Ποιος γνωρίζει ότι το slogan αυτό πρωτοξεκίνησε από το Υπουργείο Αιγαίου το 1998;;;
Ποιος γνωρίζει ότι το slogan αυτό αποτέλεσε την πρώτη διαφήμιση των σημερινών Κ.Ε.Π.(Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών);
Ποιος γνωρίζει ότι ο «προάγγελος» των σημερινών ΚΕΠ (τότε λέγονταν «Γραφεία τουΠολίτη») άνοιξε στη Σέριφο το σωτήριο έτος 1999 και, σταδιακά, επεκτάθηκε σε όλα τανησιά του Αιγαίου;
Ποιος θυμάται τα εγκαίνια του πρώτου ΚΕΠ στην πλατεία Συντάγματος στο κέντρο της Αθήνας στις 3 Ιουλίου 2001;
Ποιος να τα θυμάται, αφού πέρασαν τόσα χρόνια…
Σήμερα, πάντως, όλοι γνωρίζουν ότι το εκτενέστατο δίκτυο των ΚΕΠ της γειτονιάς μας παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες διεκπεραίωσης αιτημάτων (one-stop-shop) έχοντας καταφέρει να υπερνικήσει χρόνιες παθογένειες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης: την απουσία στρατηγικής δράσης, την αναξιοκρατία, τη σπάταλη διαχείριση των ανεπαρκών δημόσιων πόρων, τη διαφθορά και τη δομική αδράνεια, το νομικισμό, τη διοικητική ισοπέδωση, την ατροφία του πειθαρχικού δικαίου, την εκδήλωση συμπεριφορών «ήσσονος προσπάθειας», τις οργανωτικές επικαλύψεις, την απουσία ορθολογικής σχεδίασης θέσεων εργασίας.
Σήμερα, όλοι ξέρουν πως ό,τι θελήσεις από τη Δημόσια (κι όχι μόνο) Διοίκηση, μπορείς να το ζητήσεις και να το παραλάβεις από το ίδιο Κ.Ε.Π. της γειτονιάς σου (σε Ελλάδα και εξωτερικό). Πώς γίνεται αυτό;
Γίνεται με πανελλαδική εξάπλωση σε 13 Περιφέρειες, σε 58 Περιφερειακές Ενότητες (νομούς), σε 329 δημοτικά διαμερίσματα, με 1.012 καταστήματα Κ.Ε.Π., με ωράριο λειτουργίας από Δευτέρα έως Παρασκευή από 7.30 π.μ. έως 3.30 μ.μ. (για ΚΕΠ σε αστικά κέντρα ως 20.000 κατοίκους), ενώ για τα ΚΕΠ με διευρυμένο ωράριο (σε αστικά κέντρα άνω των 20.000 κατ.) λειτουργούν από Δευτέρα ως και Παρασκευή από 7.30 π.μ. έως 8.00 μ.μ.
και το Σάββατο από 8.00 π.μ. έως 2.00 μ.μ. και με παγκόσμια εξάπλωση (μέσω του Πληροφοριακού Συστήματος myConsulLive) για υποβολή αιτημάτων μέσω βιντεοκλήσης σε 94 Πρεσβείες και Γενικά Προξενεία της Ελλάδας σε 72 χώρες του κόσμου!!!
Μετά από αυτά, πείτε μου, ποιος φορέας του Δημοσίου δεν θα ήθελε αυτόν τον γιγαντιαίο θεσμό να τον έχει σύμμαχό του και στο πλευρό του (αντί να τον θεωρεί ανταγωνιστή κι αντίζηλό του);
Ιδίως, μάλιστα, όταν αυτός ο φορέας του Δημοσίου έχει βάλει «στοίχημα» να αντιμετωπίσει και να εξαλείψει τις χρόνιες και διαρθρωτικά κρίσιμες για τη βιώσιμη λειτουργία «διοικητικές παθολογίες» του.
Παθολογίες, όπως: (α) το αναποτελεσματικό σύστημα διοίκησης του, εμφανιζόμενο, συνήθως, στη διαχείριση του προσωπικού του, με συνέπεια την αδυναμία προγραμματισμού και, εν τέλει, την απαξίωση της ίδιας της διοίκησής του (και, αντίστοιχη γιγάντωση του συνδικαλισμού), (β) το δαιδαλώδες νομικό και κανονιστικό πλαίσιο του, που διαμορφώνει υπηρεσιακό πλαίσιο λειτουργίας προσανατολισμένο στην τήρηση των κανόνων παρά στην παραγωγή αποτελεσμάτων, (γ) το υψηλό κόστος διοικητικής λειτουργίας του, χαρακτηριζόμενο από περίπλοκες και χαμηλής αποδοτικότητας διαδικασίες, που προκύπτουσες από κενά, επικαλύψεις, ανεπαρκή αξιοποίηση σύγχρονων μέσων, μη ορθολογική διαχείριση και σπατάλη πόρων, ασάφεια στόχων και σχεδιασμού, (δ) τη χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών του, αποδιδόμενη σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, άσκοπες μετακινήσεις μεταξύ φορέων και υπηρεσιών, ελλιπής ενημέρωση, επικαλύψεις αρμοδιοτήτων, υψηλοί χρόνοι διεκπεραίωσης αιτημάτων, μη φιλική αντιμετώπιση, διαφθορά και αδιαφάνεια, (ε) την προβληματική σχέση Κράτους – Πολίτη, με τον τελευταίο να εκδηλώνεται με αρνητικά φορτισμένα συναισθήματα για το συγκεκριμένο φορέα και για τη Δημόσια Διοίκηση, γενικά.
Μήπως, τα αξιοζήλευτα πλεονεκτήματα και οι δυνατότητες των Κ.Ε.Π. θα πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά όλους εκείνους που «ευαγγελίζονται» να μετατρέψουν σε «ΚΕΠ» το Λιμενικό και τις 170 Λιμενικές Αρχές του;
Γιατί, αν είναι αυτή η επιδίωξή τους, τότε στο Λιμενικό δεν θα επαρκούν ούτε 20.000 στελέχη…
Τα ΚΕΠ έχουν ήδη ταυτιστεί στην κοινή γνώμη με την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών προς τον πολίτη, όπως καταγράφεται σε εθνικές έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς.
Το γενικό συµπέρασµα που προκύπτει είναι ότι τα ΚΕΠ αποτελούν έναν απολύτως επιτυχηµένο θεσµό, που απολαµβάνει την καθολική αποδοχή της ελληνικής κοινωνίας.
Μήπως είναι καιρός οι ιθύνοντες του Σώματος να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν, επιτέλους στην πράξη και «εν πλήρη εκτάσει και αναπτύξη» το ιδρυτικό slogan των Κ.Ε.Π. («να μετακινείται ο φάκελος της υπόθεσης και όχι ο πολίτης»);
Γιατί, όταν αυτό θα φτάσει να γίνει πράξη (σε πολύ σύντομο χρόνο, εφόσον υπάρξει γνήσια κι όχι υποκριτική βούληση) και όταν όλες οι διοικητικές λειτουργίες των Λιμενικών Αρχών της χώρας θα έχουν «περάσει» στα Κ.Ε.Π. (ευκολάκι, αφού απαιτείται διασύνδεση των δικτύων τους με εκείνο του ΚΕΠ), τότε όλοι εμείς με πολύ μεγάλη (πλην όμως ευχάριστη) έκπληξη θα συνειδητοποιήσουμε ότι, τα στελέχη που έχει σήμερα το Λ.Σ. όχι μόνον θα του
αρκούν, αλλά ότι επιπλέον αυτό θα απαιτηθεί να εξορθολογίσει τη δομή των δυνάμεών του.
Με άλλα λόγια, το πλαίσιο λειτουργίας του Λ.Σ. θα πρέπει να διαμορφωθεί πλέον με γνώμονα και «φιλοσοφία» του όχι την εξυπηρέτηση του πολίτη στις διοικητικές λειτουργίες του με το Λ.Σ, αλλά την ασφάλεια του πολίτη, την επιβολή του νόμου και την άσκηση της κρατικής κυριαρχίας στις θαλάσσιες ζώνες εθνικής δικαιοδοσίας (σε ειρήνη και πόλεμο).
Τί λέτε εσείς; Αξίζει τον κόπο να γίνει η προσπάθεια; Η ΕΛ.ΑΣ. το προσπάθησε και τα κατάφερε…Γιατί όχι και το ΛΣ/ΕΛΑΚΤ;
Εκτός, αν η διατήρηση των διοικητικών παθολογιών του ΛΣ «εξυπηρετεί» και «συμφέρει»…
ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΝΕΑ
