Του Τάσου Δασόπουλου
Μέσα σε ένα ζοφερό σκηνικό που συνθέτουν οι συνεχείς αυξήσεις επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η αβεβαιότητα για την πορεία της Ευρωζώνης, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων είναι πια χαμηλότερες από τις αντίστοιχες των ιταλικών, ενώ το spread με τα αντίστοιχα γερμανικά έχει υποχωρήσει ξανά κοντά στις 180 μονάδες βάσης.
Με βάση τη χθεσινή εικόνα των αγορών, το ελληνικό 10ετές ομόλογο διαπραγματευόταν με απόδοση 4,193%, ενώ το αντίστοιχο ιταλικό με απόδοση 4,206%. Αντιστοίχως, το ελληνικό 5ετές ομόλογο διαπραγματευόταν με απόδοση 3,31%, ενώ το αντίστοιχο ιταλικό με απόδοση 3,57%. Οι διαφορές δεν είναι τεράστιες, αλλά η εικόνα αλλάζει αν κανείς σκεφτεί ότι η Ελλάδα αγωνίζεται ακόμη να ανακτήσει μετά από 12 χρόνια την επενδυτική βαθμίδα, ενώ η Ιταλία δεν την έχασε ποτέ.
Αν πάλι αυτό δεν είναι ενδεικτικό της καλής πορείας των ελληνικών τίτλων, τότε μπορεί να αναφερθεί κανείς στη βελτίωση της “ανταγωνιστικότητας” των ελληνικών τίτλων, δηλαδή τη διαφορά απόδοσης του ελληνικού 10ετούς σε σύγκριση με το αντίστοιχο γερμανικό 10ετές. Το 10ετές Bund διαπραγματευόταν με απόδοση 2,361%, πράγμα που σημαίνει ότι το spread με το αντίστοιχο ελληνικό 10ετές έχει “συρρικνωθεί” ξανά κοντά στις 180 μονάδες βάσης.
Οι εγγυήσεις
Η χαμηλότερη απόδοση των ελληνικών από τα αντίστοιχα ιταλικά ομόλογα θεωρείται απολύτως δικαιολογημένη αν έχει κανείς κατά νου πραγματικά δεδομένα. Η Ιταλία θα πρέπει να δρομολογήσει μέσα στο 2023 εκδόσεις συνολικού ύψους 440 δισ. ευρώ από 360 δισ. ευρώ πέρυσι. Τα ταμειακά της διαθέσιμα δεν αρκούν παρά για ένα ή το πολύ ενάμιση μήνα, ενώ οι επανεπενδύσεις της ΕΚΤ σε ομόλογα που έχει αγοράσει μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης και του έκτακτου προγράμματος αγοράς ομολόγων λόγω της πανδημίας (PEPP) δεν μπορούν να “καλύψουν” από την αγορά παρά μόνο το 1/3 των ετήσιων εκδόσεων.
Η Ελλάδα, από την άλλη, έχει ένα δανειακό πρόγραμμα που δεν ξεπερνά για φέτος τα 7-8 δισ. ευρώ, τα οποία μπορεί να αντλήσει όποτε και όπως θέλει. Τη σιγουριά αυτή δίνουν τα ταμειακά διαθέσιμα της κυβέρνησης που φτάνουν σήμερα τα 36,5 δισ. ευρώ και μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες χρηματοδότησης του χρέους για 3,5 χρόνια, δηλαδή μέχρι και τα μέσα του 2026. Την ίδια ώρα, ακόμη και το σύνολο των νέων εκδόσεων για το 2023 μπορεί να αγοραστεί από την ΕΚΤ, στο πλαίσιο των επανεπενδύσεων της Τράπεζας σε ομόλογα (και έντοκα γραμμάτια) του δημοσίου που λήγουν μέσα στον χρόνο.
Δυσεύρετα με καλές αποδόσεις
Συνεπώς, τα ελληνικά ομόλογα θα είναι και φέτος δυσεύρετα (λόγω ΕΚΤ) με καλύτερες αποδόσεις σε σχέση με άλλους ευρωπαϊκούς τίτλους. Μάλιστα, ειδικά για φέτος υπάρχει και η προσδοκία αύξησης των τιμών τους, όταν η χώρα ανακτήσει τους επόμενους μήνες την επενδυτική βαθμίδα.
Ακόμη και το πρόβλημα των υψηλών επιτοκίων, που μοιραία θα έχουν οι νέες ελληνικές εκδόσεις, έχει βρει τη λύση του. Με το πλεονέκτημα που δημιούργησε η Ελλάδα ασφαλίζοντας το σύνολο του τεράστιου χρέους που έχει στον επίσημο τομέα (κυρίως προς την ΕΕ) με κυμαινόμενο επιτόκιο από μια μεγάλη αύξηση των επιτοκίων. Η πρόωρη αποπληρωμή του υπολοίπου, ύψους 8,5 δισ. ευρώ, από το χρέος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και μιας επιπλέον δόσης ύψους 2,65 δισ. από το GLF, έχει αφήσει ανοιχτές θέσεις swap επιτοκίου που μπορούν να καλύψουν παραπάνω από το σύνολο των νέων εκδόσεων του ελληνικού δημοσίου, διατηρώντας το πραγματικό κόστος δανεισμού στο 2,5%-3%.
