«Κανόνας πρώτος: κοιτάμε από πού φυσάει και γυρνάμε την πλάτη μας στον αέρα. Από πού φυσάει σήμερα;» ρωτάει η εκπαιδεύτρια Tony Frey και μας πιάνουν τα γέλια. Με βοριά 8 μποφόρ, ακόμη και να μην ξέρεις από ανέμους, μιλάει το ένστικτο. Ευτυχώς είμαστε μακριά από το νερό, πατάμε άμμο και, για την ώρα τουλάχιστον, δεν κινδυνεύουμε να ξανεμίσουμε. Οι έμπειροι windsurfers βρίσκονται ήδη στη θάλασσα και η Tony με τους βοηθούς της τους παρακολουθούν με τα κιάλια. Η οδηγία που δίνει σε όλους είναι να πάρουν μικρότερο πανί και να μην απομακρυνθούν περισσότερο από ένα χιλιόμετρο.
Πόσο επικίνδυνο είναι το windsurf; αναρωτιέμαι φωναχτά. «Δεν είναι επικίνδυνο, αλλά μπορεί να γίνει. Είναι πολύ τεχνικό άθλημα, ακόμη και το πώς θα μεταφέρεις τον εξοπλισμό σου θέλει τρόπο. Οτιδήποτε κάνεις είναι εύκολο, αρκεί να ξέρεις την τεχνική του. Από τη μεταφορά μέχρι πόσο θα τριμάρεις το σκοινί ή πόσο θα σφίξεις τη μάτσα. Κατά τα άλλα, η επικινδυνότητα εμφανίζεται για παράδειγμα στον πολύ δυνατό αέρα, οπότε μπορεί να σπάσουν οι σύνδεσμοι και να χτυπήσεις. Το ίδιο ισχύει και αν πέσεις πάνω σε σημαδούρες ψαράδων, στην περίπτωση που έχεις αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα», λέει η εκπαιδεύτρια.
Όπως μας ενημερώνει, είναι δυνατόν να πλεύσεις ακόμη και με 40 χλμ. την ώρα στο σλάλομ. Το σλάλομ είναι κατηγορία του windsurf και ουσιαστικά αφορά σε πορεία με στόχο την ταχύτητα. Υπάρχει ακόμη το ride, που περιλαμβάνει φιγούρες στον αέρα, το freestyle, το wave κ.ά. Ως αρχάριοι που είμαστε, δεν μας αφορούν ακόμη. Ξεκινάμε λοιπόν από τα βασικά: πού πατάμε, πώς τοποθετούμε το σώμα μας πάνω στη σανίδα, πώς κρατάμε τη μάτσα και πώς έχουμε το ιστίο πάντα όρθιο. Δεν μοιάζει εύκολο να ισορροπήσεις πάντως, ούτε βέβαια να ακολουθήσεις την αλληλουχία κινήσεων την οποία στην αρχή πρέπει να σκεφτείς προτού πράξεις. Αργότερα, όλα γίνονται αυθόρμητα, σχεδόν μηχανικά. «Η μπροστά πατούσα κοιτάει μπροστά και η λεκάνη μπροστά, είσαι ουσιαστικά με έξι μάτια μπροστά. Θα βλέπεις το πανί σαν μια πόρτα και το ιστίο σαν τον μεντεσέ. Ο μεντεσές μένει πάντα όρθιος και αμετακίνητος κι εσύ απλώς ανοιγοκλείνεις την πόρτα ανάλογα με το πόσο αέρα θέλεις να πάρει το πανί σου και προς τα πού θέλεις να κινηθείς. Δεν υπάρχει αριστερά δεξιά, αλλά μόνο μπρος και πίσω, πλώρη και πρύμνη δηλαδή», μας εξηγεί ο βοηθός της, ο Άρης.
