Δεν μας εκπλήσσουν τα όσα διαβάσαμε για το νέο στρατηγικό Δόγμα της Τουρκικής Ακτοφυλακής για τα έτη 2019-2023.
Είναι φανερό, ότι ο σχεδιασμός της Τουρκικής Ακτοφυλακής εντάσσεται στην γενικότερη στρατηγική της Τουρκικής Πολιτικής αμφισβητήσεων απέναντι στη χώρα μας κυρίως στα θέματα εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Έτσι, σύμφωνα με το Δόγμα της «Μπλε Πατρίδας» η περιοχή ευθύνης της Τουρκικής Ακτοφυλακής στην θάλασσα του Αιγαίου «…δεν περιορίζεται από χωρικά σύνορα, ειδικότερα από την στιγμή που δεν υπάρχουν καθορισμένα με συμφωνίες με την Ελλάδα θαλάσσια σύνορα και δεν υπάρχουν όρια…»
Η ίδια αυτή η προσέγγιση κατά το παρελθόν μπορεί να μην καταγραφόταν στα κείμενα ως επίσημη πολιτική της τουρκικής πλευράς, αποτελούσε όμως καθημερινή επιδίωξη της με την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας προτάσσοντας κυρίως τα «ανθρωπιστικού χαρακτήρα» θέματα Έρευνας και Διάσωσης.
Γι’ αυτό τον λόγο και τα εντατικά προγράμματα και οι εξοπλισμοί της Τουρκικής Ακτοφυλακής με σύγχρονα επιχειρησιακά μέσα ικανά να ανταποκριθούν και στις ανάγκες Έρευνας και Διάσωσης αλλά και στην εξυπηρέτηση και υποστήριξη των Τουρκικών επιδιώξεων στην ανοικτή θάλασσα.
Ο Αρχηγός της Τουρκικής Ακτοφυλακής ναύαρχος Αχμέτ Κεντίρ «.. επισημαίνει πως ανάμεσα στις αποστολές που αναλαμβάνει πλέον η διοίκησή του είναι και αυτή την προστασίας υποδομών στρατηγικής σημασίας με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τις περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου…»
Η Ελληνική πλευρά από το έτος 1995 με τις διατάξεις του άρθρου 12 του ν. 2289 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 163 του ν. 4001/2011, έγκαιρα είχε δημιουργήσει το θεσμικό πλαίσιο για την προστασία των Υποδομών στην ανοικτή θάλασσα, επιφυλάσσοντας μάλιστα ιδιαίτερο ρόλο στο Λιμενικό Σώμα.
Μάλιστα καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια για την εξεύρεση και δέσμευση Ευρωπαϊκών Χρηματοδοτήσεων για την περίοδο 2014-2020 πόρων ύψους περίπου 250 εκ. ευρώ, μιας πρωτόγνωρης για τα ιστορικά δεδομένα του Λ.Σ. προκειμένου αυτό ενισχυθεί και να ανταποκρίνεται επαρκώς στις σύγχρονες ανάγκες της Χώρας.
Όμως, αντί να βρισκόμαστε ποιο μπροστά από αυτούς που αμφισβητούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, δυστυχώς δεν επισπεύδουμε τις διαδικασίες για την ολοκλήρωση του επενδυτικού αυτού προγράμματος του Λ.Σ., αλλά κάνουμε ότι μπορούμε …για την καθυστέρησή του.
Πως αλλιώς μπορεί κάποιος να ερμηνεύσει το γεγονός, ότι μόλις πριν 3 ημέρες υπεγράφη ουσιαστικά η πρώτη σημαντική Σύμβαση του όλου προγράμματος για την προμήθεια 3 σκαφών τύπου Abeking…;
Πως αλλιώς μπορεί κάποιος να ερμηνεύσει το γεγονός ότι, ενώ ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είχε διενεργηθεί τον Σεπτέμβριο του 2017, χρειάστηκε να περάσουν 16 ολόκληροι μήνες για να υπογραφεί η σχετική σύμβαση;
Πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός, ότι – μόλις ένα χρόνο πριν την λήξη του Προγράμματος- δεν έχει κινηθεί η διαδικασία για την προμήθεια 19 σκαφών όμοιου τύπου και δυνατοτήτων, όπως αυτά της σειράς 600ρια;
Γι’ αυτά τα σκάφη δεν μπορούσε να έχει ήδη ολοκληρωθεί η προμήθειά τους και σήμερα να διασχίζουν τις θάλασσές μας στο Ανατολικό και Νότιο Αιγαίο λειτουργώντας αποτρεπτικά στις διαθέσεις και τα σχέδια των εξ Ανατολάς γειτόνων μας;
Η ηγεσία του Υπουργείου Ναυτιλίας και του Λιμενικού Σώματος αντί να εποπτεύουν και να συντονίζουν την εκτέλεση του Επενδυτικού Προγράμματος του Λ.Σ., το έχουν αφήσει στην τύχη κάποιων μικρομεσαίων στελεχών του Λ.Σ. και στα γρανάζια της γραφειοκρατίας μεταξύ των Υπηρεσιών των Υπουργείων…
Έτσι με αυτές τις τεράστιες καθυστερήσεις είναι βέβαιη η απώλεια της Ευρωπαϊκής Χρηματοδότησης για το Εθνικό Σύστημα Θαλάσσιας Επιτήρησης στο Ανατολικό Αιγαίο που ξεπερνά τα 62 εκ. ευρώ…
Το χειρότερο στην όλη υπόθεση είναι η προσπάθεια της Πολιτικής και φυσικής Ηγεσίας του Λ.Σ. είναι ότι για τα έργα αυτά προσπαθούν να αφαιρέσουν πόρους Ευρωπαϊκής Χρηματοδότησης από το Πρόγραμμα 2021-2027, στερώντας το Λ.Σ. πόρους για την εκτέλεση νέων έργων για τον εξοπλισμό του.
Με άλλα λόγια, οι ασυγχώρητες καθυστερήσεις οδηγούν στην απώλεια πρόσθετων χρηματοδοτήσεων για το Λ.Σ. στο μέλλον..
Χρηματοδοτικές δυνατότητες που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στην προμήθεια νέων σύγχρονων εναέριων μέσων για την Έρευνα και Διάσωση (super puma κ.λ.π.) ή και τον εκσυγχρονισμό των ήδη υπαρχόντων, προκειμένου περιοριστεί η επιβάρυνση των επιχειρησιακών μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων…
Αλήθεια θα μπορούσαν η ηγεσίες του Υπουργείου και του Λιμενικού Σώματος να ενημερώσουν τα στελέχη του Λ.Σ. ποια είναι η πρόταση τους για την αξιοποίηση των Ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων 2021-2027;
Να υποθέσουμε, ότι έχουν απορροφηθεί με την υλοποίηση του τρέχοντος προγράμματος και δεν βρίσκουν χρόνο να παρίστανται στις τράπεζες συζητήσεων διεκδίκησης κοινοτικών πόρων για λογαριασμό του Λ.Σ.;
Να υποθέσουμε, ότι θα διαχειριστούν ότι τους κατανεμηθεί από τους έχοντες την καλή προαίρεση;
Αν δικαιούται κάποιος Οργανισμός κάτι, αυτός δεν είναι το Λιμενικό Σώμα που καθημερινά διαθέτει την μεγαλύτερη αναλογικά της συνολικής δύναμης του (και ορθώς) για την φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων της χώρας μας και στην Έρευνα και Διάσωση;
Πως λοιπόν η σημερινή Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία του Λ.Σ. ανταποκρίνεται στις προκλήσεις που επιβάλλει η ασφάλεια στα θαλάσσια σύνορα αλλά και στις Υποδομές στην ανοικτή θάλασσα;
Πως προετοιμάζεται και από πλευράς πρόσληψης νέων Πληρωμάτων σκαφών αλλά και της εκπαίδευσης του Προσωπικού στα νέα δεδομένα;
Μήπως νομίζει κανείς από την ηγεσία, ότι οι αμφισβητήσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων, οι προκλήσεις και τα δόγματα του τύπου «Μπλε Θάλασσα», θα αντιμετωπισθούν με την οπισθοχώρηση και ανάληψη αρμοδιοτήτων από το Λ.Σ στα βουνά και τις παραλίες;
Με βεβαιότητα μπορούμε να τους διαβεβαιώσουμε, ότι αυτή τους η στάση μόνο ως προάγγελος κακών και δημιουργίας προβλημάτων για την χώρα μπορεί να θεωρηθεί…
ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΝΕΑ
