Πολλαπλασιάζονται κάθε χρόνο οι κυβερνοεπιθέσεις εναντίον της ναυτιλίας, καθώς οι γεωπολιτικές διαμάχες έχουν αρχίσει να λειτουργούν ως σημαντικός κινητήριος μοχλός για τη στόχευση των εμπορικών ροών. Πρόσφατη έρευνα του ολλανδικού πανεπιστημίου εφαρμοσμένων επιστημών NHL Stenden, μόνο κατά τη διάρκεια του 2023 καταγράφηκαν τουλάχιστον 64 τέτοιες επιθέσεις εναντίον πλοιοκτητών, λιμανιών κι άλλων ναυτιλιακών φορέων. Πριν από 10 χρόνια, το 2013, ο αντίστοιχος αριθμός των κυβερνοεπιθέσεων δεν ξεπερνούσε τις 3 (!), ενώ το 2003 δεν είχε σημειωθεί καμία σχετική επίθεση εναντίον ναυτιλιακού στόχου. Σύμφωνα με την έρευνα του πανεπιστημίου, που επικαλείται σχετικό δημοσίευμα των Financial Times, πάνω από 80% των περιστατικών που εντοπίστηκαν από το 2021 αφορούν επιθέσεις που εξαπολύθηκαν από περιοχές στη Ρωσία, την Κίνα, τη Β. Κορέα ή το Ιράν.
Στο πλαίσιο αυτό, φορείς του κλάδου, όπως ο γεν. γραμματέας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου (International Chamber of Shipping-ICS), Guy Platten, αναφέρει ότι «η διεθνής τάξη, που έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα επωφελής για την άνθηση του εμπορίου διά θαλάσσης, από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου απειλή». Το ICS εκπροσωπεί εταιρείες που ελέγχουν περίπου το 80% του παγκόσμιου στόλου. Όπως φαίνεται, πάντως, ο πολλαπλασιασμός των επιθέσεων εναντίον της ναυτιλίας καταδεικνύει το πώς ο πόλεμος στην Ουκρανία και η σύρραξη στη Μέση Ανατολή έχουν λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά για την παγκοσμιοποίηση, μέσω της διατάραξης της ναυτιλίας και της εφοδιαστικής αλυσίδας γενικότερα, ακριβώς λόγω και των κυβερνοεπιθέσεων, που, όπως τουλάχιστον δείχνουν τα στοιχεία, πηγάζουν ή ενδεχομένως και να συνδέονται με κράτη.
Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς, όπως τονίζουν στελέχη της ναυτιλίας, μια επίθεση στα συστήματα ελέγχου ενός πλοίου μπορεί δυνητικά, να προκαλέσει διατάραξη ανάλογης κλίμακας με την πρόσφατη πρόσκρουση πλοίου στη Γέφυρα της Βαλτιμόρης στις ΗΠΑ, που είχε αποτέλεσμα να διακοπεί η λειτουργία ενός από τα πιο πολυσύχναστα λιμάνια των ΗΠΑ. Το γεγονός αυτό υποχρέωσε τις αυτοκινητοβιομηχανίες να προχωρήσουν σε αναδρομολογήσεις πλοίων, ενώ οι ασφαλιστικές εταιρείες υποχρεώθηκαν σε αποζημιώσεις ύψους πολλών δισ. δολαρίων.
Άλλη μια σημαντική κυβερνοεπίθεση είχε σημειωθεί το 2020 στο λιμάνι Rajaee του Ιράν, το οποίο διακινεί σχεδόν το 50% του εξωτερικού εμπορίου της χώρας, ενώ πέρυσι μια κυβερνοεπίθεση έπληξε τον δικτυακό τόπο του λιμανιού του Ρότερνταμ στην Ολλανδία, που είναι και το μεγαλύτερο της Ευρώπης. Νωρίτερα το 2017, μια επίθεση στο λογισμικό σύστημα της Maersk, του μεγαλύτερου ναυτιλιακού ομίλου διεθνώς (διακινεί το 15% των εμπορευματοκιβωτίων παγκοσμίως), που είχε αποδοθεί σε Ρώσους χάκερ, είχε αποτέλεσμα να μην μπορεί να δέχεται παραγγελίες από πελάτες και να αναδρομολογήσει τα πλοία της.
Σε άλλες περιπτώσεις πάλι, οι υπεύθυνοι τέτοιων επιθέσεων αναζητούν μόνο χρήματα, κρατώντας σε «ομηρία» τις εταιρείες, έως ότου αποζημιωθούν. Το πρόβλημα δεν φαίνεται, πάντως, να είναι εύκολο να επιλυθεί. Όπως τονίζουν οι ερευνητές του NHL, ο ναυτιλιακός κλάδος δαπανά λίγα χρήματα σε τεχνολογία. Αρκετές ναυτιλιακές εταιρείες, όμως, ζητούν ανθρώπους που να διαθέτουν και ναυτιλιακές γνώσεις, αλλά και να έχουν κατάρτιση στον τομέα της κυβερνοασφάλειας. Ωστόσο, πρόκειται για μια πολύ μικρή «δεξαμενή» ανθρώπων.
