Με πρόφαση την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των στρατιωτικών, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, παρουσίασε στο υπουργικό συμβούλιο ένα σχέδιο που «φιλοδοξεί» να προωθήσει την εκποίηση της περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ακολουθώντας τους «οδικούς χάρτες» που είχαν διαρρεύσει πέρυσι – και ήταν γεμάτοι εμπνευσμένες ιδέες για την εμπλοκή ιδιωτών – ανακοίνωσε την ίδρυση ενός ιδιωτικού ΤΑΙΠΕΔ, κομψά βαφτισμένου «Εταιρία Ακινήτων Ενόπλων Δυνάμεων» (ΕΤΑΕΔ).
Το νέο αυτό αριστούργημα θα λειτουργεί, φυσικά, με βάση τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, γιατί ποιος χρειάζεται διαφάνεια και δημόσιο έλεγχο όταν μιλάμε για στρατιωτική περιουσία;
Στο συνοδευτικό non-paper, η καινοτομία συνεχίζεται με την ίδρυση δύο φορέων:
Ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), το «Ταμείο Ακινήτων Εθνικής Άμυνας» (ΤΑΕΘΑ), που θα μαζέψει τα κομμάτια των Ταμείων Εθνικής Άμυνας (ΤΕΘΑ), Εθνικού Στόλου (ΤΕΣ) και Αεροπορικής Άμυνας (ΤΑΑ).
Και ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ), το «Εταιρία Ακινήτων Ενόπλων Δυνάμεων» (ΕΤΑΕΔ), το οποίο, με πλήρη ελευθερία, θα «αξιοποιεί» την ακίνητη περιουσία του στρατεύματος.
Η ίδρυση της ΕΤΑΕΔ ουσιαστικά εγκαινιάζει ένα «χακί» ΤΑΙΠΕΔ, με αποστολή να μετατρέψει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας σε φραστική «αξιοποίηση». Στο ίδιο πλαίσιο, μια φράση-διαμάντι για την «αξιοποίηση ανθρώπινων και οικονομικών πόρων» προσθέτει τη σωστή δόση ασάφειας, αφήνοντας άφθονο χώρο για δημιουργικές ερμηνείες.
Το εγχείρημα αυτό αντλεί έμπνευση από τον ΕΛΚΑΚ, την πρώτη ιδιωτική εταιρεία του υπουργείου Άμυνας, που συστάθηκε φέτος για να ελέγχει την αγορά αμυντικής καινοτομίας και τα κονδύλια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας. Όπως και η προκάτοχός του, η ΕΤΑΕΔ θα λειτουργεί χωρίς πολλά-πολλά: έλεγχοι, λογοδοσία και διαφάνεια παραμένουν έννοιες προς… αξιοποίηση στο μέλλον.
Φυσικά, το «τυράκι» της υπόθεσης είναι οι πιεστικές στεγαστικές ανάγκες των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Όμως, αν αυτές οι ανάγκες ήταν πραγματικά προτεραιότητα, γιατί δεν καλύπτονται από το ήδη εξαγγελθέν στεγαστικό πρόγραμμα του κ. Δένδια, που, όπως είχε δηλώσει, διέθετε τα απαραίτητα κονδύλια;
Το σχέδιο αυτό αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση για το μέλλον της δημόσιας περιουσίας και την προστασία των συμφερόντων των Ενόπλων Δυνάμεων. Ίσως, όμως, το πραγματικό ερώτημα να είναι: ποιος πραγματικά επωφελείται από αυτήν την «αξιοποίηση»;
