Οι «αρχιπυροσβέστες» … των καναλιών της τηλεόρασης

Οι «αρχιπυροσβέστες» … των καναλιών της τηλεόρασης.

 Το ζήσαμε και αυτό. Οι κάμερες και τα καλώδια των καμερών των καναλιών διεκδίκησαν προτεραιότητα από τις μάνικες των πυροσβεστών και τους ίδιους του πυροσβέστες.

Για την ενημέρωση των πολιτών…

Για να βλέπει ζωντανά ο πολίτης,  που εγκατάλειψε την περιοχή υπακούοντας στις οδηγίες της Πολιτικής Προστασίας, το σπίτι του να καίγεται.

Με περισσή  «γενναιότητα…»  διάφοροι ρεπόρτερ των καναλιών κυρίως νέα αγόρια και κορίτσια (βλέπεται οι πιο πολλοί παλιοί δεν διέκοψαν τις άδειές των) σε πολλές περιπτώσεις εμπόδιζαν ακόμη και την κίνηση των πυροσβεστών και των εθελοντών  κατά την ώρα της κατάσβεσης.

Έγιναν ξαφνικά ειδικοί   λες και είχαν τις κατάλληλες γνώσεις και υπόψη τους όλα τα  δεδομένα του Κέντρο Επιχειρήσεων της Πολιτικής Προστασίας έγιναν κριτές των πάντων και κυρίως έκφραζαν γνώμη για το τί έπρεπε να γίνει ως “αρχιπυροσβέστες”.

Είχαν γνώμη γιατί τα αερολπάνα δεν πετούσαν με δύο (02) μποφώρ  και κάτω από συνθήκες θερμοκρασιών   45ο βαθμών κελσίου…

Είχαν γνώμη για την κατανομή αλλά και δυνατότητα ή μη  ρίψεων από τα  αεροπορικά  μέσα…

Είχαν γνώμη για την δυνατότητα επιχείρησης από τα πυροσβεστικά μέσα σε βουνά και μη προσβάσιμα εδάφη.

Πρόβαλαν τις δηλώσεις του κάθε Δημάρχου,  που ζητούσε βοήθεια μόνο από τον αέρα, αλλά ποτέ δεν τον ρώτησαν πως εκείνος εφάρμοσε τα σχέδια που έχουν εκπονηθεί, τι μέσα διέθεσε σαν Δήμος  (δηλαδή βυτιοφόρα, βαρέα μηχανήματα, γεωργικά μηχανήματα με βυτία και εργαλεία δημιουργίας ζωνών), πόσες δεξαμενές και κρουνούς για υδροδότηση διαθέτει στον δήμο του, πόσες αντλίες και γεννήτριες ηλεκτροδότησης διέθεσαν, αν είχαν αναπτύξει δίκτυο εθελοντών και πως τους διαχειρίστηκαν κ.λ.π.;

Παραξενεύτηκαν οι νεαροί ρεπόρτερς,  που μερικοί  εθελοντές και οι ντόπιοι κάτοικοι κρατούσαν κλαριά στα χέρια τους προκειμένου βοηθήσουν τους πυροσβέστες  για να εμποδίσουν τις αναζωπυρώσεις και κυρίως την επέκταση της φωτιάς στα ξερά χόρτα των καλλιεργειών (ελαιοστάσια και άλλες καλλιέργειες)…

Άραγε  δεν αντιλαμβάνονται, ότι κάτω από ακραίες θερμικές συνθήκες μετά και από παρατεταμένη ξηρασία χρειάζεται η καθολική συμμετοχή του ενεργού πληθυσμού είναι ΑΝΑΓΚΑΙΑ,  ώστε να αποτρέπονται οι επεκτάσεις της φωτιάς.

Το σβήσιμο μιας μικρής φλόγας αποτρέπει την δημιουργία μιας τεράστιας πυρκαγιάς…

Βλέπετε για τους περισσότερους από  αυτούς, όλα  πρέπει να τα κάνει το  κράτος. Οι πολίτες πρέπει να παρακολουθούν ως θεατές κατά προτίμηση στις οθόνες της ΤV από το σαλόνι τους…

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι  τα περισσότερα  κανάλια πήγαν ή είχαν συχνότατες ανταποκρίσεις από τις φωτιές που ήταν εύκολη η πρόσβαση ή οι φωτιές ήταν “πιασάρικες” … Φωτιές σε περιοχές που η πλειοψηφία του κοινού κάτι γνωρίζει…

Στην Ηλεία π.χ.  παρόλο που η φωτιά ακόμη δεν έχει σβηστεί και η οποία συνεχίζει να κατακαίει την γειτονική Αρκαδία,  το ενδιαφέρον χάθηκε  από την στιγμή που εξασφαλίστηκε, ότι δεν  θα καιγόταν ο αρχαιολογικός χώρος.

