Το κείμενο συνυπογράφουν, μεταξύ άλλων, τα εννέα μέλη της «Ομπρέλας» που μετέχουν στην Πολιτική Γραμματεία, πρώην βουλευτές και κομματικά στελέχη από όλη τη χώρα, όπως: Ανδρέας Ξανθός, Πάνος Σκουρλέτης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Νίκος Φίλης, Κώστας Αθανασίου, Νίκος Βούτσης, Αννέτα Καββαδία, Έφη Καλαμαρά, Κατερίνα Κνήτου, Πάνος Λάμπρου, Χάρις Ματσούκα, Μαρία Γκατσούκα (ομότιμη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου).
Το κείμενο, το οποίο επιγράφεται «Διέξοδος Αριστερά», επισημαίνεται πως «ο μύθος του ηγέτη που θα νικήσει τον Μητσοτάκη σε μια μονομαχία είναι ή αυταπάτη ή καθαρή απάτη», όπως και ότι «ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι οι τραμπουκισμοί και η θρασύτητα ενός πνεύματος ιδιοκτήτη που αποφαίνεται «όποιος διαφωνεί, να φεύγει». Είμαστε όλοι/ες εμείς που τον ιδρύσαμε, τον πιστέψαμε, τον αναδείξαμε διεκδικητή της κυβέρνησης, καταφυγή των πολλών, των «από κάτω», αντίπαλο του ακροδεξιού λαϊκισμού που καιροφυλακτεί».
Oλόκληρο το κείμενο παρέμβαση:
Εμείς, που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μέλη με μικρότερη ή μεγαλύτερη διαδρομή στη ριζοσπαστική και ανανεωτική Αριστερά αλλά και μέλη που προσήλθαμε πρόσφατα και μάλιστα σε εποχές εκλογικής ήττας και πολιτικής υποχώρησης, είμαστε βαθιά ανήσυχοι και ανήσυχες για το παρόν και κυρίως για το μέλλον του κόμματός μας. Όλοι και όλες διαπιστώνουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι σε αποδρομή. Μέχρι πρόσφατα πολλοί/ές τρέφαμε την ελπίδα ή την αυταπάτη ότι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ διεξαγόταν μια θεμιτή και θεσμικά εξασφαλισμένη αντιπαράθεση, που θα μπορούσε να επιλυθεί με συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες. Κοινός παρονομαστής των ανησυχιών μας σήμερα είναι η συλλογική αίσθηση ότι μετέχουμε σε ένα κόμμα που τείνει να μην έχει, με οποιοδήποτε πολιτικό σκεπτικό, σχέση με την Αριστερά. Όλα όσα γνωρίζαμε για τη φυσιογνωμία και τις κοινωνικές προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ αλλάζουν, αλλάζουν βίαια και μονομερώς.
@ Παρ’ όλα αυτά, ή ακριβώς για όλα αυτά που ζούμε, η διέξοδος είναι Αριστερά. Για να αντιμετωπίσουμε :
Την πικρία και την απογοήτευση από τη διπλή εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο-Ιούνιο 2023. Ήττα την οποία όφειλε να διαδεχθεί η συλλογική αναζήτηση των αιτιών, για να χαραχθεί η στρατηγική της ανάταξης, αλλά τη διαδέχτηκε η ανησυχία και ο θυμός για τη διάψευση της προσδοκίας. Συναισθήματα διάχυτα στα μέλη και τους/τις φίλους/ες του ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα μετά την προβληματική εξέλιξη της εκλογής προέδρου, ανεξάρτητα από το πώς τα διαχειρίζονται.Τις τάσεις παραίτησης και τις αποχωρήσεις, που εντείνονται καθημερινά τώρα που κλείνει ένας κύκλος εκλογικών αναμετρήσεων με τα αποθαρρυντικά για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Και δεν γίνεται πια να τις παρακολουθούμε παθητικά.
@ Η πεποίθησή μας ότι εκεί βρίσκεται η διέξοδος, δεν είναι εμμονή, είναι στάση ζωής, ο δικός μας δοκιμασμένος τρόπος να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε την κυριαρχία της Δεξιάς, την απειλή της ακροδεξιάς, τις ανισότητες που θεριεύουν, τις διακρίσεις που παγιώνονται.
