Το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε πρόσφατα τις βάσεις εισαγωγής στις Σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, oπου δυστυχώς στις Στρατιωτικές Σχολές και φέτος είχαμε σοβαρότατα προβλήματα στην συμπλήρωση του αριθμού των εισαγόμενων , που προβλέπονταν από τις αντίστοιχες διακηρύξεις .
Η Σχολή Ευελπίδων ζητούσε 307 σπουδαστές. Μετά την ανακοίνωση των Ελαχίστων Βάσεων Εισαγωγής, διαπιστώθηκε ότι καλύπτονται μόλις οι 77 εκ των οποίων ζήτημα είναι εάν παραμείνουν 45 σπουδαστές, καθ´ ότι στατιστικά ένας αριθμός περί τους 30 θα κοπούν στα αγωνίσματα και θα εγκαταλείψουν στην πορεία διότι θα διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην στρατιωτική ζωή.
Στη Σχολή Ικάρων (Ιπτάμενοι) καλύφθηκαν 61 από τις 75 θέσεις και στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ) από τις 200 θέσεις καλύφθηκαν μόνο οι 52. Ενώ το 2014 δεν υπήρχε στρατιωτική σχολή με λιγότερα από 16000 μόρια, πλέον έχουμε φτάσει σε σημείο σχεδόν οι μισές να βρίσκονται μετά βίας πάνω από τα 12.000 . Όλο αυτό ισοδυναμεί με την απώλεια 460 συνολικά Αξιωματικών και Υπαξιωματικών μας μέσα σε μια ημέρα και βέβαια δεν υπάρχουν επιλαχόντες. Κατά συνέπεια οι θέσεις θα παραμείνουν κενές.
Οι 460 κενές θέσεις στις Σχολές Ενόπλων Δυνάμεων αποδίδονται, σύμφωνα με τους ειδικούς, στη μειωμένη ζήτηση των ενδιαφερομένων υποψηφίων – ακόμη και στην περίπτωση της πτώσης των βάσεων, όπως φέτος – αλλά και στην εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής , η οποία λειτουργεί σαν «κόφτης» με αποτέλεσμα, ακόμη κι αν προσφέρονται περισσότερες θέσεις, να μην επιτρέπεται η είσοδος των υποψηφίων . Η «έμπνευση» Κεραμέως για τον συντελεστή ελάχιστης βάσης εισαγωγής έχει δυσμενέστατες συνέπειες στην επάνδρωση των Ενόπλων Δυνάμεων με Στελέχη …
Τα παραπάνω ,σε συνδυασμό με το γενικό πρόβλημα υπογεννητικότητας και υποεπάνδρωσης, αλλά και με το θέμα των παραιτήσεων , αποχωρήσεων δεκάδων έμπειρων στελεχών (που δεν αναπληρώνονται όσο εύκολα νομίζουν κάποιοι) δημιουργεί ένα εκρηκτικό πρόβλημα στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων και βέβαια αυτό θα έχει σοβαρότατο συνέπειες στην επιχειρησιακή λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα , καθόσον σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει ο απαιτούμενος αριθμός Στελεχών να επανδρώσουν τις μονάδες μας, δεν θα υπάρχουν Υπαξιωματικοί, που αποτελούν την ραχοκοκαλιά των Ενόπλων Δυνάμεων, χειριστές των σύγχρονων οπλικών συστημάτων , δεν θα υπάρχει το προσωπικό για την γενική υποστήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων στην ειρήνη και τον πόλεμο . Κάθε μείωση προσωπικού αποτελεί δυσμενή εξέλιξη για την Εθνική μας Άμυνα την στιγμή που στην ευρύτερη περιοχή καθημερινά αυξάνονται οι αναταράξεις κι η αστάθεια.
Βέβαια η οδυνηρή αλήθεια είναι πως οι νέοι μας δεν φιλοδοξούν πλέον να κάνουν σταδιοδρομία στις Ένοπλες Δυνάμεις . Οι λόγοι, οι οποίοι κατέστησαν τις Ένοπλες Δυνάμεις μη ελκυστικές για να σταδιοδρομήσουν σε αυτές οι νέοι μας, είναι πολλοί και διάφοροι .
Κατ’ αρχήν οι πενιχρές οικονομικές απολαβές ,σε συνδυασμό με τις συχνές αλλά απαραίτητες για την υπηρεσία και την βαθμολογική εξέλιξη των Στελεχών μεταθέσεις, επηρεάζουν άμεσα το επίπεδο διαβίωσης των στελεχών και των οικογενειών τους . Τα νέα στελέχη μας αμείβονται περίπου με 900 ευρώ, λιγότερα και από τους αντίστοιχους αξιωματικούς της Βουλγαρίας, που αμείβονται με 1100 ευρώ . Το ενοίκιο, που καλούνται να πληρώσουν τα Στελέχη μας κατά τις μεταθέσεις τους, καλύπτει το 1/3του μισθού τους, όταν στις παλιές εποχές κάλυπτε το 1/6 του μισθού. Τα νέα στελέχη μας αμείβονται περίπου με 900 Ευρώ, εκ των οποίων 400 περίπου πληρώνουν ενοίκιο, 200 λειτουργικά έξοδα σπιτιού ( ΔΕΗ, κοινόχρηστα , τηλέφωνο κλπ.) και μένουν 300 Ευρώ να ζήσει ο νέος Ανθυπολοχαγός, αν δε έχει κάνει « το λάθος» και παντρευτεί νέος και αποκτήσει και ένα παιδί , τότε απευθύνεται στον γονιό , στον παππού για ενίσχυση…και η πολιτεία τους λέει «θα σας φτιάξουμε σπίτια»…και πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση εξαγγέλλει την ψήφιση νέου ειδικού μισθολογίου, χωρίς να έχει τηρήσει ποτέ τις υποσχέσεις της …..
Όμως τι να αναμένεις όταν η επίσημη πολιτεία δίνει περισσότερα χρήματα σε ένα υπάλληλο της Βουλής από ένα Διοικητή μονάδος στον Έβρο η στα νησιά μας ,από τον κυβερνήτη μιας Φρεγάτας , από τον έμπειρο χειριστή αεροσκάφους ,ουσιαστικά δέχεται ότι η προσφορά του στην πατρίδα είναι μεγαλύτερη από αυτή του Διοικητή μονάδος. Το παράδειγμα δεν είναι τυχαίο, είναι πραγματικό . Και αναρωτιόμαστε μετά γιατί τα νέα μας Στελέχη παραιτούνται; Γιατί οι νέοι μας δεν επιθυμούν να κάνουν σταδιοδρομία στις Ένοπλες Δυνάμεις ;
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι άλλες εποχές στις δεκαετίες του 60-70-80-90 και άλλη εποχή το 2024. Οι νέοι μας τώρα είναι πλήρως ενημερωμένοι για την ζωή του στρατιωτικού και τα οικονομικά του και πλέον κοιτάνε το συμφέρον τους και στα «περί πατρίδας» ακολουθούν αυτά που διδάσκονται στα σχολεία μας, που δεν αφορούν πλέον τις αξίες και τα ιδανικά της Πατρίδος μας …Οι πολιτικοί και οι δικαστικοί εδώ και χρόνια αυτό το γνωρίζουν καλά και εφαρμόζουν το δόγμα :«Καλή η αγάπη στην πατρίδα και στα εθνικά ιδεώδη αλλά η επιβίωση της οικογένειας και οι απαιτήσεις της ζωής είναι υπεράνω όλων»» και για αυτό διάγουν «βίο πλουσιοπάροχο»…μη αντιλαμβανόμενοι τις δυσκολίες επιβίωσης του λαού μας.
Επιπλέον, η κυρίαρχη ιδεολογία που δημιουργήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και διαμορφώνεται ακόμη και σήμερα από το πολιτικό και μιντιακό σύστημα της χώρας, είναι εχθρική προς τις παραδοσιακές αξίες και τους θεσμούς και οι Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται πάντα στον πυρήνα της παραδοσιακής συγκρότησης της κοινωνίας. Αυτή η ιδεολογία του δήθεν «προοδευτισμού», αλλά και του εύκολου πλουτισμού, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, έχει δηλητηριάσει, έχει υποσκάψει την ευάλωτη ψυχή των νέων μας και αποφεύγουν πλέον να επιλέξουν την πράγματι δύσκολη στρατιωτική ζωή. Δυστυχώς στην Ελληνική παιδεία σήμερα ό,τι ΕΛΛΗΝΙΚΟ, Ο,ΤΙ ΕΘΝΙΚΟ, ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ, ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ …….τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής και δημόσιας ζωής , όπως και στο θέμα της συμμετοχής των νέων μας στις εξετάσεις εισαγωγής στις Στρατιωτικές Σχολές μας.
Η συνεχής χρησιμοποίηση των Στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων παντού, για να καλύψουν τις αδυναμίες του κακοπληρωμένου δυσκίνητου κρατικού οργανισμού, σε συνδυασμό με την έλλειψη προσωπικού στις επιχειρησιακές μονάδες, έχει δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα που αποτρέπει τους νέους να σταδιοδρομήσουν στις Ένοπλες Δυνάμεις. Έχουν δημιουργήσει αλγεινή εντύπωση στα νέα στελέχη που λένε «εγώ έγινα Αξιωματικός ή Υπαξιωματικός όχι για να «εξυπηρετώ» παράνομους μετανάστες, όχι να ξεχιονίζω την Αττική Οδό, όχι να ξεχιονίζω τα πεζοδρόμια στην Κηφισιά, όχι να επανδρώνω τα εμβολιαστικά κέντρα, για να κάνει οικονομία το κράτος, αλλά να τα δίνει για διαφήμιση του «δήθεν επιτελικού κράτους», όχι να γίνομαι σε μια νύχτα οδηγός στο ΕΚΑΒ γιατί το κράτος δεν προσλαμβάνει προσωπικό στους οργανισμούς υγείας, δεν είναι αποστολή μου όλο το καλοκαίρι να φυλάω τα δάση, κινούμενος με οχήματα πενήντα ετών, ενώ υπάρχει η δασική υπηρεσία με σύγχρονα και κλιματιζόμενα οχήματα, χωρίς καμιά απολύτως ηθική κ οικονομική αποζημίωση …Η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων, που θα υπηρετήσω, είναι να εξασφαλίζει την άμυνα της Χώρας, να υπερασπίζει την Εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας και βέβαια σε ακραίες περιπτώσεις να βοηθάει τον κρατικό μηχανισμό .…» και πολλά άλλα που δεν κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν και αποτελούν σημαντικούς παράγοντες που αποτρέπουν τους νέους μας να ακολουθήσουν σταδιοδρομία στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Όμως ευθύνες πρέπει να αναζητηθούν και στις ηγεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων και εδώ δεν εξαιρώ τον εαυτό μου και βέβαια δεν εννοώ την σημερινή ηγεσία, που πριν λίγους μήνες ανέλαβε .
