Ειδικότερα η «UNIDIR» σε έκθεση της καταγράφει μια διαρκώς διευρυνόμενη σειρά απειλών στις θαλάσσιες ζώνες παγκοσμίως, οι οποίες περιλαμβάνουν από την ευρεία χρήση πυραύλων και drone έως την παράνομη διακίνηση όπλων.
Η δημοσίευση της έκθεσης συμπίπτει με την έγκριση του Συμφώνου του ΟΗΕ για το Μέλλον, το οποίο δίνει έμφαση στην ενισχυμένη διεθνή συνεργασία για την ασφάλεια των ωκεανών. Το UNIDIR εντοπίζει 20 κρίσιμες προκλήσεις που είναι καθορίζουν την ατζέντα για την ασφάλεια στη θάλασσα.
Μεταξύ των κινδύνων αυτών περιλαμβάνονται οι κίνδυνοι κυβερνοασφάλειας, η ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης στις θαλάσσιες μεταφορές, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της απώλειας βιοποικιλότητας.
Η έκθεση υπογραμμίζει την όλο και πιο περίπλοκη σχέση μεταξύ περιβαλλοντικών ανησυχιών και παραδοσιακών απειλών για την ασφάλεια, που απαιτούν πιο δυναμικές στρατηγικές για την προστασία των παγκόσμιων θαλάσσιων ζωνών.
Ωστόσο, μείζον ζήτημα παραμένει η διασπασμένη κατάσταση της διακυβέρνησης της ασφάλειας στη θάλασσα.
Τουλάχιστον πέντε υπηρεσίες του ΟΗΕ διαχειρίζονται σημαντικά προγράμματα θαλάσσιας ασφάλειας και 24 άλλα όργανα του ΟΗΕ επηρεάζουν τις πολιτικές σε αυτόν τον τομέα. Την ίδια ώρα δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός επιφορτισμένος με την επίβλεψη ή τον συντονισμό αυτών των επι μέρους δράσεων, κάτι που αφήνει πολλά κενά τα οποία εύκολα μπορεί κάποιος να εκμεταλλευτεί.
Η έκθεση ολοκληρώνεται με τέσσερις στρατηγικές συστάσεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων ασφάλειας στη θάλασσα και συγκεκριμένα προτείνει:
– Την καθιέρωση μιας στρατηγικής θαλάσσιας ασφάλειας σε επίπεδο ΟΗΕ, ενδεχομένως μέσω μιας επιτροπής υψηλού επιπέδου για την προώθηση της συνοχής μεταξύ των κατακερματισμένων πρωτοβουλιών.
– Την ανάπτυξη ολοκληρωμένων μηχανισμών αξιολόγησης των κινδύνων ασφάλειας σε επιμέρους έθνη και περιφερειακές θάλασσες.
– Τον εκσυγχρονισμό του Δίκαιου της Θάλασσας για την αντιμετώπιση αναδυόμενων ζητημάτων όπως η θαλάσσια ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, οι απειλές υποδομών και η φοροδιαφυγή, και.
– Την ενίσχυση της περιφερειακής θαλάσσιας διακυβέρνησης επισημοποιώντας και επεκτείνοντας τον ρόλο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες ως νομική βάση για συντονισμένες προσπάθειες ασφάλειας.
Πηγή: Reporter.gr