Δεν είναι γιατί έτσι συνηθίζαμε από παλιά, αλλά γιατί αυτό απαιτούν σήμερα οι ανάγκες, τα σημερινά επίδικα, τα καθημερινά προβλήματα και οι σύγχρονες παγκόσμιες απειλές, οι επίκαιρες αντιθέσεις.
Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε και να οραματιζόμαστε, να σχεδιάζουμε από σήμερα την αλλαγή που έχει ανάγκη η κοινωνία και η ζωή μας, τον σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία.
@ Οι εξελίξεις διαψεύδουν καθημερινά και τις πιο καλοπροαίρετες διαθέσεις:
Λόγω των απαράδεκτων αλλαγών στο καταστατικό, τις οποίες και εμείς δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε, παρότι δώσαμε μάχη και πολλοί και πολλές τις καταψηφίσαμε, η διαδικασία εκλογής προέδρου είχε μια οπερετική κατάληξη, που εξελίσσεται σε δράμα ολοκληρωτικής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ σε απροσχημάτιστα αρχηγικό κόμμα, με ελέω θεού πρόεδρο, πηγή όλων των εξουσιών, που ασκεί «αδιαμεσολάβητα» την ηγεσία χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη σύγκλησης των εκλεγμένων συλλογικών κομματικών οργάνων.
Το αυτονόητο αίτημα για απολογισμό και εκτίμηση του αποτελέσματος των τριών αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων, που κατέληξαν σε στρατηγικές ήττες, απορρίπτεται με ένα σωρό προσχήματα, παραπεμπόμενο στο αόρατο μέλλον.
@ Αντί γι’ αυτό, με πραξικοπηματικού χαρακτήρα αρχηγικές δηλώσεις, επιβεβαιώνεται η πρόθεση για επανάληψη των ίδιων επιλογών που μας έχουν ήδη οδηγήσει σε οδυνηρά αποτελέσματα: Η, πιο διαχειρίσιμη, εκλογική ήττα του 2019 αντιμετωπίστηκε με μια φυγή τάχα προς τα εμπρός, που κατέληξε σε μια ρευστοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μετατραπεί στη «μεγάλη δημοκρατική παράταξη». Με τα γνωστά αποτελέσματα της κατάρρευσης του εκλογικού ποσοστού τέσσερα χρόνια μετά.
Το 2023, χωρίς ίχνος πολιτικής φαντασίας, αποφασίζεται να εφαρμοστεί η ίδια «σωτήρια» στρατηγική. Χωρίς την παραμικρή συζήτηση οπουδήποτε. Μετά την απογοητευτική, πλην φωτεινών εξαιρέσεων, εμφάνιση στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αυτή η «μεγάλη ιδέα» τείνει να καταλήξει σε μια άνευ όρων συμπόρευση –ορισμένοι οραματίζονται ακόμα και συγχώνευση– ενός αποδυναμωμένου πια κόμματος με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Σε μια πολιτική παρωδία, που καταλαμβάνει το κενό της στρατηγικής συμμαχιών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στενή ομάδα στελεχών που περιβάλλει τον Στ. Κασσελάκη οδηγεί, με τη συναίνεσή του, τον ΣΥΡΙΖΑ στη μετάλλαξη σε έναν απολίτικο σχηματισμό, άσχετο με οποιαδήποτε εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ ή και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αναμασώντας προϊστορικές θεωρίες περί συνεργασίας κεφαλαίου και εργασίας και αποδίδοντας στο κεφάλαιο την ιδιότητα του εργαλείου για την καταπολέμηση των ανισοτήτων, καταντάει να υποδεικνύει νέες μεθόδους για την αποτελεσματικότερη απόσπαση της υπεραξίας από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, προτείνοντας έτσι ένα μόρφωμα συμπαραστάτη της «επιχειρηματικότητας» αντί για κόμμα στην υπηρεσία των εργαζομένων.
Και αυτό το επιχειρεί παραπέμποντας συνειδητά στις ελληνικές καλένδες κάθε συλλογική απόπειρα για αποτίμηση της μέχρι τώρα πορείας. Καθημερινά σχεδόν μας θυμίζουν ότι το ομόφωνα αποφασισμένο για τον Νοέμβριο συνέδριο δεν θα πραγματοποιηθεί στο ορατό μέλλον.
Η νέα ηγεσία δεν ενεργεί ως προεδρία, δηλαδή ως μονοπρόσωπο όργανο με καταστατικές δεσμεύσεις απέναντι στη συλλογικότητα, αλλά σαν να έχει κυριεύσει μια θέση εξουσίας την οποία προφυλάσσει σαν κόρη οφθαλμού από τη λογοδοσία στα συλλογικά όργανα.
