Oι γεωπολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ετών και αναπάντεχα γεγονότα όπως η πανδημία ανέσυραν τον ναυτιλιακό κλάδο από τα «βάθη» μιας διακριτικής παρουσίας και ανέδειξαν τον ρόλο του, ως του πιο ισχυρού και σταθερού κρίκου της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας.
Οι προπέλες των πλοίων δεν σταμάτησαν να γυρίζουν ποτέ, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές της υγειονομικής κρίσης, μεταφέροντας αγαθά σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Τα πλοία ήταν σε ετοιμότητα και ανταποκρίθηκαν άμεσα στις απρόσμενες ανάγκες μιας ολόκληρης ηπείρου της «γηραιάς» Ευρώπης για ενεργειακά προϊόντα, προσδίδοντας στον εφοδιασμό της μια ανεπανάληπτη ευελιξία, προστατεύοντας εκατομμύρια κατοίκους από το κρύο.
Τα «ξύλινα τείχη» έσωσαν την πόλη για ακόμη μία φορά! Δικαίως οι ηγέτες της διεθνούς ναυτιλίας υποστηρίζουν ότι το πλοίο είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος μεταφοράς. Δικαίως η πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Μελίνα Τραυλού, εκπροσωπώντας τον μεγαλύτερο εθνικό εμπορικό στόλο στον κόσμο, ζήτησε από τους διεθνείς νομοθέτες «να θωρακίσουν τη σταθερά που ενώνει τον πλανήτη: τη ναυτιλία».
Όμως η ναυτιλία δεν επαναπαύεται. Αν και από τους πιο παραδοσιακούς επιχειρηματικούς κλάδους στην ανθρώπινη ιστορία – εικάζεται ότι το πρώτα σκάφη εμφανίστηκαν 9.000 χρόνια πριν – προσαρμόζεται συνεχώς στις εξελίξεις και αγκαλιάζει άμεσα κάθε νέα δοκιμασμένη τεχνολογική εξέλιξη και καινοτομία, που είναι ασφαλής για το πλοίο και τα πληρώματα.
Έτσι έγινε με τα ιστία, έτσι έγινε με τον ατμό, με τις μηχανές εσωτερικής καύσης, έτσι γίνεται και σήμερα με τις νέες τεχνολογίες και τα καύσιμα μειωμένων εκπομπών ρύπων. Αναζητεί συνεχώς καινοτόμες προτάσεις για πιο σύγχρονα πλοία, επιδιώκει μονίμως οικονομίες κλίμακας, αναζητεί επιμόνως ασφαλείς λύσεις για τη μεταφορά ανθρώπων και προϊόντων, επιζητεί διακαώς επάρκεια προσφερόμενων καυσίμων. Αυτές είναι οι απαραίτητες και μάλλον αυτονόητες προϋποθέσεις που θέτει για να επενδύσει, σε ένα πιο αποδοτικό και «πράσινο» μέλλον στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα.
Γιατί μία είναι η αναντίρρητη αλήθεια. Το «πρασίνισμα» των ωκεανών εξαρτάται απολύτως από τη «στεριά». Από τις καινοτομίες, τις τεχνολογίες, τα καύσιμα που αναπτύσσει η «στεριανή» βιομηχανία και είναι ακόμη σε αρχικό στάδιο.
Παρ’ όλα αυτά η ναυτιλία επενδύει σε αυτές, πειραματίζεται και «δοκιμάζει» τα νέα δεδομένα, επιδεικνύει μια ετοιμότητα προσαρμογής.
Στις πρώτες θέσεις αυτής της προσαρμογής, η ναυτιλία των Ελλήνων, που έχει θέσει ένα αδιαπραγμάτευτο στόχο. Να ηγηθεί της πράσινης μετάβασης. Τα στοιχεία της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών είναι αποκαλυπτικά. Ο ελληνόκτητος στόλος είναι πρώτος σε ποσοστό των πλοίων με δυνατότητα χρήσης εναλλακτικών καυσίμων, το 41% των ελληνόκτητων δεξαμενοπλοίων υπό παραγγελία φέρουν SOx Scrubber, όταν ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 31%, ο ελληνόκτητος στόλος είναι ο μεγαλύτερος στόλος με πλοία που φέρουν SOx Scrubber, ενώ το 6,2% του ελληνόκτητου στόλου είναι διπλού καυσίμου με χρήση LNG, όταν το μέσο ποσοστό του παγκοσμίου στόλου είναι στο 4,8%. Επίσης, το 31% του ελληνόκτητου στόλου είναι εξοπλισμένο με συστήματα ενεργειακής απόδοσης, όταν ο αντίστοιχος παγκόσμιος μέσος όρος είναι στο 25%.
Η ναυτιλία των Ελλήνων δεν ηγείται των εξελίξεων μόνο σε διεθνές επίπεδο. Αποτελεί μια εθνική δύναμη που προσφέρει πολλά και στην εθνική οικονομία και στην ελληνική κοινωνία. Βάζει την ανεξίτηλη σφραγίδα της σε μια πολυδιάστατη συνεισφορά, στην παιδεία, στην υγεία, στην άμυνα, στην κάλυψη έκτακτων αναγκών, και κάνει πράξη το όραμά της, τη δέσμευσή της «Ναυτιλία & Κοινωνία Πάντα Μαζί».
