Τα δύο μαχητικά πετούν σε πολύ χαμηλό ύψος πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας με κατώτερο όριο τα 300 πόδια δηλαδή τα 100 μέτρα. Οι ιπτάμενοι δεν μιλούν μέσω ασυρμάτου προκειμένου να μην εντοπιστούν καθώς η άσκηση αφορά επιθετική ενέργεια προσβολής με στόχους πλοία.
Την κατεύθυνση δίνει πάντα ο αρχηγός του Σχηματισμού, ο No1 με τον Νο2 να τον παρακολουθεί συνεχώς προκειμένου να στρίψει και στη συνέχεια να επανατοποθετήσει το μαχητικό στο ‘’φτερό’’ του αρχηγού Σχηματισμού. Με τις στροφές να υπολογίζονται είτε στις 45ο είτε στις 90ο μοίρες. Ενώ κατά τη διάρκεια της άσκησης τα δύο μαχητικά θα διασταυρώσουν με το Νο1 να πετά πάντα λίγο πιο χαμηλά από τον ‘’winger’’.
Αυτή είναι η άσκηση τακτικών ελιγμών (tacticalturn) σε πολύ χαμηλό ύψος την οποία εκτελούσε το πρωί της περασμένης Δευτέρας το ζεύγος των Phantom που απογειώθηκε από την Ανδραβίδα και την 117 Πτέρυγα Μάχης. Τo μοιραίο Phantom ήταν το No2 του Σχηματισμού και ακολουθούσε τον αρχηγό της αποστολής που ήταν και ο υπεύθυνος για την άσκηση. Μόλις 15 λεπτά έπειτα από την απογείωσε το F-4 κατέπεσε και προσέκρουσε στην επιφάνεια της θάλασσας.
’’Κατά τη διάρκεια μιας παρατεταμένης στροφής και ενώ πετούσαμε σε ύψος περίπου 300 ποδών γύρισα το κεφάλι μου για να δω το Νο2 αλλά δεν τον είδα.Ξανακοίταξα προς τα κάτω και είδα μια έκρηξη, μια φωτιά στη θάλασσα’’ ανέφερε χαρακτηριστικά ο έμπειρος ιπτάμενος όταν επέστρεψε πίσω στη Βάση. Ήταν η στιγμή που το μαχητικό με Κυβερνήτη β τον Σμηναγό Ευστάθιο Τσιτλακίδη και Συγκυβερνήτη τον Υποσμηναγό Μάριο Τουρούτσικα ‘’καρφώθηκε’’ στη θάλασσα. Η ώρα ήταν ακριβώς 10.30.
Με ταχύτητα που ξεπερνά τα 400 μίλια τα περιθώρια αντίδρασης του πληρώματος και κυρίως του κυβερνήτη ο οποίος έχει πολύ καλύτερη ορατότητα από την μπροστινή θέση του Phantom τα περιθώρια αντίδρασης είτε σε περίπτωση λάθους είτε σε περίπτωσης βλάβης είναι από ελάχιστα έως μηδαμινά τονίζουν έμπειροι ιπτάμενοι. Θεωρείται απίθανο να προλάβει κάποιος από τους δύο πιλότους να ενεργοποιήσει το σύστημα αυτόματης εκτίναξης το οποίο εκτινάσσει για λόγους ασφαλείας πρώτα τον συγκυβερνήτη και στη συνέχεια τον κυβερνήτη καθώς τα Phantom διαθέτουν δύο διαφορετικές καλύπτρες.
Για τα F-4 της 338 Μοίρας Δίωξης Βομβαρδισμού που εξειδικεύονται κυρίως σε ρόλο κρούσης οι ασκήσεις τακτικών ελιγμών σε χαμηλά ύψη αποτελούν προτεραιότητα. Άλλωστε σε περίπτωση σύγκρουσης με την γείτονα θα κληθούν να αναλάβουν ανάλογους ρόλους. Είτε έναντι θαλάσσιων στόχων είτε χερσαίων αλλά πάντα με την ίδια τακτική. Πτήση σε πολύ χαμηλό ύψος κάτω από τα ραντάρ και αιφνιδιασμός του αντιπάλου.
‘’H συντριβή ενός αεροσκάφους σπάνια είναι αποτέλεσμα μιας μόνο αιτίας.Είναι συνδυασμός αιτιών ή παραγόντων. Ένας παράγων είναι μια μηχανική βλάβη σε τέτοιου είδους ασκήσεις που έχεις χαμηλό ύψος άρα δεν προλαβαίνεις να αντιδράσεις.Ο άλλος παράγοντας είναι η ορατότητα στα χαμηλά ύψη όταν πετάς πάνω από θάλασσα και ένας ακόμη είναι μια λανθασμένη εκτίμηση του ιπτάμενου. Όλα μαζί συνθέτουν ένα δυστύχημα. Οι ασκήσεις αυτές είναι σκληρές, απαιτητικές, δύσκολες και επικίνδυνες.Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και απαιτούν σκληρή εκπαίδευση γιατί πετάς χαμηλά με πολλά g και μεγάλη ταχύτητα. Αν συμβεί κάτι λόγω ύψους δεν έχεις το περιθώριο να αντιδράσεις’’ τονίζει έμπειρος πρώην ιπτάμενος στα Phantom ο οποίος έχει εκτελέσει πολλές φορές τη συγκεκριμένη άσκηση.