@ Πεπεισμένοι/ες για την ιστορική σημασία της ιδρυτικής συμφωνίας του ΣΥΡΙΖΑ ως συνασπισμού πολιτικών δυνάμεων της ευρύτατης Αριστεράς, από την αριστερή σοσιαλδημοκρατία ως τη ριζοσπαστική Αριστερά, δεν θα μπορέσουμε να συνυπάρχουμε αρμονικά στο ίδιο κόμμα και να εκπροσωπούμαστε από μια ηγεσία που υποβάλλει αίτηση διαζυγίου από κάθε πολιτικό σκεπτικό που σχετίζεται με την Αριστερά, τις αξίες, τις ιδέες, το ήθος και το ύφος της.
@ Δεν μας ταιριάζει να βαυκαλιζόμαστε ότι υπάρχει μαγικό κλειδί για την κυβερνητική εξουσία που το κρατάει ο χαρισματικός ηγέτης. Προϋπόθεση για να υπάρξει ξανά προοπτική διεκδίκησης της εξουσίας από την Αριστερά είναι να ανοικοδομηθεί από τα χαμηλά ποσοστά που έχουμε οδηγηθεί ένας αξιόπιστος πολιτικός φορέας της:με σοβαρά επεξεργασμένο πρόγραμμα ριζοσπαστικών αλλαγών
με αξιόπιστη και σταθερή πολιτική συμμαχιών, η οποία δεν θα διακηρύσσεται απλώς, αλλά θα οικοδομείται με συνέπεια στην κεντρική πολιτική σκηνή, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και στο πεδίο των κοινωνικών κινημάτων. Και θα οδηγεί σε προωθητικές προγραμματικές συγκλίσεις με όμορες πολιτικές δυνάμεις μέσα από την ενίσχυση της Αριστεράς και όχι με την παράδοσή της άνευ όρων σε σχέδια ξένα προς το δικό της πρόγραμμα.
@ Ο μύθος του ηγέτη που θα νικήσει τον Μητσοτάκη σε μια μονομαχία είναι ή αυταπάτη ή καθαρή απάτη. Και στη μία και στην άλλη εκδοχή μάς εμποδίζει να ανακτήσουμε την αναγκαία αξιοπιστία, θεμελιωμένη σε μια στέρεη αριστερή ταυτότητα:
με σαφή ταξική τοποθέτηση υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών τάξεων
με σαφή οικονομική και δημοσιονομική πολιτική ενάντια στις ανισότητες
με εναλλακτικό παράδειγμα παραγωγής και κατανάλωσης
με στρατηγικό στόχο τις δομικές μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν την υπάρχουσα οργάνωση της κοινωνίας
με τολμηρή ριζοσπαστική πολιτική για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με επίκεντρο πολιτικές δίκαιης μετάβασης στην πράσινη οικονομία
με ανάκτηση της στενής σχέσης με τα κινήματα για την προάσπιση των δικαιωμάτων (πρώτιστα των προσφύγων/ισσών και το αντιρατσιστικό, της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, των αναπήρων, με το νεανικό και αντιαυταρχικό κίνημα)
με ισχυρούς δεσμούς με το φεμινιστικό κίνημα
με οργανικούς δεσμούς με τα κινήματα της νέας γενιάς, τις προσδοκίες και τους αγώνες της για ένα αξιοβίωτο σήμερα και ένα καλύτερο αύριο σχεδιασμένο με τη δική της συμμετοχή
με σαφείς θέσεις για τη διάκριση κράτους και εκκλησίας.
με σαφές στρατηγικό όραμα για την Ευρώπη των λαών, με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό σε οργανική σχέση και συντονισμό με την ευρωπαϊκή Αριστερά
με την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μέσα από μια εξωτερική πολιτική καλής γειτονίας, με οδηγό την ύφεση, την επιδίωξη της ειρήνης και του αφοπλισμού, απαλλαγμένη από τις επιρροές του εθνικισμού, ακόμα κι όταν αυτός ντύνεται με «πατριωτικό» μανδύα.
