Τέσσερις αστυνομικοί, νέοι σε ηλικία, με τη στάση τους στη μεγάλη φωτιά της Δυτικής Αττικής αποτέλεσαν παράδειγμα θάρρους και απέδειξαν ότι πάνω απ’ όλα είναι το καθήκον απέναντι στον συνάνθρωπο, στην προσπάθειά τους να πείσουν πολίτες να απομακρυνθούν από τις περιοχές όπου κινδύνευαν λόγω της φωτιάς.
«Μόλις την είδα, ένιωσα ότι θέλω να της μιλήσω. Ενιωσα τη στενοχώρια της. Της είπα ότι αφού ξέρουμε και οι δύο ότι η Παναγία θα το σώσει το μοναστήρι, εμείς δεν πρέπει να σωθούμε; Μετά της είπα ότι αν δεν φύγεις εσύ, δεν θα φύγω ούτε εγώ. Τότε η γυναίκα λύγισε και την έπιασαν τα κλάματα. Της εξήγησα ότι δεν είμαι άξιος εγώ να δίνω σε εκείνη συμβουλές και της ζήτησα να μας ακολουθήσει. Μετά της πρόσφερα ένα μπουκαλάκι νερό και με ευχαρίστησε με τα μάτια της. Ηταν ξεχωριστή γυναίκα», περιέγραψε ο νεαρός αστυνομικός. Οπως λέει, θα το έκανε ακόμα και αν δεν φορούσε τη στολή του αστυνομικού. «Από μικρός ένιωθα ότι το επάγγελμα του αστυνομικού δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν πολλές δυσκολίες και το σημαντικό είναι να έχεις μυαλό και καλό χαρακτήρα. Να είσαι πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Το ότι φοράω μία στολή μου δίνει τη δυνατότητα να βοηθήσω, όχι να επιβληθώ ή να το εκμεταλλευτώ. Το σημαντικό είναι κάποιος να είναι ταπεινός γιατί η ταπεινότητα είναι δύναμη – άσχετα που κάποιοι το βλέπουν ως αδυναμία. Η ανταμοιβή μου είναι το ευχαριστώ», κατέληξε.
«Βρισκόμασταν στην περιοχή της Μάνδρας από τις 8 το πρωί. Αρχικά είχαμε πάρει εντολή να κάνουμε περιπολίες και να ενημερώνουμε για τυχόν εντοπισμό μετώπων φωτιάς. Οταν η φωτιά μεγάλωσε και έγινε απειλητική δεχθήκαμε εντολή να προβούμε σε απεγκλωβισμούς ατόμων. Τότε, μαζί με έναν πολίτη, είδαμε το σκυλί αυτό να έχει εγκλωβιστεί στην αυλή ενός σπιτιού και να είναι εμφανώς τρομαγμένο», περιέγραψε ο αστυνομικός μιλώντας στο «ΘΕΜΑ». «Εσκαγαν οι πυλώνες της ΔΕΗ και από τον θόρυβο και την ένταση που επικρατούσε ο σκύλος είχε παγώσει. Προσπάθησαν κάποιοι στην αρχή να το απομακρύνουν, αλλά δεν κουνιόταν καθόλου. Το λυπήθηκα πολύ και αποφάσισα να το πάρω στην αγκαλιά μου και, με τη βοήθεια ενός πολίτη, να το μεταφέρουμε σε ασφαλές σημείο», πρόσθεσε. Ο 25χρονος αστυνομικός από τη Θεσσαλονίκη λέει ότι δεν τρόμαξε ούτε στιγμή: «Πάντα ήθελα να γίνω αστυνομικός για να προσφέρω. Το βασικό είναι να υπάρχει ανθρωπιά. Να λειτουργείς σαν να έχεις απέναντί σου τη μητέρα σου, τον πατέρα σου, κάποιον δικό σου άνθρωπο. Δεν υπάρχει χρόνος για φόβο παρά μόνο για προσφορά», σημείωσε.
Η διάσωση του παιδιού
Αδιαμφισβήτητα μία από τις εικόνες που προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης και έκαναν τον γύρο του κόσμου ήταν αυτή του αστυνομικού που, κατά τη διάρκεια της φωτιάς στα Δερβενοχώρια, πήρε στην αγκαλιά του ένα μικρό παιδί προκειμένου να το προστατέψει. Ο πατέρας του νεαρού ένστολου Χρήστος Τερζόγλου μίλησε για τη στιγμή αυτή λέγοντας πως όταν είδε τη φωτογραφία με τον γιο του να απομακρύνεται από τη φωτιά κρατώντας το παιδάκι ένιωσε μεγάλη συγκίνηση. «Οχι μόνο για τον γιο μου, γιατί όλα τα παιδιά μου τα μεγάλωσα με αρχές. Ενιωσα συγκίνηση για όλους αυτούς που δίνουν τη μάχη εκεί. Και για τους πυροσβέστες και για όλα τα παιδιά της Αστυνομίας», δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN.
«Σαν μάνα μου σ’ το λέω…»
Καθηλωτική ήταν και η στιγμή από τον διάλογο που είχε ένας αστυνομικός με μία γυναίκα στο Κανδύλι Μεγάρων, όταν ο ένστολος άρχισε να την παρακαλά να ακολουθήσει την εντολή εκκένωσης που είχε σταλεί από το 112 και να αποχωρήσει από την περιοχή. Ο αστυνομικός προσπαθούσε επί ώρα να πείσει τη γυναίκα η οποία, βλέποντας τις φλόγες να πλησιάζουν, αρνούνταν να εγκαταλείψει το σπίτι της. Τελικά κατάφερε να τη μεταπείσει όταν, σχεδόν με δάκρυα στα μάτια, της ζήτησε να τον ακολουθήσει λέγοντας: «Σαν μάνα μου σ’ το λέω. Πάμε να φύγουμε, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι».
