Του Χρυσόστομου Τσούφη
120 επιπλέον πλοία γεμάτα LNG θα πρέπει να φτάσουν στα Ευρωπαϊκά λιμάνια το καλοκαίρι προκειμένου η Γηραιά Ήπειρος να αναπληρώσει τα αποθέματα φυσικού αερίου της τα οποία υποχωρούν επικίνδυνα γρήγορα. Με βάση τις σημερινές τιμές μιλάμε για ένα επιπλέον κόστος που ξεπερνά τα 6 δισ€.
Στις 22 Ιανουαρίου τα Ευρωπαϊκά αποθέματα βρίσκονταν στο 59%. Χθες, 20 μέρες μετά, είχαν υποχωρήσει στο 48% εξαιτίας του κρύου χειμώνα που αυξάνει την κατανάλωση (αφού η έλλειψη αέρα και ηλιοφάνειας δεν επιτρέπουν την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ) αλλά και των μικρότερων ποσοτήτων που μπαίνουν στον Ευρωπαϊκό σύστημα καθώς έχουν χαθεί το Ρωσικό αέριο που ερχόταν μέσω Ουκρανίας. Πέρυσι τέτοια εποχή τα Ευρωπαϊκά αποθέματα βρίσκονταν στο 75% και στο 79% το 2023.
Στις χώρες που βρίσκονται κάτω από τον μέσο όρο περιλαμβάνονται:
- η Γαλλία με 29,3%
- η Ολλανδία με 33%
- το Βέλγιο με 34,8%
- η Δανία με 41,5%
- η Γερμανία με 47,8%
- η Τσεχία με 47,9%
Με αυτούς τους ρυθμούς, σύμφωνα με πολλές αναλύσεις, στο τέλος Μαρτίου είναι πολύ πιθανό να βρισκόμαστε κάπου στο 35% ενώ πέρυσι την ίδια περίοδο βρισκόμασταν 23 μονάδες πιο πάνω στο 58%. Αν αποδειχτούν αληθινές, η Ευρώπη θα βγει στην αγορά για να αγοράσει επιπλέον 12-14 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα για να γεμίσει τις αποθήκες της για το χειμώνα του 2025. Μια τέτοια ποσότητα χονδρικά ισοδυναμεί με 120 τάνκερ LNG.
Οι αγορές μυρίζονται αίμα και οι τιμές του φυσικού αερίου στο χρηματιστήριο της Ολλανδίας έχουν εκτιναχθεί και πάνω από τα 58€/MwH από 30,5€ πέρυσι, μια αύξηση 90%. Στο ίδιο επίπεδό σχεδόν, μεταξύ 55-56€/MhW διαπραγματεύονται και τα μελλοντικά συμβόλαια του καλοκαιριού.
Οι Βρυξέλλες κυριεύτηκαν από ανησυχία με τους FT να υποστηρίζουν ότι η Κομισιόν εξετάζει μέτρα συγκράτησης των τιμών, μεταξύ αυτών και πλαφόν, τα οποία αναμένεται να ανακοινωθούν στις 26 Φεβρουαρίου. Παρότι ο σχεδιασμός βρίσκεται ακόμη σε θεωρητικό επίπεδο, οι βιομηχανίες ενέργειας έσπευσαν να αντιδράσουν με επιστολή τους στην Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν προειδοποιώντας για καταστροφή της εμπιστοσύνης στην Ευρωπαϊκή Αγορά.
Το ζήτημα που ανακύπτει έχει και σημαντικές πολιτικές προεκτάσεις.
Ο Ντόναλντ Τραμπ «τρίβει τα… χέρια του»
Από το 2018 έως και το 2023 οι ΗΠΑ τριπλασίασαν το μερίδιο εξαγωγών LNG στην Ευρώπη από το 15% στο 45%.
Το 2024 όμως η Ευρώπη αγόρασε 12,7εκατ. τόνους λιγότερους – γεγονός που σίγουρα δεν άρεσε στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ. Πλέον όμως υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό για business, με την Ευρώπη να έχει πολύ μεγαλύτερες ανάγκες και τις ΗΠΑ έτοιμες για ακόμη μεγαλύτερες εξαγωγές με τη λειτουργία 2 νέων τερματικών σταθμών, του Plaquemines LNG στη Λουιζιάνα και του Corpus Christi LNG στο Τέξας. Προς την κατεύθυνση της περαιτέρω «σύσφιξης» των σχέσεων θα λειτουργήσει και η απειλή Τραμπ για την επιβολή δασμών στα Ευρωπαϊκά προϊόντα.
Βέβαιο ο σφιχτότερος ενεργειακός «εναγκαλισμός» με τις ΗΠΑ δεν τους βρίσκει όλους σύμφωνους. Δεν είναι τυχαία τα δημοσιεύματα, μεταξύ αυτών κι από τους FT, για συζητήσεις μεταξύ Ευρωπαίων αξιωματούχων, στους οποίους περιλαμβάνονται Γερμανοί και Ούγγροι, για να ξαναρχίσουν οι παραδόσεις Ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Ουκρανίας. Με αυτόν τον τρόπο υποστηρίζουν ότι και η Ευρώπη δε θα είναι απόλυτα εξαρτημένη από τις ΗΠΑ και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα κίνητρο για τους Ρώσους να τερματίσουν τον πόλεμο με την Ουκρανία.
