Ο Σάμιουελ Μπέκετ περιμένει τον Γκοντό. Ο Αλέξης Τσίπρας μάλλον δεν ξέρει ποιόν πρέπει να περιμένει στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Ποιός είναι καλύτερος για τον ίδιον. Ο Γιώργος Παπανδρέου ή ο Νίκος Ανδρουλάκης αφού αυτοί πάνε στον δεύτερο γύρο.
Στην αρχή δεν ήταν λίγοι στην Κουμουνδούρου αυτοί που του έλεγαν ότι “ίσως είναι καλύτερα να βγει ο Λοβέρδος, να συνεργαστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ώστε να μοιραστούμε εμείς και η ΝΔ τις δυνάμεις της Χαριλάου Τρικούπη”.
Μετά ο κλήρος έπεσε στον Ανδρουλάκη. Πρωτεργάτες της στήριξης, μέχρι και σήμερα, του ευρωβουλευτή ορισμένοι πασοκογενείς βουλευτές, όπως για παράδειγμα ο Χρήστος Σπίρτζης, ορισμένοι της προεδρικής πλειοψηφίας καθώς και κάποιοι από αυτούς που έχουν χαρακτηριστεί και ως “κηπουροί του ΓΑΠ”. Το σκεπτικό τους: “Το ΚΙΝΑΛ με τον Ανδρουλάκη στην ηγεσία θα παραμείνει σε χαμηλά ποσοστά και μάλιστα με τον ίδιο απόντα από τη Βουλή, και εκπρόσωπο του ΚΙΝΑΛ τον Κωνσταντινόπουλο, ο Τσίπρας θα κυριαρχήσει στην αντιπαράθεση με τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση”.
Ο επιπλέον λόγος: Δεν θα κινδυνεύσουν οι ίδιοι να χάσουν τις ψήφους των “παπανδρεϊκών” με τις οποίες εξελέγησαν βουλευτές ή ορισμένοι άλλοι σύντροφοί τους θα επιδιώξουν να εκλεγούν στις επόμενες εκλογές. Σύμφωνα με τα λεγόμενα λίαν υψηλόβαθμου στελέχους της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι “η προσωπική ανασφάλεια αυτή που οδηγεί σε τέτοιες μικρόψυχες συμπεριφορές, που δεν βλέπουν τη μεγάλη εικόνα που είναι η προοδευτική διακυβέρνηση, αλλά τα κομματικά ταμπούρια”.
Τον Γιώργο Παπανδρέου εξαρχής τον προτιμούσαν κάποιοι στενοί συνεργάτες του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως ο Αλέκος Φλαμπουράρης, οι περισσότεροι από τους “γεφυροποιούς”, όπως ο Νίκος Μπίστης, αλλά και στελέχη της Ομπρέλας, όπως ο Νίκος Φίλης. Όλοι τους για διαφορετικους λόγους. Οι πρώτοι επειδή “είναι κάποιος που μπορούν να εμπιστευθούν”, οι δεύτεροι επειδή “υπάρχει εγγύτητα θέσεων” και οι τρίτοι “επειδή θα αναγκάσει τον Τσίπρα να στρίψει το τιμόνι προς τα αριστερά και όχι στο Κέντρο, όπως κάνει τώρα”.
Με εξαίρεση τον Μπίστη ουδείς πάντως βγήκε να υποστηρίξει δημόσια την προτίμησή του. Άλλωστε η εντολή του Τσίπρα ήταν σαφής: Καμμία ανάμειξη, καμμία πριμοδότηση, καμμία δήλωση συμπαθείας. Ο ίδιος ο Τσίπρας φοβάται ότι ο Παπανδρέου θα αφαιρέσει από τον ΣΥΡΙΖΑ ψήφους, περισσότερους από τη ΝΔ, όμως είναι και ο μόνος ο οποίος μπορεί να κρατήσει ζωντανό το σενάριο της προοδευτικής διακυβέρνησης. Η εύκολη λύση γι’ αυτόν, όπως άλλωστε και για τον Μητσοτάκη, είναι ο Ανδρουλάκης -ακόμη κι αν εμφανιστεί ως “αντί Τσίπρας”- αφού η μονομαχία στο κοινοβούλιο θα περιοριστεί ανάμεσα τους δύο.