@ Η αντίθεσή μας με τη σημερινή ηγετική ομάδα και τη στρατηγική της μετάλλαξης δεν είναι μια συνηθισμένη εσωκομματική αντιπαράθεση, είναι ταυτοτικού χαρακτήρα. Η επίκληση της ενότητας δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος της Αριστεράς. Ακριβώς στο έδαφος της Αριστεράς είναι που επιδιώκεται η ενότητα.
ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι οι τραμπουκισμοί και η θρασύτητα ενός πνεύματος ιδιοκτήτη που αποφαίνεται «όποιος διαφωνεί, να φεύγει». Είμαστε όλοι/ες εμείς που τον ιδρύσαμε, τον πιστέψαμε, τον αναδείξαμε διεκδικητή της κυβέρνησης, καταφυγή των πολλών, των «από κάτω», αντίπαλο του ακροδεξιού λαϊκισμού που καιροφυλακτεί.
@ Πρόθεσή μας και στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε έναν πολιτικό χώρο ικανό να υπερασπίζεται και να προβάλλει την ταυτότητα, τη φυσιογνωμία, τις αξίες, τις ιδέες και τις πολιτικές προτάσεις της Αριστεράς, ανοιχτό στις δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και άνδρες της Αριστεράς, της οικολογίας, του φεμινιστικού κινήματος, των κινημάτων της νεολαίας, των κοινωνικών κινημάτων, που νιώθουν την ανάγκη να συζητήσουν και να δράσουν από κοινού για το παρόν και το μέλλον της, για το δικό τους παρόν και μέλλον, είτε μετέχοντας σε αυτόν είτε παρακολουθώντας την πορεία του, χωρίς να εγκαταλείπουν για την ώρα τις σημερινές επιλογές τους. Θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν κοινό τόπο ικανό να εμπνεύσει αισιοδοξία και να κινητοποιήσει όσους/ες οδηγούνται στην παραίτηση, αλλά και το «πλήθος της αποχής», που το τροφοδοτεί η λαθεμένη πεποίθηση ότι από την πολιτική δεν έχει τίποτα να περιμένει κανείς, ενώ, αντίθετα, από τη συμμετοχή μας στις διεργασίες της πολιτικής και στα κοινωνικά κινήματα εξαρτώνται σχεδόν τα πάντα.
ΣΥΡΙΖΑ: Μαλλιά κουβάρια πριν από τη διάλυση
Το νέο ενάντια στο παλιό ή ο λαϊκισμός ενάντια στην Αριστερά; Οποια εκδοχή και αν επιλέξει κανείς, πρέπει πλέον να συμβεί τεράστια ανατροπή για να μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον γνωρίζουμε, μετά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το ερχόμενο Σαββατοκύριακο.
Η γραφειοκρατία της Κουμουνδούρου σχεδιάζει ένα τεχνητό… bypass ώστε το ζήτημα των διαγραφών στο οποίο έχει επικεντρωθεί ο εμφύλιος που βρίσκεται σε εξέλιξη να μην τεθεί σε ψηφοφορία στην Κεντρική Επιτροπή. Κάποιοι πιστεύουν ότι, με τέτοια τεχνάσματα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποφύγει για άλλη μία φορά να συζητήσει για τα πραγματικά του προβλήματα, όπως επί τέσσερα χρόνια απέφευγε να συζητήσει για τα αίτια της μεγάλης ήττας του 2019.
«Πολιτικά, αν με ρωτάτε, είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει κουβέντα για το θέμα των διαγραφών, αλλά υπό φυσιολογικές συνθήκες, αν σήμερα είναι Τρίτη, δεν πιστεύω ότι μέχρι την Παρασκευή θα υπάρχει εισήγηση», είπε ο αναπληρωτής γραμματέας του κόμματος, Γ. Βασιλειάδης, επιβεβαιώνοντας ότι μέχρι την τελευταία στιγμή είναι σε εξέλιξη ένα παζάρι ανάμεσα στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, με επίδικο το θέμα των διαγραφών.
