ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΣ/ΕΑΑΛΣ κ. Στ. Βοϊδονικόλα
Γενική Συνέλευση 2024 (Θεσσαλονίκη, Σάββατο 3/2/2024)
(από απομαγνητοφώνηση)
«Καλημέρα σας,
(ακολουθούν προσφωνήσεις προσκεκλημένων)
Η παρουσία μας σήμερα εδώ στη Θεσσαλονίκη δεν είναι καθόλου τυχαία.
Η πάντα φιλόξενη Θεσσαλονίκη είναι η πόλη-κλειδί που θα ξεκλειδώσει μια Ένωση κλειστή και άβουλη για πάνω από 30 χρόνια.
Η ομάδα αξιόλογων συναδέλφων που απαρτίζουν το σημερινό ΔΣ μας κατέβηκε υποψήφια πριν 1,5 περίπου χρόνο ως ομάδα με ένα κοινό όραμα και φιλοσοφία «να τα αλλάξουμε όλα».
Μας εμπιστεύθηκαν οι συνάδελφοι με μια συντριπτική πλειοψηφία άνω του 90%, πράγμα που σημαίνει πως η πλειοψηφία των συναδέλφων ήθελε και θέλει μιαν άλλη πορεία.
Είπαμε και υποσχεθήκαμε άνοιγμα των εκλογικών διαδικασιών και στους συναδέλφους της περιφέρειας που επί 34 χρόνια αποκλείστηκαν βάναυσα και αντιδημοκρατικά απ’ τη δυνατότητα να ψηφίζουν αλλά και να ψηφίζονται.
Χίλια πεντακόσια (1.500) περίπου μέλη της Ένωσής μας διαμένουν στην περιφέρεια της Αττικής. Δυόμιση, όμως, χιλιάδες (2.500) διαμένουν στην περιφέρεια.
Κι όμως, μια κλειστή ομάδα ανθρώπων, με ξεκάθαρα ελιτίστικα χαρακτηριστικά και προθέσεις, κρατούσαν για πολλά χρόνια την Ένωση καθηλωμένη σε μια «Αθηνοκεντρική» αντίληψη χωρίς καμιά διάθεση να διεκδικήσουν πράγματα για τους συναδέλφους μας.
Αναλίσκονταν σε κλειστές χοροεσπερίδες, εκδρομές και ανταλλαγές τιμητικών διακρίσεων, που σκοπό και μόνο είχε την ικανοποίηση μιας ματαιοδοξίας και με μια διατήρηση τίτλων στο Προεδρείο.
Με ένα αναχρονιστικό στα όρια της αντιδημοκρατικής λειτουργίας, θα έλεγα, Καταστατικό ο εκάστοτε Πρόεδρος (υποχρεωτικά ανώτατος αξιωματικός) αποφάσιζε στη λήξη μάλιστα της θητείας του που δεν έχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση γι’ αυτό, υποστήριξη συγκεκριμένων ανωτάτων στην αποστρατεία ως «αριστίνδην» μελών του ΔΣ με τα ίδια ακριβώς δικαιώματα με τους δημοκρατικά εκλεγμένους συναδέλφους μας.
Αλλοίωνε, έτσι, τη βούληση των ψηφοφόρων συναδέλφων μας και διαμόρφωνα Προεδρεία της αρεσκείας τους. Και συνέχιζαν να κάνουν για τους συναδέλφους αυτό που πάντα έκαναν με επιτυχία, δηλαδή «τίποτα».
Ούτε μια παράσταση στις ηγεσίες και τα κόμματα της Βουλής, για τα φλέγοντα ζητήματα που μας απασχολούν. Ούτε μια διεκδίκηση για τα συνταξιοδοτικά μας, τα ασφαλιστικά μας και υγειονομικά μας δικαιώματα.
Πόσο μάλλον μετά τα μνημόνια, αυτό που ζούμε όλοι, συρρίκνωση συντάξεων και συρρίκνωση των δικαιωμάτων μας.