Έτσι ενώ στην Ηλεία έχει κατακαεί ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΚΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ Β. ΕΥΒΟΙΑ, είναι να  απορεί γιατί κανείς ρεπόρτερ  δεν οδύρεται για τις τεράστιες εκτάσεις από  πεύκα , λιοστάσια σπίτια και περιουσίες που χάθηκαν  στον νομό αυτό…

Μήπως είχε επισκεφτεί κανείς τους την περιοχή για να διαπιστώσει το κάλος των πευκόφυτων δασών  της περιοχής αυτής της Ηλείας; Μάλλον όχι.

Το ίδιο ισχύει και για την Μεσσηνία, την Μάνη και την Φωκίδα.  Και εκεί  κάηκαν σπίτια και εκεί έμεινε κόσμος στον δρόμο  χάνοντας ότι είχε και δεν είχε.

Πονάνε  λιγότερο οι άνθρωποι που έχασαν το βιός τους στην Ηλεία, την Μεσσηνία, την Λακωνία την Φωκίδα από αυτούς της Εύβοιας, της Βαρυμπόμπης και Ιπποκράτειου Πολιτείας;

Από την άλλη στην Βαρυμπόμπη, την Λυκόβρυση και την Ιπποκράτειο Πολιτεία τώρα κάηκαν 67.000 περίπου στρέμματα. Ασφαλώς και αποτελεί μεγάλη καταστροφή και για τους πολίτες που ζουν εκεί αλλά και για ολόκληρο το λεκανοπέδιο…

 Δεν συγκινήθηκαν όμως οι τηλεοράσεις και τα άλλα ΜΜΕ  το ίδιο, όταν στην βόρια Αττική (Κάλαμο, Καπανδρίτι Βαρνάβα, Γραμματικό)  κάηκαν 125.000 στρέμματα  το 1983 ή 97.000 το 2013…

Αυτές τις μέρες όλος ο πλανήτης  καίγεται, συμπεριλαμβανομένων περιοχών σε πολύ  προηγμένες τεχνολογικά  χώρες (π.χ. ΗΠΑ, Ιταλία, Ρωσία)και οι φωτιές δεν σβήνουν…

Το ίδιο συμβαίνει και στην χώρα μας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εγχώριων αλλά και Ευρωπαϊκών υπηρεσιών πυρόσβεσης που γενναία έσπευσαν να βοηθήσουν την χώρα μας…

Ο τρομολαγνικός τρόπος παρουσίασης των πυρκαγιών από τα κανάλια της TV εξυπηρετεί διάφορα επικοινωνιακά παιχνίδια και σκοπιμότητες τηλεθέασης… που όμως βυθίζουν στην θλίψη και πριονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς για την προστασία του.

Ξεχάσαμε τον κοροναϊό και τα σχεδόν 3.000 κρούσματα ημερησίως. Και τους καθημερινούς θανάτους από τον κοροναϊό ξεχάσαμε… Δεν αποτελεί απειλή πλέον η πανδημία και δεν το ξέρουμε;

Μάλλον αυτή την στιγμή  η φωτιά και οι τραγικές συνέπειές της πουλάνε  περισσότερο… Το ζωντανό πλάνο σε ότι τραγικό ήθελε συμβεί…προέχει..

Ευτύχημα είναι το γεγονός, ότι από αυτήν την  πύρινη συμφορά μέχρι σήμερα   δεν έχουμε   ανθρώπινες απώλειες.

 Έχουμε όμως δύο (02) απώλειες εξ αιτίας της φωτιάς… Έναν νέο άνθρωπο εθελοντή στην Αττική  που κτυπήθηκε από ηλεκτροφόρο καλώδιο  και έναν άλλο συμπολίτη μας στην Φωκίδα μετά από  ανατροπή του σκαπτικού του μηχανήματος… ενώ διάνοιγε αντιπυρική ζώνη…

Άνθρωποι που έχασαν την ζωή τους στο βωμό του καθήκοντος προς τους άλλους συμπολίτες τους. Τους αξίζει η μέγιστη τιμή από την πολιτεία. Και φροντίδα στις οικογένειές τους οφείλεται από την πολιτεία.

Ευτύχημα είναι ότι αυτή την φορά ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε συντονισμένα για την αντιμετώπιση της πύρινης λαίλαπας.