Μια παθιασμένη δασκάλα
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και στη στεριά είναι δύσκολο στην αρχή να συντονιστείς, να ευθυγραμμιστείς και να κάνεις γρήγορη εναλλαγή. Η Tony μπαίνει στο νερό, πλέει μερικά μέτρα και κάνει τα πάντα να φαίνονται παιχνιδάκι. Όπως θα μας πει αργότερα, ουσιαστικά έμαθε μόνη της windsurf. Ταξίδευε στο εξωτερικό και παρατηρούσε άλλους αθλητές. Το πάθος της για τις προπονήσεις, τον αθλητισμό και την αδρεναλίνη τη βοήθησαν να προχωρήσει. «Το παν είναι η εξέλιξη, αλλιώς βαριέσαι. Στο wind υπάρχει πάντα κάτι να μάθεις, δεν τελειώνει ποτέ. Εγώ έτρεχα σλάλομ γιατί μου άρεσε η ταχύτητα – ούτε να στρίβω δεν ήξερα καλά καλά όταν συμμετείχα στον πρώτο μου αγώνα. Ζούσα δύο μήνες στην παραλία και έπλενα πιάτα σε ένα μπιστρό για τα προς το ζην. Μέσα από τα ταξίδια μου έμαθα. Στη Νότια Αφρική, ούτε μεταφορικό μέσο δεν είχα. Δούλευα ως σερβιτόρα ή στα χωράφια και πηγαινοερχόμουν με οτοστόπ. Αλλά έβρισκα και ανθρώπους που βοηθούσαν και έκαναν πιο εύκολη τη ζωή μου. Αργότερα ξεκίνησαν οι χορηγοί, γιατί κέρδισα δύο παγκόσμια πρωταθλήματα κατά… λάθος. Πήγα σε έναν αγώνα Wave στην Πορτογαλία. H τότε πρωταθλήτρια δεν μπόρεσε να περάσει τα κύματα, κι έτσι κατέκτησα την πρώτη θέση. Ο λόγος που τα κατάφερα ήταν γιατί για μένα, που δεν είχα ιδέα από αγώνες, ήταν περισσότερο θέμα επιβίωσης εκείνη τη στιγμή. Έτσι πήρα το πρωτάθλημα. Δεν είχα κανέναν στόχο, μόνο να κάνω σερφ», μας εκμυστηρεύεται. Μετά ήρθε η πρωτιά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Freestyle, έπειτα η πρόκρισή της στις Ολυμπιάδες της Αθήνας και του Πεκίνου, η τρίτη θέση στην Ευρώπη αλλά και στην παγκόσμια κατάταξη… Τα λόγια της μας κάνουν να ανυπομονούμε να μπούμε κι εμείς στο νερό, την εμπιστευόμαστε τυφλά. Σε τέτοια αθλήματα, άλλωστε, ο εκπαιδευτής γίνεται ο καλύτερός σου φίλος.
«Είναι σημαντικός και ο εξοπλισμός που θα σου δώσει ο εκπαιδευτής, αλλά η αλήθεια είναι ότι, αν δεν παιδευτείς μόνος σου μέσα στο νερό και αν δεν γράψεις ώρες, δεν προχωράς. Ως εκπαιδεύτρια δίνω συνεχώς νέους στόχους στους μαθητές μου, ακόμη κι αν έχουν ολοκληρώσει την καθοδήγηση. Όλοι εδώ είμαστε μια παρέα. Δηλαδή το 20-30% που συνεχίζει την ενασχόληση μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης».
Η ώρα της κρίσης πλησιάζει, ο άνεμος ευτυχώς έχει κοπάσει λίγο. Γονατιστή πάνω στη σανίδα, τραβάω τη σκότα και σηκώνομαι ισορροπώντας σαν αντίβαρο. Τραβάω το πανί και πέφτω αμέσως άτσαλα, δίχως να ξέρω προς τα πού. Τελικά η αρχή είναι πιο εύκολη απ’ ό,τι πίστευα. Γρήγορα καταφέρνω να κάνω μερικά μέτρα στο νερό. Η αίσθηση απερίγραπτη, η δύναμη του αέρα, που φουσκώνει το πανί σου και σε ωθεί, συναρπαστική. Σε τραβάει, το τραβάς – μια μάχη ή μια συνεργασία μοναδική. Νιώθεις την έντασή του να μεταφέρεται σε όλο σου το σώμα και ο άνεμος πανίσχυρος σε ταξιδεύει πάνω στο νερό. Πριν προλάβω να χορτάσω, βέβαια, έχω πέσει. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται αμέτρητες φορές, δίχως κόπωση ή ανία. Κάθε φορά ένα μέτρο περισσότερο – δεν είναι εύκολο, δεν είναι όμως και ακατόρθωτο. Αισθάνομαι ότι εύκολα θα πάλευα με το πανί και τον αέρα για ώρες. «Το windsurf θέλει πολλή αγάπη και σταθερότητα. Και να σου αρέσει το lifestyle του. Αλλιώς πώς να είσαι στο νερό από το πρωί ως το βράδυ, στον ήλιο, με το μαγιό;» λέει η Tony. «Εύκολα», της απαντώ, τουλάχιστον όσο είναι ακόμη καλοκαίρι.
INFO:
Το Tony Frey Wind Surfing Club (τηλ. 6944-666923, tonyfrey.gr) λειτουργεί εδώ και δώδεκα χρόνια και βρίσκεται στην Αρτέμιδα, στις εγκαταστάσεις του café Albatross. Στον Σχινιά λειτουργεί surfing club στο Καράβι (τηλ. 6987-586451) και στη Βάρκιζα στο Yasurfaki (τηλ. 6983-609573, yasurfaki.gr) και στον ΝΑΟΒΒ (τηλ. 210-8974305, naovv.gr).
Σύμφωνα με τους εκπαιδευτές, για να φτάσει κανείς σε ένα καλό επίπεδο, στην Αττική τουλάχιστον, απαιτούνται τα 10 μαθήματα των αρχαρίων και επιπλέον 30-40 ώρες πλεύσης μόνος σου, υπό μερική επίβλεψη. Το μάθημα κοστίζει 30 ευρώ (σε δυάδα) ή 40 ευρώ το πριβέ. Η ενοικίαση εξοπλισμού, εκτός μαθήματος, για τους μαθητές είναι 10 ευρώ το δίωρο. Ο εξοπλισμός, σε περίπτωση που κάποιος θέλει να αγοράσει, υπολογίζεται περίπου στα 1.000 ευρώ.
Τι να προσέξω
↘ Επιλέξτε σχολή με προτεραιότητα την εύκολη πρόσβαση από τη βάση σας για να γλιτώσετε χρόνο, έξοδα και ασυνεπή προσέλευση. Σημαντικός παράγοντας για αρχαρίους είναι και οι συνθήκες: Στη Βάρκιζα ο αέρας φυσά off shore (από ξηρά προς θάλασσα, το οποίο χαρακτηρίζεται πιο δύσκολο για έναν αρχάριο), στην Αρτέμιδα side shore (από το πλάι), στον Σχινιά side shore προς off shore.
↘ Επιλέξτε εξοπλισμό αυστηρά σύμφωνα με τις οδηγίες του εκπαιδευτή σας. Λάβετε υπόψη σας όμως ότι η αγορά δεν συνιστάται σε αρχαρίους, καθώς πολύ γρήγορα αλλάζει το επίπεδο, άρα και το μέγεθος σανίδας.
↘ Φορέστε στολή νεοπρέν για να παραμείνετε περισσότερες ώρες μέσα στο νερό, χωρίς να κρυώνετε.
↘ Για το windsurf δεν απαιτείται ιδιαίτερη φυσική κατάσταση, ωστόσο τα περιττά κιλά δυσκολεύουν την πλεύση.
↘ Η κυριότερη συμβουλή που δίνουν οι εκπαιδευτές είναι να έχετε πάντα συνείδηση του πού βρίσκεστε, ώστε να σας παρασύρει στα βαθιά η απόλαυση της πλεύσης.
↘ Κατά την πτώση προστατεύστε το κεφάλι με τα χέρια σας, καθώς μπορεί να μην ξέρετε πού ακριβώς βρίσκεται το πανί.
Λεξιλόγιο για αρχάριους
Σκότα: σκοινί δεμένο στη μάτσα.
Μάτσα: η μπάρα με την οποία κατευθύνεις το πανί.
Όρτσα: η πλεύση προς την κατεύθυνση του ανέμου.
Πλαγιοδρομία: η πλεύση 90 μοιρών ως προς τη διεύθυνση του ανέμου.
Πρίμα: πλεύση μαζί με τη διεύθυνση του ανέμου.
Ποδίζω: πλέω με τη διεύθυνση του ανέμου, πρίμα δηλαδή.
Τακ: στροφή με παράλληλη μεταφορά του σέρφερ στην άλλη πλευρά της σανίδας.