Λειτουργούσαν σαν μια κλειστή λέσχη αποστράτων που η μόνη τους επαφή με τις εκάστοτε ηγεσίες αφορούσε ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών και επιδιώξεων.
Όταν, λοιπόν, ήρθε αυτή η δημοκρατική πραγματικά ομάδα που αισθάνομαι πραγματικά περήφανος για τη συνεργασία μας αυτή αυτόν τον ενάμιση χρόνο, όλη αυτή η «ελέω Θεού» εξουσία χάθηκε κάτω από τα πόδια τους.
Η ομάδα μας αυτή, αγαπητοί συνάδελφοι, υποσχέθηκε και θα το κάνει πριν τη λήξη της θητείας της να δώσει το δικαίωμα σε όλους τους αποστράτους συναδέλφους να μπορούν να αποφασίζουν με την ψήφο τους τις τύχες τους ψηφίζοντας από την περιφέρεια, από το νησί τους, από το χωριό τους, την πόλη της επαρχίας που ζουν.
Ετοιμάζουμε αλλαγές στο Καταστατικό που θα καταργούν κάθε αναχρονισμό, θα βαθαίνουν τις δημοκρατικές διαδικασίες και θα δημιουργούν ένα νέο δυναμικό διεκδικητικό πλαίσιο.
Όσους νιώθουν άβολα με τις δημοκρατικές διαδικασίες θα τους αφήσουμε πίσω κρυμμένους εκεί απ’ όπου ξεφυτρώνουν ενίοτε για να μας κουνήσουν και το δάκτυλο πως, τάχα, δεν έχουμε το δικαίωμα να βγαίνουμε στην περιφέρεια να ενημερώνουμε τους συναδέλφους και να ενώνουμε τις φωνές μας και τις δυνάμεις μας μ’ αυτούς.
Έφτασαν στο σημείο, κάποιοι επιεικώς «γραφικοί», πρόσφατα να μας στείλουν και εξώδικο διαμαρτυρία γιατί, λέει, ερχόμαστε στη Θεσσαλονίκη για τη Γενική Συνέλευση αγνοώντας τους διαμένοντες στην Αθήνα. Μα, επί 35 χρόνια, αγαπητοί συνάδελφοι, συνέβαινε το εντελώς αντίθετο: δεν είδα καμιά ευαισθησία όλα αυτά τα χρόνια των προηγούμενων Διοικήσεων για τους συναδέλφους που κατά μεγάλη πλειοψηφία (άνω του 60%) διαμένουν στην περιφέρεια.
Εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν μένουμε με σταυρωμένα χέρια και δεν φοβόμαστε. Ας το ακούσουν καλά εδώ στη Θεσσαλονίκη και αυτοί και οι «πάτρωνές» τους που θρασύδειλα κρύβονται στο σκοτάδι κινώντας τα νήματα σε κάποιες μαριονέτες τους. Στο σκοτάδι θα μείνετε, εκεί που σας αξίζει, εκεί που σας καταδίκασε αρκετές φορές η ψήφος των συναδέλφων γιατί δεν σας θεωρεί ικανούς να αλλάξετε τίποτα για τα συμφέροντά τους και τις διεκδικήσεις τους.
Συνάδελφοι,
Νιώθουμε βαθιά περήφανοι για ό,τι πετύχαμε σε λιγότερο από 2 χρόνια. Κι αυτά βεβαίως θα σας τα πει, όλες τις διεκδικήσεις και τις επιτυχίες μας ο Γενικός μας Γραμματέας, σε λίγο.
Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Το διεκδικητικό πλαίσιο για όσα έχουμε πετύχει έρχονται να ξυπνήσουν κοιμισμένες συνειδήσεις και να είσαστε βέβαιοι ότι θα το κάνουμε, θα το κάνουμε πράξη μέχρι το τέλος της θητείας μας, είτε το θέλουν κάποιοι, είτε όχι.
Είμαστε εδώ μόνο και μόνο για εσάς και τα συμφέροντά σας.
Σας ευχαριστώ πολύ».
