Πριν ακόμη καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι από την δημοσίευση του νέου νόμου για τα ομόφυλα ζευγάρια, τα Ελληνικά δικαστήρια δικαίωσαν παντρεμένο ζευγάρι γυναικών (η μία ήταν Ελληνοαμερικανίδα και η άλλη Αμερικανίδα) οι οποίες είχαν υιοθετήσει στις ΗΠΑ ένα κοριτσάκι 10 ετών και τώρα αναγνωρίστηκε η υιοθεσία του και στην Ελλάδα.
Ελληνοαμερικανίδα 53 ετών μόνιμος κάτοικος Νέας Υόρκης κατήρτισε τον Ιούλιο του 2009 σύμφωνο συμβίωσης με 54χρονη Αμερικανίδα και στην συνέχεια τον Νοέμβριο του 2013 τέλεσαν και γάμο στην ίδια πόλη (Νέα Υόρκη). Ωστόσο, ήδη το ζευγάρι τον Ιούλιο του 2006 με συμβολαιογραφική πράξη είχε συνάψει σύμφωνο συμβίωσης στην Ελλάδα.
Κατόπιν κοινού αιτήματός τους, τον Αύγουστο του 2015, με τελεσίδικη απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου της Πολιτείας του Ντέλαγουεαρ, κηρύχθηκε θετό τέκνο τους ένα κοριτσάκι το οποίο γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 2014 στην πόλη Ντόβερ και του δόθηκε το ονοματεπώνυμο και «των δύο υιοθετουσών συζύγων».
Το Τμήμα Οικογενειακού Δικαστηρίου του Ντέλαγουερ έκρινε ότι «είναι ικανοποιημένο ως προς την ικανότητα του ομόφυλου ζευγαριού να διατηρήσουν τη φροντίδα και τη μόρφωση του θήλυ τέκνου και ότι είναι προς το συμφέρον του να υιοθετηθεί».
Το 10χρονο σήμερα κοριτσάκι γεννήθηκε με βιολογική μητέρα την Ελληνοαμερικανίδα στην πόλη Ντόβερ της Πολιτείας του Ντιλαγουέαρ, από άγνωστο πατέρα με τη μέθοδο της παρένθετης μητρότητας και υιοθετήθηκε στην συνέχεια από το ομόφυλο ζευγάρι.
Δεν πρέπει να παραληφθεί ότι η Ελληνοαμερικανίδα το 2010 είχε γεννήσει ένα αγοράκι, το οποίο τον Ιούνιο του 2011, υιοθετήθηκε από δημόσιο ίδρυμα των ΗΠΑ.
Κατόπιν αυτών, τον Οκτώβριο του 2016 η Ελληνοαμερικανίδα ζήτησε να αναγνωρισθεί ότι η επίμαχη δικαστική απόφαση των ΗΠΑ, έχει αποκτήσει και στην ελληνική επικράτεια ισχύ δεδικασμένου (δηλαδή, ισχύει και στην Ελλάδα η υιοθεσία της ανήλικης).
Μάλιστα, προς ισχυροποίηση του αιτήματός της επικαλέστηκε ότι έχει ακίνητο στον Πειραιά το οποίο θα μεταβιβάσει μελλοντικά στην ανήλικη.
Όμως, από το 2016 ξεκίνησε μια δικαστική περιπέτεια σε όλες τις βαθμίδες της Ελληνικής Δικαιοσύνης και τελικά μετά από οκτώ χρόνια επανήλθε η υπόθεση στο Εφετείο Αθηνών, το οποίο εξέδωσε τώρα θετική απόφαση για το ομόφυλο ζευγάρι.
Αρχικά στον πρώτο βαθμό απορρίφθηκε η αίτηση της Ελληνοαμερικανίδας με το σκεπτικό ότι, η απόφαση του δικαστηρίου των ΗΠΑ αντίκειται στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα που αφορούν τη δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη, γιατί «η υιοθεσία ανήλικου τέκνου από ομόφυλο παντρεμένο ζευγάρι γυναικών, την οποία η αλλοδαπή αυτή απόφαση επέτρεψε, είναι αντίθετη σε κυριαρχικές αρχές και αντιλήψεις, που διέπουν στην παρούσα χρονική περίοδο τη ζωή και το βιοτικό ρυθμό της Ελλάδος».
