Τον Mάρτιο του 2020 με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη διαχειρίστηκα από την αρχή μέχρι το τέλος την κρίση στον Έβρο όταν ο πρόεδρος Ερντογάν, όπως παρορμητικά συνηθίζει, προέτρεψε χιλιάδες δυστυχείς ανθρώπους, υπηκόους τρίτων χωρών, να «εισβάλουν» στην Ελλάδα, παραβιάζοντας τα σύνορα και τις ευρωπαϊκές νόμιμες διαδικασίες εισόδου.
Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν ξεκάθαρη και διατυπώθηκε με τον πιο ευθύ τρόπο: Δεν θα επιτραπεί σε κανέναν η παράνομη είσοδος.
Η πρώτη εικόνα που αντίκρισα στις Καστανιές εκείνο το σούρουπο της 28ης Φεβρουαρίου ήταν πρωτοφανής για μένα, παρά την πολύχρονη εμπειρία μου στη διαχείριση κρίσεων. Κρατώντας δάδες στα χέρια χιλιάδες άνθρωποι απαιτούσαν να εισέλθουν «ετσιθελικά» στην Ελλάδα, προσπαθώντας να γκρεμίσουν τον ισχνό φράχτη που υπήρχε τότε στην οριογραμμή.
Η Ελλάδα όχι μόνο απέκρουσε επιτυχώς αυτή την ιδιότυπη επίθεση, αλλά το γεγονός αυτό υπήρξε σημείο καμπής για την πολιτική ασφάλειας της χώρας. Έκτοτε ξεδιπλώθηκε μια καλοσχεδιασμένη πολιτική που περιλαμβάνει άριστο συντονισμό όλων των εμπλεκομένων, ηλεκτρονική επιτήρηση, νέο φράκτη 40 χιλιομέτρων, εκατοντάδες νέους συνοριοφύλακες. Πέτυχε έτσι κάτι καίριο: το υψηλό φρόνημα των κατοίκων του Έβρου και της Θράκης. Το ίδιο συνέβη και στα θαλάσσια σύνορά μας, τα τόσο επιβαρυμένα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Η κατάργηση της κόλασης της Μόριας που συνοδεύτηκε από τη δημιουργία νέων κέντρων φιλοξενίας με ανθρώπινες συνθήκες για τους λίγους πλέον μετανάστες τόνωσε το ηθικό και το αίσθημα ασφάλειας των κατοίκων των νησιών. Η ελληνική κυβέρνηση εξοπλίστηκε από σύγχρονα μέσα, απέκτησε καλύτερο συντονισμό, νέο προσωπικό και σήμερα η Ελληνική Ακτοφυλακή εγγυάται αποτελεσματικά την ασφάλεια των θαλάσσιων συνόρων μας.
Η επιτυχής διαχείριση του περιστατικού στον Έβρο αποτέλεσε την πρώτη ελληνική νίκη στην Ευρώπη μετά από μια δεκαετία προβληματικής εικόνας και κατάστασης της χώρας, η οποία βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα λόγω της οικονομικής κρίσης.
Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έσπευσαν όλοι να αναγνωρίσουν την πολιτική και επιχειρησιακή ικανότητά μας να συμβάλουμε αποφασιστικά στην ασφάλεια της Ευρώπης. Η ασφάλεια των συνόρων μας αποτελεί Ευρωπαϊκό Κεκτημένο το οποίο οφείλει η ΕΕ να προστατεύσει πολιτικά αλλά και επιχειρησιακά. Η μάχη για την ασφάλεια είναι καθημερινή, κοπιώδης για το προσωπικό που εργάζεται, έχει αντιπάλους πολύ αξιόμαχους, όπως το οργανωμένο διεθνικό έγκλημα, απαιτεί νέες τεχνολογίες και διαρκή πολιτική εποπτεία. Αυτό το κεκτημένο που επιτεύχθηκε με αποφασιστικότητα και προσπάθεια έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε ώστε η ασφάλεια της χώρας διαρκώς να βελτιώνεται.
Η νέα πραγματικότητα στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα αποτέλεσε συντριπτικό χτύπημα στο οργανωμένο διεθνικό έγκλημα των πάσης φύσεως διακινητών: από διακινητές ανθρώπων μέχρι ναρκωτικών, όπλων και παράνομων προϊόντων.
Πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις διαμαρτύρονται γιατί, κατά τη γνώμη τους, περιορίζεται το δικαίωμα της ανθρωπιστικής προστασίας σε διωκόμενους για πολιτικούς η άλλους λόγους που δικαιολογούν τη χορήγηση ασύλου. Οι διαμαρτυρίες αυτές βλέπουν το φως της δημοσιότητας στον ευρωπαϊκό και διεθνή Τύπο. Δυστυχώς, μέρος αυτών των ζητημάτων αποτελεί πολλές φορές αντικείμενο σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης, με κόμματα της αντιπολίτευσης να διακινούν καταγγελίες που η προέλευσή τους είναι αμφίβολης αξιοπιστίας, όταν δεν είναι προϊόν κακόβουλης διακίνησης φημών σε βάρος της Ελλάδας.
Η απάντηση είναι υπεύθυνη, ευθεία, δημοκρατική με πλήρη συναίσθηση των ευθυνών απέναντι στους πολίτες της Ελλάδας και της Ευρώπης. Είμαστε ανοικτή, δημοκρατική, φιλελεύθερη χώρα, τιμούμε τις διεθνείς συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, παρέχουμε διεθνή προστασία στο πλαίσιο της κοινής ευρωπαϊκής νομοθεσίας για το άσυλο, αλλά η δέσμευσή μας για ασφαλή Ελλάδα και αποτροπή οργανωμένων δικτύων διακίνησης είναι ισχυρή και αμετακίνητη. Η δέσμευση αυτή είναι διαρκής και εφαρμόζεται με τον καθημερινό αγώνα των ανδρών και γυναικών των Σωμάτων Ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων.
Η διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος είναι ευρωπαϊκή υπόθεση και απαιτούνται πολιτικές αποφάσεις στο υψηλότερο επίπεδο προκειμένου να απαντηθούν επιτέλους με τρόπο αποτελεσματικό τα ποικίλα θέματα που περικλείει.
Η Ευρώπη έντιμα, με γενναίο τρόπο ας αποφασίσει τι θέλει. Δεν μπορεί ένα τόσο μεγάλο, παγκόσμιο ζήτημα να αφήνεται στη διαχείριση των χωρών που είναι στην πρώτη γραμμή των συνόρων της ΕΕ. Εμείς οι Έλληνες, ιδιαίτερα οι κάτοικοι του Βορείου Αιγαίου, είμαστε ακόμη συγκλονισμένοι από την ντροπή της Μόριας, στην οποία η ελληνική κυβέρνηση έδωσε τέλος.
