Με την ευκαιρία της συζήτησης του νομοσχεδίου του ΥΝΑΝΠ ας θυμηθούμε την κινηματογραφική σκηνή του κορυφαίου δίδυμου κωμικών του ιταλικού κινηματογράφου , του Φράνκο Φράνκι και του Τσίτσο Ινγκρασία, όταν είχαν κρυφτεί ως «λαθρεπιβάτες» σε κάποιο πλοίο. Την ώρα που το πλοίο αναχωρούσε ο Φράνκο βλέποντας μέσα από το φινιστρίνι του πλοίου ότι το λιμάνι απομακρύνεται είπε:
«Τσίτσο, το λιμάνι …φεύγει»!
Μια φράση παροιμιώδης και ιδιαίτερα προσφιλής και στα στελέχη του Λ.Σ., την οποία κάποιοι φροντίζουν επιμελώς να μας υπενθυμίζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα , αφού μετά από τόσες αστοχίες και καταστροφές … εξακολουθούν να μην συνέρχονται και επιχειρούν μεταξύ των άλλων ανεπίλυτων ζητημάτων να «στραβώσουν» τον ιστορικό και σύγχρονο προσανατολισμό του Λ.Σ .
Αποπροσανατολισμός γιατί;
Μήπως ταυτόχρονα με τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων για την επίτευξη των στόχων εθνικής σημασίας και της κύριας αποστολής του Λ.Σ. , αυξήθηκαν και δεν υπέπεσαν στην αντίληψή μας οι Οργανικές Θέσεις του προσωπικού προκειμένου να αναλάβει τις προτεινόμενες νέες αρμοδιότητες το προσωπικό του Λ.Σ, χωρίς όμως να εξασφαλίσουν ότι δεν θα επιφέρουν γραφειοκρατικό άχθος εις βάρος της κύριας αποστολής του;
Μήπως ταυτόχρονα ομοίως δεν υπέπεσε στην αντίληψή μας και αυξήθηκε σε αριθμό και δύναμη ο στόλος του Λ.Σ ή σε άλλα επιχειρησιακά μέσα και συστήματα επιτήρησης της θαλάσσιας κυκλοφορίας ;
Σίγουρα μας έγινε αντιληπτό από εξαγγελίες και ανακοινώσεις «με κλειστό το μάτι», ότι πρόκειται ΝΑ ή ΘΑ…. προβούν σε προμήθειες και ξαφνικά αρχίσαμε να μιλάμε για τον «Οσονούπω στόλο του Λ.Σ …….ναύαρχε μου…» του 11ου μικρού Μήτσου της σατυρικής εκπομπής «Δέκα μικροί Μήτσοι» .
Αναρωτιόμαστε αν η οπισθοχώρηση, υπό τον μανδύα αποπροσανατολισμού της επέκτασης των αρμοδιοτήτων του και στα «Βράχια της Πειραϊκής» και όχι επί της ουσίας της ενδυνάμωσης του Λ.Σ. στη θάλασσα, αποτελεί ένα άλλο «άλμα» προς την απώλεια της αυτονομίας ή τη συρρίκνωση του Λ.Σ.
Ενός ρόλου που το Λ.Σ. επάξια επιτέλεσε και καλείται υπό τις νέες συνθήκες και ιδιομορφίες να επιτελέσει για τη ναυτιλία μας , την έρευνα και διάσωση, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών, την αστυνόμευση της ανοικτής θάλασσας (όχι του βάλτου ή της παραλίας), του λαθρεμπορίου και της δίωξης εγκλημάτων στη θάλασσα.
Μήπως όλα τα παραπάνω έχουν θωρακιστεί και προέκυψε ξαφνικά ως ανάγκη η προστασία του αιγιαλού και της παραλίας στη χώρα μας για να καλύψουμε την ολιγωρία και όχι μόνο σε πρόσφατα μεγάλα συμβάντα;
Μήπως το εμφαινόμενο ως νέο δόγμα αστυνόμευσης επηρεάστηκε από το γνωστό τραγούδι «Ναύτης βγήκε στη στεριά για περιπολία….».
Μήπως τα αρμόδια Υπουργεία και οι υπαγόμενες Υπηρεσίες αυτών (Υπουργείο Οικονομικών, ΥΠ.Ε.Κ.Α, Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, Τουρισμού κ.λ.π ) απεμπόλησαν αρμοδιότητες ή απέτυχαν ή μήπως το ΥΝΑΝΠ ανέλαβε ηγετικό ρόλο στο κίνημα του μεγαλοϊδεατισμού για την απελευθέρωση του αιγιαλού και της παραλίας από τους παρανομούντες;
Εμφαίνεται σημερινοί επικεφαλείς της κατά τα άλλα συμπαθέστατης τέχνης των κηπουρών, να ενθυμήθηκαν το 1970 ως προς τον αιγιαλό και την παραλία και τις αρμοδιότητες αρχών και αποφάσισαν να πρωτοτυπήσουν επαναφέροντας διατάξεις του παρελθόντος από τη στιγμή που οι πηγές της καινοτομίας , της εξασφάλισης καλύτερων και ποιοτικότερων υπηρεσιών στον πολίτη έχουν στερέψει τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Μήπως παραβλέπουν το μέλλον και την προοπτική του Λ.Σ στο σκηνικό των προκλήσεων και της ασφάλειας που επιφυλάσσουν καταστάσεις που δημιούργησε, η «αρεστοκρατία» , η «παρεοκρατία» , η φαυλοκρατία , η αναξιοκρατία και η κρατικοδίαιτη «καρεκλοκρατία» η οποία υποτίθεται θα μας τάραζε στη νομιμότητα, στην αξιοκρατία , στην αριστεία και στην αξιοπιστία για να μας θυμίσει όμως τελικά ότι όλα τα παραπάνω μπορεί να τελειοποιηθούν με το σύστημα καινοτομίας «τρία συν ένα» .
Πως όμως να μην σκέφτεται έτσι κάποιος που καινοτομεί με ενυπόγραφη παραίτηση, από ότι φαινόταν λόγω κινδύνων τυχών περικοπών δικαιωμάτων συνταξιοδότησης και όχι λόγω άλλης βούλησης ή άλλων αποφάσεων και αμέσως μετά τη νομοθετική διαβεβαίωση και κατοχύρωση ότι δεν θίγεται κάτι, παίρνει πίσω την υπογραφή του …
Ευτυχώς που είχε κρατήσει την στολή του παραιτηθέντα και δεν προέβη σε έξοδα ιματισμού.
Μαΐστρος