Από τότε που ορισμένες ηγεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων, ειδικά τα τελευταία χρόνια, «σφιχταγκαλιάστηκαν» με το πολιτικό σύστημα, πέραν των θεσμικών και συνταγματικών υποχρεώσεων και δεδομένων, που χειροκροτούσαν πολιτικούς σε πολιτικές συνάξεις, που έβλεπαν με «θαυμασμό και λαγνεία» την καρέκλα της εξουσίας, που αντιμετώπιζαν με αλαζονεία και υπεροψία τα Στελέχη μας, που ενδιαφερόταν περισσότερο για την προσωπική τους «φωτογράφιση» και προβολή και όχι για τα λιμνάζοντα προβλήματα του προσωπικού, που έγιναν το μέσον για εξυπηρέτηση του πολιτικού συστήματος. Από τότε που η ηγεσία παρακολουθούνταν από την πολιτική ηγεσία της χώρας και έσκυψε το κεφάλι, χωρίς να αναλογιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια του Στρατεύματος, από τότε που η ηγεσία διοικούσε το στράτευμα με παρεΐστικη αντίληψη, με παρατρέχαμενους και επικοινωνιολόγους, από τότε που περισσότερο διαφημίζαμε και επιδεικνύαμε επικοινωνιακά τους εαυτούς μας και όχι τον Υπαξιωματικό μας, τον Ανθυπολοχαγό μας, τον Λοχαγό μας, τον Διοικητή της Μονάδος μας, τον Διοικητή του Σχηματισμού μας, οι οποίοι θα αποτελούσαν τα πρότυπα στους νέους μας, από τότε που ορισμένοι ταγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, τα τελευταία χρόνια, ήταν θιασώτες του δόγματος «το μοναστήρι να είναι καλά, καλόγεροι υπάρχουν», που βέβαια δεν ισχύει γιατί «καλόγεροι» δεν υπάρχουν πλέον …άρχισε σταδιακά, αλλά με εμφανείς ενδείξεις, να εμφανίζονται τα αποτελέσματα και οι συνέπειες όλων των παραπάνω συμπεριφορών και παραλείψεων. Όλο το κλίμα αυτό διαχέεται στα νέα Στελέχη μας και από εκεί στους εν δυνάμει υποψήφιους στις Στρατιωτικές Σχολές και αυτό συμβάλει σταδιακά να ξεθωριάζει η αίγλη των Στρατιωτικών Σχολών, όπου πριν μερικά χρόνια η ελάχιστη βάση εισαγωγής ξεκινούσε από τα 16.000 μόρια και πάνω……..
Για όλα τα ανωτέρω οι νέοι μας, που επιθυμούν να είναι υποψήφιοι για τις Στρατιωτικές Σχολές, γίνονται κοινωνοί πλέον, δια μέσου των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, και τελικά τους αποτρέπουν και προτιμούν την επαγγελματική τους αποκατάσταση στον ευρύτερο ιδιωτικό και δημόσιο τομέα …
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, παρά τις προειδοποιήσεις της στρατιωτικής ηγεσίας, δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί ότι αν η σημερινή κατάσταση, που ισοδυναμεί με έκρηξη ατομικής βόμβας στα θεμέλια των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, δεν σημάνει συναγερμό στο ΥΠΕΘΑ, αύριο θα είναι πολύ αργά ……..για να επανέλθει η κανονικότητα στα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και γενικά στις Ένοπλες Δυνάμεις .
Η Πολιτεία οφείλει το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων να το περιβάλλει με ξεχωριστό ενδιαφέρον και εμπιστοσύνη και να λαμβάνει κάθε μέριμνα για την στήριξη του και τη διατήρηση του σε υψηλό επίπεδο, από πλευράς κύρους, φρονήματος, συνοχής και αποτελεσματικότητας αλλά και επιπέδου διαβίωσης και τότε είναι βέβαιο ότι οι νέοι μας θα επιθυμούν να σταδιοδρομήσουν στις Ένοπλες Δυνάμεις …..
Κύριε Υπουργέ προσέξτε το προσωπικό…Προσέξτε το προσωπικό…….!!!!
Όλων των Κλάδων και όλων των βαθμίδων , τον πρωταρχικό πολλαπλασιαστή ισχύος, όπως πολύ συχνά λέτε, στο οποίο όμως δεν συμπεριφέρεστε και δεν αντιμετωπίζετε ανάλογα της προσφοράς του.
Αν δεν δώσετε κίνητρα κυρίως οικονομικά να προσέλθουν στις Στρατιωτικές μας Σχολές, νέα παιδιά, με αξίες, ιδανικά και όραμα, η κατάσταση όχι μόνο δεν θα λυθεί, αλλά θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο…..
Οφείλουμε να δούμε ένα νέο σύστημα εισαγωγής στις Στρατιωτικές Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων αδιάβλητο, όπου οι νέοι θα είναι εθελοντές, θα διακατέχονται από «μεράκι», από πάθος , από αγάπη προς το στρατιωτικό επάγγελμα-λειτούργημα-καθήκον.
ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ………ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΕΤΕ . ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΡΩΤΑ ΜΑΧΗΤΕΣ …