Το ερώτημα που τίθεται όμως είναι το εξής: Αν ο Στέφανος Κασσελάκης αποφασίσει να πάρει πίσω ή να μεταθέσει για αργότερα το θέμα των διαγραφών -κάτι που δεν προκύπτει από το ρεπορτάζ-, θα πάψει να είναι λαϊκιστής για την ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά, όπως λένε όλα τα στελέχη της «Ομπρέλας» που τον ταυτίζουν με τους Παύλο Πολάκη και Νίκο Παππά και το έγραψε και σε άρθρο του στο News247 o Γιώργος Σταθάκης;
«Ο νέος πρόεδρος του κόμματος εκπροσώπησε τη “λαϊκιστική” τάση του, την “Κίνηση Μελών” (Ν. Παππάς, Ρ. Δούρου, Π. Πολάκης, Θ. Τζάκρη κ.λπ.) και τους νεοεισελθέντες (Αντώναρος κ.λπ.). Οι λαϊκιστές είναι θιασώτες της αναβίωσης του παραδοσιακού δικομματισμού, της μετατόπισης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. προς το Κέντρο και του απογαλακτισμού του από την Αριστερά. Προγραμματικά είναι παντελώς ανύπαρκτοι και ως πολιτικό προσωπικό ανίκανοι να συμβάλουν στην παραγωγή νέων ιδεών για την κατάκτηση της πλειοψηφίας ή τη διακυβέρνηση», έγραψε σχετικά ο κ. Σταθάκης, προαναγγέλλοντας και τη δική του αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, όπως έκανε προχθές και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
«Την περίοδο 2019-2023 οι λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν “πόλεμο κατά της Αριστεράς”. Κάθε διάλογος ουσίας έχει χάσει το πεδίο του. Κάθε έννοια κόκκινης γραμμής έχει ήδη καταπατηθεί, πριν την εκλογή προέδρου και μετά. Η Αριστερά δεν έχει θέση δυστυχώς στο “κόμμα Κασσελάκη-Παππά-Πολάκη”», υποστηρίζει ο κ. Σταθάκης και κατηγορεί τον Στέφανο Κασσελάκη ότι είναι «μια απολίτικη ρευστή φιγούρα (θαυμαστής του Μητσοτάκη, ψήφισε Παπανδρέου, αλλά τελικά είναι αριστερός). Δεν έχει παρά θολές ιδέες για την Ιστορία της χώρας, την πολιτική, την Ευρώπη, τα πολιτικά ρεύματα σκέψης, την πολιτική της Ν.Δ. στα “μεγάλα θέματα”, τη γεωπολιτική, την ίδια τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ». Και καταλήγει: «Η “κοινωνία του θεάματος” έχει παραγάγει λαϊκιστές πολιτικούς ηγέτες όπως τον Μπέπε Γκρίλο (κωμική εκπομπή), τον Ζελένσκι (κωμικό σίριαλ που υποδυόταν τον έντιμο πρόεδρο) και τον Τραμπ (ριάλιτι σόου). Μόνο που η Αριστερά την είχε γλιτώσει. Οχι πια. Δυστυχώς μας προέκυψε», έγραψε, μεταξύ άλλων, ο κ. Σταθάκης.
Οπως έχουν αποφασίσει οι «νεοπροεδρικοί», μέχρι την Κεντρική Επιτροπή ο Στέφανος Κασσελάκης θα εμφανίζεται δημοσίως χωρίς τον σύντροφό του, Τάιλερ, στο πλευρό του και δεν θα εμπλέκεται σε εσωκομματικούς καβγάδες. Ετσι, λοιπόν, την ώρα που ο κ. Κασσελάκης συναντιόταν με τον κ. Σχοινά στις Βρυξέλλες για να του ζητήσει περισσότερα κονδύλια για το Μεταναστευτικό, στον Γ. Σταθάκη ανέλαβε να απαντήσει ο μέντοράς του, Παύλος Πολάκης.
«Επειδή είμαι ανάμεσα σε δύο χειρουργεία και, αντί άλλης απάντησης μέχρι την Κυριακή, σε ένα δακρύβρεχτο άρθρο που είδα στο News247, βγάζω τους στίχους ενός τραγουδιού που κολλάνε κάποιοι στην περίσταση και κάνω δύο ερωτήσεις στον Γιώργο που φεύγει…
1) Ποιος ήταν συγγραφέας του κυβερνητικού προγράμματος το 2021 που το παρουσίασε στην προγραμματική συνδιάσκεψη; Αρα, σε ποιον κάνεις κριτική για το πρόγραμμα;; Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ακριβώς αντίθετη από αυτά που γράφεις!!
