<
Και τι δεν έχουμε δει το τελευταίο διάστημα στο Υπουργείο Ναυτιλίας.
Βγάζει ανακοίνωση ο κ. Υπουργός
προκειμένου να διαψεύσει κάθε κατηγορία ότι οφείλονται σε αυτόν οι απαράδεκτες
καθυστερήσεις στην έκδοση των μεταθέσεων του προσωπικού έτους 2018.
Από την ανακοίνωσή του μάλιστα προκύπτει
σαφώς ότι επιρρίπτει την ακέραια την ευθύνη
των καθυστερήσεων στο Αρχηγείο του
Λιμενικού Σώματος και τα όργανα μονοπρόσωπα και πολυμελή, που είναι αρμόδια για
την εισήγηση στον Υπουργό της έκδοσης των αποφάσεων.
Αναφέρουμε απόσπασμα από την ανακοίνωση : « Σε ότι αφορά τιςΜεταθέσεις Προσωπικού
Λ.Σ.γνωρίζεται ότι εισήχθησαν στο Γραφείου Υπουργού περίπου 180
μεταθέσεις- τοποθετήσεις κατόπιν απόφασης του σχετικού Συμβουλίου το βράδυ της
Παρασκευής 10-08-2018, οι οποίες και υπεγράφησαν τη Δευτέρα 13-08-2018 και
εδόθησαν στη Διεύθυνση Προσωπικού για διεκπεραίωση.»
Οι μεταθέσεις υπεγράφησαν από τον κ. ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΑυτά για να
θυμηθούμε τα περί του αντιθέτου λεγόμενα στην Βουλή από τον κ. ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ και
ΣΑΝΤΟΡΙΝΙΟ κατά την ψήφιση του ν.4504/2017.
Αναφερόμαστε στις διατάξεις περί
μεταθέσεων, που σήμερα κάποιοι εκπρόσωποι των εργαζομένων αμφισβητούν σε
αντίθεση με την στάση τους κατά την ψήφιση του προαναφερθέντος νόμου.
Έστω να δεχθούμε, ότι τα πράγματα έχουν
έτσι και για τις καθυστερήσεις ευθύνεται το Αρχηγείο Λ.Σ..
Στην περίπτωση αυτή, τι έκανε ο κ.
ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ προκειμένου ΕΛΕΓΧΘΟΥΝ, όλοι όσοι ΠΑΡΑΒΙΑΣΑΝ τον νόμο και δεν
ολοκλήρωσαν τις σχετικές διαδικασίες εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών;
Γίνεται ή δεν γίνεται (με την υπογραφή
του καθυστερημένα) και ο κ. Υπουργός
συνεργός σε μια παρανομία, η οποία
κατάφορα αποβαίνει σε βάρος του οικογενειακού προγραμματισμού και
δημιουργώντας τεράστια και δυσεπίλυτα
προβλήματα στο προσωπικό;
Από πού προκύπτει η κατά το δοκούν μερική
εφαρμογή του Π.Δ μεταθέσεων ή αν θέλετε
η προσαρμοσμένη εφαρμογή ανάλογα με τις κάθε φορά βουλήσεις της Στρατιωτικής
και Πολιτικής Ηγεσίας;
Πως είναι δυνατόν, να βγαίνει
ανακοίνωση από εκπροσώπους εργαζομένων, στην οποία αναφέρεται, ότι συμφωνήθηκε
με την Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία τα
στελέχη με αναφορά τους να μπορούν να επιλέξουν
ποια ημερομηνία επιθυμούν να εκτελεσθούν
οι μεταθέσεις;
Δηλαδή αν ζητήσουν να εκτελεσθούν τον
επόμενο χρόνο, θα γίνει αυτό δεκτό; Και αυτοί που περιμένουν αντικαταστάτες;
Μπορεί κάποιος να μας πει, από
ποιες διατάξεις απορρέουν τα παραπάνω; Τι είδους ευκαιριακές «συμπράξεις»
αποτελούν αυτές οι πρακτικές;
Ασφαλώς και συμφωνούμε να ρυθμίζονται τα θέματα
λαμβάνοντας υπόψη και πρωτίστως τις
ανάγκες του Προσωπικού. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει πάντα να στηρίζεται σε
διατάξεις νόμου.
Σε
ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ το προσωπικό ποτέ δεν θα έχει νόμιμα κατοχυρωμένες και εφαρμοζόμενες διαδικασίες
και θα είναι έρμαιο στις επιδιώξεις άλλων που τις περισσότερες φορές δεν
ταυτίζονται με την επίλυση των δικών του προβλημάτων.
Συνεπώς η οποιαδήποτε καθυστέρηση δεν
ανάγει το θέμα απλά στο αν οι μεταθέσεις
θα εκτελεσθούν το 2018 ή το 2019.
Αποτελεί
σοβαρό θεσμικό θέμα, που αφορά την λειτουργία ενός Σώματος σύμφωνα με τους
νόμους του Κράτους.
Ένα Σώμα που απαιτεί από τον πολίτη να
σέβεται τους νόμους και μάλιστα τους οδηγεί ενώπιον της Δικαιοσύνης, ενώ για το
ίδιο κάνει κάποιες κατά το δοκούν εκπτώσεις
Το
παραπάνω θέμα δεν νομίζουμε, ότι λύθηκε με μια ανακοίνωση, ότι ο κ. Υπουργός δεν ευθύνεται.
Δεν έχει ο κ. Υπουργός την ευθύνη της επιλογής των συνεργατών του, καθώς
και την ευθύνη της σύννομης λειτουργίας των οργανισμών που εποπτεύει;
Άρα ο κ. Υπουργός έχει και παρα-έχει πολιτική ευθύνη.
Αυτό βέβαια καθημερινά το κρίνουν οι
διοικούμενοι και οι Έλληνες πολίτες
Όμως
το προσωπικό του Λ.Σ. σήμερα έχει ανάγκη
μιας Πολιτικής και Στρατιωτικής ηγεσίας αντάξιας της προσπάθειας που το ίδιο
καταβάλλει για να ανταποκριθεί στην πολιτειακή αποστολή του. Χρειάζεται την
έμπνευση και το όραμα για το μέλλον
Ηγεσίες που να σέβονται τις προσπάθειες
του και δεν θα καταπατούν τα δικαιώματά του, όπως στην
περίπτωση των μεταθέσεων
Η στάση δίπλα στο προσωπικό
αποδεικνύεται έμπρακτα με καθημερινές πρωτοβουλίες και όχι με ανακοινώσεις
τύπου Πόντιου Πιλάτου. Με την άμεση εξάλειψη κάθε φαινομένου που οδηγεί σε αναποφασιστικότητα,
καθυστερήσεις και σύγχυση ως προς την ακολουθητέα πολιτική από τους
υφισταμένους, λαμβάνοντας όπου απαιτείται γενναίες αποφάσεις.
Στην πράξη και όχι στα λόγια
Χορτάσαμε πια από τα «για πρώτη φορά
τολμούμε..» κ.λ.π.
ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΝΕΑ
