Στις 19/12/2023 ψηφίστηκε τελικά από τη Βουλή το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με τίτλο «Αναμόρφωση επαγγελματικής ασφάλισης, εξορθολογισμός ασφαλιστικής νομοθεσίας, συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, σύστημα διορισμού και προσλήψεων των εκπαιδευτικών της δημόσιας υπηρεσίας απασχόλησης και λοιπές διατάξεις» και είναι πια νόμος του Κράτους.
Είναι το νομοσχέδιο που στο άρθρο 114 προέβλεπε κίνητρα για την απασχόληση των συνταξιούχων με την ένταξη περισσότερων συνταξιούχων στην αγορά εργασίας με σκοπό την αύξηση της παραγωγικότητας, λόγω της εμπειρίας και τεχνογνωσίας, με τη μεταβίβαση των γνώσεων αυτών σε νεότερους.
Είναι το νομοσχέδιο που με το άρθρο 114 καταργούσε από 1.1.2024 το «penalty» της κατά 30% μείωσης της σύνταξης, κύριας και επικουρικής, ώστε η σύνταξη να καταβάλλεται πλέον ολόκληρη σε όλους τους συνταξιούχους που αναλαμβάνουν ή έχουν ήδη αναλάβει απασχόληση υπακτέα στον e-ΕΦΚΑ (δηλ. στους απασχολούμενους στον ιδιωτικό τομέα).
Είναι το νομοσχέδιο που με το άρθρο 114 εξαιρούσε από την ως άνω ευεργετική ρύθμιση όλους τους συνταξιούχους που αναλαμβάνουν ή έχουν ήδη αναλάβει απασχόληση σε Φορείς Γενικής Κυβέρνησης, στους οποίους μέχρι να γίνουν 62 ετών θα συνεχίσει να επιβάλλεται το «penalty» της πλήρους αναστολής της σύνταξης τους.
Τόνοι μελάνι χύθηκαν στη δημόσια διαβούλευση με παράθεση βάσιμων επιχειρημάτων στα 396 σχόλια της ενότητας αυτής (μεταξύ αυτών και της ΕΑΑΛΣ).
Μάταια αναφέρθηκαν χίλιοι λόγοι που πρέπει να μειωθεί το όριο ηλικίας των 62 ετών. Μάταια αναφέρθηκαν άλλοι τόσοι για την κατάργηση του μέτρου «ποινολόγησης» των συνταξιούχων που απασχολούνται στο Δημόσιο.
Είναι σαν κάποιος να μη θέλει το Δημόσιο να επωφεληθεί από την εμπειρία και την τεχνογνωσία των συνταξιούχων του.
Είναι σαν κάποιος να στέλνει στον ιδιωτικό τομέα όσους οι Έλληνες φορολογούμενοι χρυσοπλήρωσαν για την επαγγελματική τους κατάρτιση, την εξειδίκευση και την δια βίου μάθηση.
Είναι σαν κάποιος να μη θέλει να επανεντάξει συνταξιούχους στο ανθρώπινο δυναμικό του Ελληνικού Δημοσίου για να αυξηθεί η παραγωγικότητά του.
Είναι σαν κάποιος να «κόπτεται» μόνον για την αύξηση παραγωγικότητας του ιδιωτικού τομέα, αδιαφορώντας για το Δημόσιο…
Δεν εξηγείται διαφορετικά η διατήρηση αυτού του «αντικινήτρου»…
Μήπως, εκεί στο Υπουργείο Εργασίας, πρέπει να ξανακοιτάξουν αυτή την αδικία που διατηρείται εις βάρος σημαντικής μερίδας απασχολούμενων συνταξιούχων;