Ευτύχημα αποτελεί επίσης το γεγονός,  ότι κινητοποιήθηκαν οι Έλληνες πολίτες και αναπλήρωσαν σε αρκετές περιπτώσεις ελλείψεις στο Σχεδιασμό ή την μη εφαρμογή του σχεδιασμού.

Η αποτελεσματικότητα  της δράσης του κρατικού μηχανισμού και η επάρκεια  του υπάρχοντος σχεδιασμού, πρέπει να εξετασθούν και να αναθεωρηθούν, αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα αλλά και τις νέες συνθήκες της κλιματικής αλλαγής.

Οι νέες συνθήκες και η  κλιματική επιβάλλουν την πρόληψη των πυρκαγιών και όχι την κατάσβεση των πυρκαγιών.

Αυτά θα πρέπει να τα αξιολογήσουν οι ειδικοί και να υποβάλλουν προτάσεις προκειμένου όλοι οι Έλληνες αποκτήσουν περιβαλλοντική συνείδηση για την στην  πράξη προστασία των δασών.

Να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι το  δάσος δεν είναι εχθρός.

Ότι δεν μπορούμε με την οικοδόμηση να παραβιάζουμε το δάσος που μας δίνει ζωή. Όταν συμβαίνει αυτό, το αποτέλεσμα είναι τραγικό και για το δάσος αλλά και τους παραβιάζοντες αυτό.

Σε όλα τα παραπάνω να σημειώσουμε και να εξάρουμε την συνεισφορά και του Λιμενικού Σώματος στην διαχείριση των θεμάτων αρμοδιότητάς του σχετικά με τις πυρκαγιές.

Η διευκόλυνση των υδροληψιών από τα αεροπορικά μέσα, η διευκόλυνση μεταφοράς με πλοία προσωπικού και πυροσβεστικών μέσων για την κατάσβεση των πυρκαγιών, ο δια θαλάσσης  απεγκλωβισμός πολιτών και η μεταφορά τους σε ασφαλές μέρος, αποτελούν ενέργειες που πάντα υπήρχαν  και υπάρχουν στον εθνικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

Το μόνο έλλειμα παρατηρήθηκε στον  επικοινωνιακό  τομέα όπου η ενημέρωση δεν υπαγόταν σε ένα κεντρικό σχεδιασμό γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα  τις αδυναμίες που συνεπάγεται η πολυφωνία.

Και αυτή την φορά ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ που αφορά στο Λιμενικό Σώμα με ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

Share:

Facebook
Twitter
WhatsApp
Email

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το νέο βιβλίο του Βασ. Κυπριωτάκη

Ο Βασίλης Κυπριωτάκης γεννήθηκε στον Πύργο Μονοφατσίου, στην περιοχή του Λιβυκού πελάγους και στα Αστερούσια όρη της Κρήτης. Είναι απόστρατος αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος. Ζει στην Αθήνα και ασχολείται με τη λογοτεχνία και την ποίηση. Έχει βραβευθεί πολλές φορές για

ΙΜΟ: Συμφωνία για την απανθρακοποίηση

ΣΥΜΦΩΝΙΑ επί της αρχής πέτυχαν τα κράτη μέλη του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ), στο πλαίσιο των εργασιών της Επιτροπής Περιβάλλοντος (MPEC 82) για τα μέτρα που θα οδηγήσουν στην απανθρακοποίηση της ναυτιλίας. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την πληροφόρηση που έχει 

Μια κραυγή αγωνίας (*)

Μετά τη Γερμανία, η Αυστρία. Πριν ήταν η Γαλλία και η Ολλανδία. Προηγουμένως, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Ουγγαρία. Και κάποιους σίγουρα ξεχνώ. Έγιναν όλοι ακροδεξιοί; Δεν το πιστεύω. Και (μη γελιόμαστε) ούτε η ακρίβεια τους φταίει, ούτε η μετανάστευση,

Ενάντια στον πόλεμο. Και οι λιμενικοί

Βάρδια στη γέφυρα και το μυαλό μου τυραννάνε σκέψεις πεισματάρες. Τόσοι χιλιάδες ξεριζωμένοι άνθρωποι από τις πατρίδες τους έπλευσαν σ’ αυτά τα νερά του Αιγαίου. Άλλοι τα κατάφεραν να πιαστούν απ’ ένα βράχο. Άλλοι θάφτηκαν στο βυθό. Πώς κατάντησαν έτσι

Μετάβαση στο περιεχόμενο