Το ισχυρό προβάδισμα Ανδρουλάκη στον πρώτο γύρο μάλλον ικανοποίησε την Κουμουνδούρου αφού με τον “δεξιό της παρέας” Ανδρέα Λοβέρδο θα κατέρρεε το σενάριο της προοδευτικής διακυβέρνησης, ενώ με τον Γιώργο Παπανδρέου η αμφισβήτηση της ηγεμονίας του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντροαριστερά είχε μεγάλες πιθανότητες ευδοκίμησης. Σε κάθε περίπτωση στην Κουμουνδούρου περιμένουν να δουν ποιός θα είναι τελικά την επόμενη Κυριακή (13/12) ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ ώστε ανάλογα να προσαρμόσουν και την τακτική τους. Ενώ, όπως παραδέχονται, οι πλέον νουνεχείς: Η απειλή το 1:4 των εκλογών (32% – 8%) να γίνει 1:2 (24% – 12%), όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, εκ των πραγμάτων βάζει δύσκολα στην ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την αναγκάζει να ξαναδεί σοβαρά τα θέματα του ιδεολογικού προσανατολισμού, των πολιτικών προτεραιοτήτων και των συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ.
Εκτός από τον αρχηγό του ΚΙΝΑΛ στην Κουμουνδούρου περιμένουν να δουν και τι θα γίνει με την πανδημία. Εδώ τα πράγματα είναι πιο σοβαρά καθώς υπάρχουν ενστάσεις έως και ανοιχτές διαφωνίες για την τακτική που ακολουθεί η αξιωματική αντιπολίτευση.
Κατ’ αρχάς υπάρχει, όπως φαίνεται και λένε και οι πληροφορίες, πρόβλημα εκπροσώπησης καθώς ο αρμόδιος τομεάρχης Ανδρέας Ξανθός δεν είναι απλώς πολύ χαμηλών τόνων, αλλά και έχει διαφορετικές απόψεις, για τον εμβολιασμό και το λοκντάουν, τόσο με τον Παύλο Πολλάκη όσο και με τον Γρηγόρη Γεροτζιάφα, τον νέο σύμβουλο, επί ιατρικών θεμάτων, του Τσίπρα.
Οι ενστάσεις για την αντιπολιτευτική τακτική εκφράστηκαν και στην τελευταία συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου. Ορισμένοι υποστηρίζουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έπρεπε απλώς να καταγγέλει το πρόστιμο των 100 ευρώ στους ανεμβολίαστους, αλλά και να έχει ταχθεί υπέρ των υποχρεωτικών εμβολιασμών οπωσδήποτε στην εστίαση, τους υγειονομικούς και τους ένστολους. Επιπροσθέτως, λένε ότι ο Μητσοτάκης δεν θα έχει μεγάλο κόστος αν αναγκαστεί μετά τις γιορτές να προχωρήσει σε γενικό λοκντάουν αφού θα έχει ως άλλοθι τη Γερμανία και ενδεχομένως και άλλες χώρες.