2) Αυτά που λες στο κείμενο, στις 18-19 Φεβρουαρίου φέτος, που έπαιρνες τηλέφωνα και απαιτούσες να πετάξουν κάποιον από το ψηφοδέλτιο, τα είχες καταλάβει και τότε ή μετά σου ήρθε η φώτιση;
ΥΓ.: Στους επαναλαμβανόμενους άθλιους χαρακτηρισμούς σε μένα και άλλους δεν θα απαντήσω τώρα, όχι γιατί δεν μπορώ να σε βάλω όπως πρέπει στη θέση σου, αλλά γιατί είναι προφανές πως το μόνο που θέλετε μετά την ήττα σας στις εκλογές για πρόεδρο είναι να κάνετε κακό στο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.! Τόσοι ειστε», έγραψε σε ανάρτησή του.
Σε δήλωσή του δε από το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», ο «αψύς Σφακιανός» είπε εν όψει της Κεντρικής Επιτροπής: «Δεν έχω να σας πω κάτι. Εγώ δεν μιλάω πλέον, πράττω. Πολύ σύντομα θα δοθούν οι απαντήσεις, οι αποφασιστικές απαντήσεις στα ερωτήματά σας».
ΣΥΡΙΖΑ: «Σφαγή» για τις διαγραφές
Το κλίμα ότι έρχεται αναστολή της απόφασης Κασσελάκη για τη διαγραφή των τεσσάρων (Στ. Τζουμάκας, Ν. Φίλης, Π. Σκουρλέτης και Δ. Βίτσας) πρέπει να διευκρινιστεί ότι δεν προέρχεται από το επιτελείο του προέδρου.
«Στέφανε, ή κερδίζεις ή μας χάνεις», προειδοποιεί ενδεικτικά ο γνωστός στιχουργός Νίκος Μωραΐτης τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και καταλήγει, μεταξύ άλλων: «Αυτό το Σαββατοκύριακο ο Στέφανος Κασσελάκης θα γίνει ή αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ή θήκη της Ομπρέλας».
Αλλά και ο Χάρης Μαμουλάκης, «νεοπροεδρικός» που κινείται σε πιο χαμηλούς τόνους, δεν άφησε περιθώρια για αλλαγή στάσης από τον κ. Κασσελάκη στο θέμα των διαγραφών, δηλώνοντας χθες στον ΣΚΑΪ: «Πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος, αλλά δεν νομίζω ότι έχει χαρακτηριστικά διασπάσεως. Μια μερική αποκόλληση ή απόσχιση κάποιων στελεχών μπορεί να υπάρξει, δεν θα το ήθελα, αλλά, ακόμα και αν συμβεί, μπορεί να δράσει και προωθητικά».
«Θα δώσω μάχη να μη γίνουν οι διαγραφές. Είδα δήλωση Κασσελάκη που αναγνωρίζει την αξία Τσακαλώτου. Δεν είμαι ούτε “Ομπρέλα” ούτε τίποτα, κάνω έκκληση να φύγουν οι μαγκιές από το κόμμα. Θέλω το Σαββατοκύριακο να δείξουμε σθένος και η ηγετική ομάδα δίπλα στον πρόεδρο να κάτσει λίγο σιωπηρή», δήλωσε ωστόσο η Σία Αναγνωστοπούλου, η οποία ανήκει στην άλλη πλευρά.
«Διαφωνώ με τη λογική των αποχωρήσεων γιατί δεν υπάρχουν προϋποθέσεις στην κοινωνία για ένα χαρακωμένο κόμμα ριζοσπαστικής Αριστεράς, δεν έχει κυβερνώσα προοπτική. Το ευκταίο είναι να πέσουν οι τόνοι, αλλά δεν το βλέπω να γίνεται, και αυτό βλάπτει τον ΣΥΡΙΖΑ», είπε από την πλευρά του ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος.
«Να μετεξελίξει την πρόταση διαγραφής σε πρόταση πολιτικής αποδοκιμασίας των 4 στελεχών από την Κ.Ε., κλείνοντας τα αφτιά του στις ιαχές και τα Τόμαχοκ του πολέμου που εκπέμπονται από μέλη της νεοσύστατης ηγετικής του ομάδας», κάλεσε επίσης χθες ο πρώην βουλευτής και μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Χατζησωκράτης.
«Εγώ είμαι με αυτούς που πιστεύουν ότι το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνεχιστεί. Δεν υπάρχει περιθώριο διασπάσεων, πρέπει να δώσουμε τη μάχη την προγραμματική», είπε στο ο Διονύσης Τεμπονέρας, ο οποίος συνεχίζει μόνος στη γραμμή της ενότητας.
