Η ανησυχία για την έλλειψη νερού στην Ελλάδα είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου εξέδωσε εγκύκλιο προειδοποιώντας για την αλόγιστη χρήση των υδάτινων πόρων της χώρας. Ταυτόχρονα, οι κλιματικές αλλαγές και η αυξημένη ζήτηση νερού, κυρίως κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, επιδεινώνουν την κατάσταση. Ωστόσο, η λύση στο πρόβλημα μπορεί να βρίσκεται μπροστά μας: η αφαλάτωση.
Η αφαλάτωση είναι μια τεχνολογία που αφαιρεί το αλάτι από το θαλασσινό νερό, μετατρέποντάς το σε πόσιμο. Πολλοί έχουν εκφράσει αμφιβολίες για το κόστος και την αποδοτικότητα αυτής της τεχνολογίας, αλλά οι εξελίξεις τα τελευταία χρόνια έχουν μετατρέψει την αφαλάτωση σε μια βιώσιμη και οικονομικά αποδοτική λύση. Στην πραγματικότητα, το κόστος της αφαλάτωσης έχει μειωθεί κατά 80% σε σχέση με τη δεκαετία του 80, με το νερό που παράγεται στα σύγχρονα εργοστάσια αφαλάτωσης στις ΗΠΑ να κοστίζει πλέον λιγότερο από $0,41 ανά κυβικό μέτρο. Αυτό την καθιστά μια από τις πιο ανταγωνιστικές λύσεις για την αντιμετώπιση της έλλειψης νερού.
Μια από τις πιο επιτυχημένες χώρες στη χρήση της αφαλάτωσης είναι το Ισραήλ, που έχει μετατραπεί σε παράδειγμα προς μίμηση για το πώς μια χώρα μπορεί να εξασφαλίσει την αυτάρκειά της στο νερό. Το Ισραήλ παράγει σήμερα σχεδόν το 85% του νερού που καταναλώνει μέσω αφαλάτωσης (στοιχεία 2022). Αυτή η τεχνολογία του έχει επιτρέψει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και της ξηρασίας, καθιστώντας το Ισραήλ μια υδάτινα ασφαλή χώρα, παρά τις γεωγραφικές του δυσκολίες.
Η Σαουδική Αραβία, μια άλλη χώρα με σοβαρά προβλήματα λειψυδρίας, έχει επίσης επενδύσει τεράστια ποσά στην αφαλάτωση. Το ίδιο ισχύει και για την Αυστραλία, η οποία έχει στραφεί στην αφαλάτωση ως απάντηση στις αυξανόμενες ανάγκες νερού, ειδικά στις αστικές περιοχές της. Στο Περθ, για παράδειγμα, το 15% του πόσιμου νερού προέρχεται από μονάδες αφαλάτωσης.
Για την Ελλάδα, μια χώρα που περιβάλλεται από θάλασσα, η αφαλάτωση θα μπορούσε να αποτελέσει μια ανεκτίμητη πηγή νερού. Με δεκάδες νησιά που βασίζονται σε τουρισμό και αντιμετωπίζουν τεράστιες διακυμάνσεις στον πληθυσμό τους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η ζήτηση για νερό αυξάνεται δραματικά. Ταυτόχρονα, πολλά από αυτά τα νησιά δεν διαθέτουν επαρκείς πηγές γλυκού νερού και βασίζονται σε εισαγωγές νερού από την ηπειρωτική χώρα, κάτι που κοστίζει ακριβά και είναι περιβαλλοντικά επιβλαβές. Η αφαλάτωση, λοιπόν, θα μπορούσε να προσφέρει μια λύση που θα μείωνε την εξάρτηση των νησιών από εξωτερικές πηγές νερού και θα τα καθιστούσε αυτάρκη.
Αλλά η αφαλάτωση δεν είναι χρήσιμη μόνο για τις τουριστικές περιοχές. Καθώς η κλιματική αλλαγή εντείνεται και η Ελλάδα ενδέχεται να βιώσει πιο συχνές και παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας, η αφαλάτωση θα μπορούσε να αποτελέσει έναν βασικό πυλώνα στη διαχείριση των υδάτινων πόρων της χώρας. Η προοπτική της αυτάρκειας στο νερό είναι εξαιρετικά σημαντική και από γεωπολιτική άποψη, καθώς σε μια περιοχή όπως η Μεσόγειος, όπου οι φυσικοί πόροι συχνά προκαλούν εντάσεις, η εξασφάλιση σταθερών και ανεξάρτητων πηγών νερού θα μπορούσε να ενισχύσει τη θέση της Ελλάδας.
Η ανησυχία για την έλλειψη νερού είναι κατανοητή, αλλά δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε πανικό. Υπάρχουν λύσεις και η αφαλάτωση είναι μια από αυτές. Αντί να εστιάζουμε μόνο σε περιορισμούς και μέτρα έκτακτης ανάγκης, η Ελλάδα θα πρέπει να στραφεί προς βιώσιμες λύσεις που έχουν ήδη αποδείξει την αξία τους διεθνώς. Η αφαλάτωση είναι μια δοκιμασμένη και αποτελεσματική τεχνολογία που μπορεί να προσφέρει ασφάλεια στο νερό τόσο για τα νησιά μας όσο και για την ηπειρωτική χώρα, εξασφαλίζοντας ένα βιώσιμο μέλλον για την Ελλάδα σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει αυξανόμενες προκλήσεις λειψυδρίας.