Τώρα, η υπόθεση επανεισήχθη στο Εφετείο Αθηνών (πρόεδρος ο Ιωάννης Βαλμαντώνης) και αντιμετωπίστηκε υπό το βλέμμα του πρόσφατου νόμου 5089/2024, ο οποίος ρυθμίζει την υιοθεσία από συζύγους του ίδιου φύλου ή της υιοθεσίας του παιδιού του ενός ομόφυλου συζύγου από τον άλλο σύζυγο η οποία έχει τελεσθεί στο εξωτερικό.
Έτσι, σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση: «Τα ομόφυλα ζευγάρια είναι εξίσου ικανά με τα ετερόφυλα να δεσμευτούν σε σταθερές σχέσεις και βρίσκονται σε συγκρίσιμη κατάσταση με ένα ζευγάρι διαφορετικού φύλου όσον αφορά στην ανάγκη τους για νομική αναγνώριση και προστασία της σχέσης τους.
Προς τούτο, σημαντική επιρροή ασκεί η μετάδοση των ψυχολογικών, κοινωνιολογικών και ιατρικών δεδομένων. Σύμφωνα με αυτά, δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα καμία στατιστική απόκλιση, μεταξύ παιδιών που μεγαλώνουν σε ομόφυλες οικογένειες και παιδιών που μεγαλώνουν σε ετερόφυλες οικογένειες, ως προς τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, την ακαδημαϊκή, την ψυχική, την κοινωνική τους ανάπτυξη. Αυτό που έχει σημασία είναι η ποιότητα της σχέσης γονέων και παιδιών καθώς και τα υλικά αγαθά».
Σύμφωνα με το Εφετείο (το οποίο επικαλείται και αποφάσεις του ΕΔΔΑ) πρέπει να γίνει αποδεκτή η απόφαση του δικαστηρίου των ΗΠΑ, καθώς σε αντίθετη περίπτωση αυτό «θα προσκρούει βάναυσα και θα αντιστρατεύεται το πραγματικό συμφέρον του ανηλίκου και είναι αποδοκιμαστέο από τη διεθνή και ελληνική έννομη τάξη, αφού θα εισάγει δυσμενή διάκριση σε βάρος της ανήλικης εξαιτίας του γενετήσιου προσανατολισμού των γονέων της».
Προσθέτοντας ότι «όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες το ως άνω ανήλικο θήλυ τέκνο έχει διαμορφώσει σχέσεις με τους ομόφυλους γονείς του, που, εάν διαταραχθούν, θα θίξουν καίρια το ψυχικό του κόσμο και την ομαλή ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη».
Σε άλλο σημείο επισημαίνεται ότι η απόφαση του δικαστηρίου των ΗΠΑ «δεν αντίκειται στη δημόσια τάξη κατά τη διάταξη του Α.Κ. και τα χρηστά ήθη, ούτε, είναι αντίθετη σε κυριαρχικές ηθικές αρχές και αντιλήψεις, που διέπουν τη ζωή και το βιοτικό ρυθμό της Ελλάδας, ούτε προκαλεί διαταραχή στην ελληνική έννομη τάξη, και είναι βέβαιο ότι η αναγνώρισή της είναι καθόλα ανεκτή από τον κρατούντα στη χώρα μας βιοτικό και κοινωνικό ρυθμό, ενώ αντίθετα η απόρριψη της κρινόμενης αίτησης καταλήγει στο, απολύτως αποδοκιμαστέο από την ελληνική δημόσια τάξη, αποτέλεσμα της καταπάτησης του αληθινού, σωματικού, υλικού, πνευματικού, ψυχικού, ηθικού και γενικά κάθε είδους, βέλτιστου συμφέροντος της ανήλικης κόρης της αιτούσας, συμφέροντος, που αποσκοπεί στην ανάπτυξή της σε μια ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα».