Ενδεχομένως, αυτός είναι και ο λόγος που εφεξής, όπως λένε οι πληροφορίες, ο Αλέξης Τσίπρας θα επικεντρώσει την κριτική του όχι τόσο στους εμβολιασμούς και τις απαγορεύσεις, αλλά στην κατάσταση στα νοσοκομεία, τις ελλείψεις σε ΜΕΘ και προσωπικό, στην κατάρευση του ΕΣΥ. Θα τάσσεται γενικά υπέρ της λήψης σοβαρών μέτρων χωρίς όμως να κάνει εξειδικεύσεις ειμή μόνον στα προφανή και απολύτως αναγκαία, όπως είναι αυτά που είπε για τα σχολεία, στη συνάντηση που είχε με τους εκπαιδευτικούς.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρεί λάθος να μπει ο ΣΥΡΙΖΑ σε εξειδικευμένη συζήτηση για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, όπως το καθολικό λοκντάουν και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός, επειδή η πανδημία “είναι πολυπαραγοντική και ουδείς μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια την εξέλιξή της, ειδικά από τη στιγμή που οι ειδήμονες δεν αποκλείουν την πιθανότητα ακόμη και οι τριπλοεμβολιασμένοι να νοσούν και να μεταφέρουν τον ιό”.
Το τρίτο που περιμένουν στην Κουμουνδούρου είναι το συνέδριο. Θα γίνει τον Φεβρουάριο ή μήπως η πανδημία δεν θα επιτρέψει να γίνει; Στους συνομιλητές του ο Τσίπρας δηλώνει αποφασισμένος να γίνει. Ακόμη κι αν οι συνθήκες, λόγω πανδημίας, είναι δύσκολες το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει έστω και με zoom.
Εξάλλου συνέδρια το Μάρτιο θα έχουν και το ΚΙΝΑΛ με τη νέα του ηγεσία, αλλά και η ΝΔ, της οποίας ήταν να πραγματοποιηθεί αυτή την Κυριακή, αλλά με αιτιολογία την έξαρση της πανδημίας, το ανέβαλε. Θυμίζουμε ότι συνέδριο έχουν κάνει ΚΚΕ και ΜΕΡΑ25. Και είναι λογικό ο Τσίπρας να θέλει και γι’ αυτό τον λόγο να γίνει το συνέδριο. Θα ήταν τουλάχιστον αδικαιολόγητο και οπωσδήποτε προβληματικό να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ το μόνο κόμμα που δεν θα έχει κάνει συνέδριο. Την πορεία προς το συνέδριο συζήτησαν προχθές τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου σε μια μάλλον βαρετή συνεδρίαση.
Οι τρεις ομάδες που έχουν συσταθεί για να ετοιμάσουν τις θέσεις για το καταστατικό, την πολιτική απόφαση και τη διεύρυνση του κόμματος έχουν μεν συνεδριάσει δύο και τρεις φορές, τα στελέχη που συμμετέχουν έχουν αποστείλει τις προτάσσεις τους, αλλά ακόμη δεν είναι έτοιμα τα τελικά κείμενα και οι προτάσεις που θα μπουν σε διαβούλευση στη βάση του κόμματος.
Στο παρασκήνιο υπάρχει πάντως διαμάχη για τους καταλόγους των μελών και των νέων μελών του κόμματος, αν θα δοθούν και στις επιμέρους ομάδες (Ενωτική Κίνηση, Ομπρέλα, ΡΕΝΕ, Γέφυρα κ.α.) ή θα παραμείνουν στο γραφείο οργανωτικού και στις νομαρχιακές οργανώσεις.
Η ένσταση που υπάρχει, πρωτίστως από την Ομπρέλα είναι να μην μετατραπεί η πολιτική αντιπαράθεση και ο προσυνεδριακός διάλογος σε “πόλεμο του Call Center”. Το κρίσιμο πάντως είναι αν η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση θα γίνεται απλώς για να την αποδομήσει και να την φθείρει ή ταυτόχρονα θα υπάρχει, όπως υποστηρίζουν στελέχη της Ομπρέλας και της ΡΕΝΕ, και “εναλλακτική πρόταση, η οποία θα οργανώνει πολιτικά τα κοινωνικά μέτωπα και θα οικοδομεί συμμαχίες με άλλες δυνάμεις, της ευρύτερης Κεντρο-Αριστεράς, με στόχο την προοδευτική διακυβέρνηση”…
