Ακόμα και πριν να το διαβάσει κανείς, μπορεί να υποψιαστεί ότι ένας πίνακας με θέμα του την «Πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας» (1890-95) είναι έργο του Κωνσταντίνου Βολανάκη (1837-1907), του ζωγράφου που συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με την ελληνική θαλασσογραφία.
Ωραία λιμάνια, γαλήνιες ακτές, αλλά και ανταριασμένες θάλασσες με πλοία που, όπως στην περίπτωση του σπάνιου καμβά της «Πυρπόλησης», διατηρούν αναλλοίωτα τα τεκμήρια της Ιστορίας, όπως και το πάθος των Ελλήνων για ελευθερία μέσα στους αιώνες.
Μάλιστα, το συγκεκριμένο έργο θα συμπεριληφθεί στην επικείμενη έκθεση με τίτλο «Κωνσταντίνος Βολανάκης. Ο ζωγράφος της θάλασσας επιστρέφει στον Πειραιά», στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος στην Ακτή Θεμιστοκλέους, τον Απρίλιο, με έργα της συλλογής του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, όπου θα παρουσιαστεί το εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής: από τους πρώτους πίνακες που προέκυψαν ύστερα από τη χρόνια παραμονή του στο Μόναχο, έως τους τελευταίους, που φιλοτέχνησε στον Πειραιά, αφότου είχε επιστρέψει στην Ελλάδα.
«Ο Ανδρέας Μιαούλης στη Ναυμαχία του Γέροντα» (1824), πίνακας του Γερμανού Πέτερ φον Ες.
Βέβαια δεν ήταν μόνο οι Έλληνες, αλλά και οι ξένοι δημιουργοί που θέλησαν να αποτυπώσουν στα έργα τους τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση των εξεγερμένων Ελλήνων, από τον Ευγένιο Ντελακρουά (1798-1863) και τον Εμίλ ντε Λανσάκ (1803-1890) έως τον Καρλ φον Κράτσαϊζεν (1794-1878) και τον Πέτερ φον Ες (1792-1871).
Ο δε «Υμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονύσιου Σολωμού (1798-1857), ο οποίος αποτελείται από 158 στροφές ή 632 στίχους και αποτελεί τον μεγαλύτερο σε έκταση ύμνο κράτους παγκοσμίως, ενέπνευσε τον γάλλο εικονογράφο Job, κατά κόσμον Ζακ Μαρί Γκαστόν Ονφρουά ντε Βρεβίγ (1858-1931), να κοσμήσει με μια αλληγορική σύνθεση το εξώφυλλο από μια τετράφυλλη παρτιτούρα-αφιέρωμα στην Ελλάδα.
Η αλληγορική εικονογράφηση του γάλλου καλλιτέχνη Job με έμπνευση από τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» του Διονύσιου Σολωμού για την έκδοση «Les Chants Nationaux de tous les Pays» (1900).
Η δημιουργία, που περιλάμβανε τους στίχους από το ποίημα του ζακυνθινού ποιητή και τις νότες της μουσικής διασκευής της μελωδίας του ύμνου από τον γάλλο συνθέτη Σαμουέλ Ρουσό (1853-1904), υπήρξε κομμάτι της σπάνιας έκδοσης «Les Chants Nationaux de tous les Ρays» που κυκλοφόρησε το 1900 από τον εκδότη
H. E. Martin και αποτελείτο από 18 ακουαρέλες του Job πλαισιωμένες από πολύχρωμα διακοσμητικά στοιχεία του Ζακ Ντρογκ (1858-1901).
«Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης στη μάχη της Ακρόπολης» (π. 1853), ελαιογραφία του Γκέοργκ Πέρλμπεργκ (1804-1884).
Τα επεξηγηματικά κείμενα στο βιβλίο, όπως και στις παρτιτούρες, που περιείχαν πληροφορίες σχετικές με τους εθνικούς ύμνους δεκάδων χωρών από κάθε γωνιά του κόσμου, είχε επιμεληθεί ο γνωστός γάλλος δημοσιογράφος και συγγραφέας Ζορζ Μοντοργκέι, κατά κόσμον Οκτάβ Λεμπέσγκ (1857-1933), σταθερός συνεργάτης του Job, μαζί με τον οποίο δημιούργησαν πολλά παιδικά βιβλία καθώς και εικονογραφημένες εκδόσεις που δόξαζαν τους «μεγάλους» της γαλλικής Ιστορίας, όπως ο Ναπολέων Βοναπάρτης ή ο Ζοακίμ Μιρά.
Κεντρική Φωτογραφία: «Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας» (1890-95), έργο του Κωνσταντίνου Βολανάκη από τη συλλογή του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη.