ΑΠΟ ΤΟ ΦΛΕΡΤ ΣΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΡΟΚ
Κασσελάκης… σε γραμμή Πολάκη κατά του ΠΑΣΟΚ
Σαν… μαγνητόφωνο του Παύλου Πολάκη συνέχισε ο Στέφανος Κασσελάκης την επίθεση κατά του ΠΑΣΟΚ, καθώς με αφορμή τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, Π. Μαρινάκη, προχώρησε σε ανάρτηση στο twitter στην οποία υποστηρίζει πως είναι τιμή για τον ίδιο ότι η χρεοκοπία της χώρας επιτέθηκε εναντίον του.
Η αντεπίθεση του λαϊκισμού είχε και συνέχεια, καθώς ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος δεν πήγε στην εκδήλωση για τον Κώστα Σημίτη (αν και αρχικά είχε απαντήσει θετικά), συνόδευσε την ανάρτησή του και με έναν πίνακα για το δημόσιο χρέος, στον οποίο, ωστόσο, «ξέχασε» να αναφέρει τα στοιχεία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ΠΑΣΟΚ κάποιοι χαίρονται με αυτή την εξέλιξη, κάποιοι στριμώχνονται επειδή ήθελαν τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι, παρότι εισηγούνταν στον Νίκο Ανδρουλάκη να διατηρήσει ανοικτούς διαύλους με τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα εμφανίζονται απέναντι.
«Ο κ. Κασσελάκης με αυτά που είπε ακολουθεί κατά γράμμα την πολιτική του μέντορά του, του κ. Πολάκη. Είναι αυτό που, κατά την άποψή μου, καταδίκασε ο ελληνικός λαός ως αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Θα καλούσα τον κ. Κασσελάκη να μελετήσει καλύτερα την πολιτική ιστορία του τόπου και να δείχνει σεβασμό απέναντι σε πολιτικές προσωπικότητες με ένα αποτύπωμα – όσο και αν διαφωνεί με κάποιες από τις επιλογές ή τη διαδρομή τους. Δεν δείχνει ούτε αυτό να επιλέγει. Εμείς, από την πλευρά μας, τιμήσαμε την πολιτική πορεία ενός σημαντικού πρωθυπουργού που άφησε ένα πολύ μεγάλο αποτύπωμα, με μεγάλες αλλαγές και επιτεύγματα στην Ελλάδα και την Ευρώπη», είπε, για παράδειγμα, ο γραμματέας του κόμματος, κ. Σπυρόπουλος, μιλώντας στον Real FM 97,8.
«Αν στην εκδήλωση για τον Κώστα Σημίτη ερχόταν ο Σ. Κασσελάκης, θα ήταν πολιτισμική ανατροπή. Αν απλά δεν ερχόταν, ήταν αναμενόμενο. Το ότι δεν ήρθε και έβρισε χυδαία τη διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη δημιουργεί αποστροφή στον κόσμο του Κέντρου, αφού πριν έκανε το ίδιο με τον κόσμο της Αριστεράς. Προσεχώς, Τίτλοι τέλους», ήταν η ανάρτηση της Αννας Διαμαντοπούλου.
ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ
«Ο ΣΥΡΙΖΑ φόρτωσε 100 δισ. τη χώρα»
Συνεχίστηκε και χθες ο πόλεμος αναρτήσεων μεταξύ του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη, και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανου Κασσελάκη, με επίκεντρο το ποιος ευθύνεται για το δημόσιο χρέος. Μια αντιπαράθεση που ξεκίνησε με αφορμή την απουσία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από την εκδήλωση για τον Κώστα Σημίτη.
Χθες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε νέα ανάρτησή του χαρακτήριζε τον κ. Μαρινάκη «άνθρωπο που κατάφερε να γίνει κυβερνητικός εκπρόσωπος Μητσοτάκη και Σημίτη ταυτόχρονα» και υποστηρίζει ότι είναι «τιμή» για τον ίδιο «ότι η χρεοκοπία της χώρας επιτέθηκε εναντίον μου χθες».
Με ανάρτησή του, ο Παύλος Μαρινάκης απάντησε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ:
«Οσες φορές και να προσπαθήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα και να διαστρεβλώσει τα λεγόμενά μας, τα πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ που φόρτωσαν στη χώρα μας, το κλείσιμο των τραπεζών και η μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση στη σύγχρονη ιστορία φέρουν τη σφραγίδα του κόμματός του».