Στασιμότητα ή Αναδιοργάνωση της λειτουργίας του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ ;
Απορίες… και σκέψεις…δημιουργούν για μία ακόμη φορά τα προχθεσινά γεγονότα στα Ίμια…
Πόσες και πόσες προκλητικές ενέργειες δεν έχουν γίνει από το 1996 μέχρι σήμερα από πλευράς της Τουρκίας, προκειμένου αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στις νησίδες αυτές…
Οι αφορμές απλές. Το ψάρεμα της τσιπούρας τον μήνα Ιανουάριο είναι μια αγαπημένη αφορμή της Τουρκικής πλευράς για προκλήσεις.
Αυτό είναι γνωστό σε όλους. Ανάλογη θα έλεγε κανείς, ότι έπρεπε να ήταν και η ετοιμότητα για απόκρουση αυτών των προκλήσεων…
Η απάντηση είναι ναι μεν αλλά…
Επανάληψη το ίδιο έργο;
Πριν 2 χρόνια οι τότε υπεύθυνοι στο Αρχηγείο Λ.Σ-ΕΛ.ΑΚΤ, όπως αποδείχθηκε από τα πράγματα, ίσως κάτι δεν προέβλεψαν, που θα απέτρεπε την εκδήλωση οποιασδήποτε πρόθεσης για τον εμβολισμό του ΠΑΘ 090 από την μεγάλη Τουρκική Ακταιωρό (σειράς 700) στα Ίμια.
Πολλά ερωτηματικά είχαν διατυπωθεί και τότε για το γεγονός. Γιατί π.χ., ενώ η Τουρκική Ακτοφυλακή είχε τουλάχιστον 6 σκάφη της στις νησίδες, η Ελληνική Ακτοφυλακή δεν έδρασε ανάλογα, με αποτέλεσμα τον εμβολισμό της ναυαρχίδας του Λιμενικού, του ΠΑΘ 90.
Δυστυχώς, τις τελευταίες μέρες είδαμε σε video στα μέσα ενημέρωσης ανάλογο σκηνικό να διαδραματίζεται στα Ίμια. Δεν διευκρινίζεται στο video αν η κατάληξη αυτού του περιστατικού, ήταν ο εμβολισμός σκάφους της Ελληνικής Ακτοφυλακής (τύπου rafnar) που ήλθε στο φως της δημοσιότητας, πριν από δύο ημέρες.
Η έκπληξη όμως είναι μεγάλη, όταν βλέπει κανείς ένα φουσκωτό να καλείται να επιχειρήσει «εναντίον» 40μετρου σκάφους της Τουρκικής Ακτοφυλακής συνοδευόμενου και από άλλα μικρότερα.
Tα rafnar μπορεί να είναι κατάλληλα για το κυνήγι γρήγορων σκαφών παρανόμων, αλλά όμως κάποιος ακόμη και μη ειδικός θα παρατηρήσει, ότι δεν είναι και τα ιδανικότερα για να αντιπαρατίθενται σε συγκριτικά πολύ μεγάλα πλαστικά ή σιδερένια σκάφη της Τουρκικής Ακτοφυλακής για την εξυπηρέτηση του εθνικού σχεδιασμού.
Είναι βέβαιο, ότι οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων του Αρχηγείου του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ γνωρίζουν πολύ καλά τι πλωτά μέσα (και όχι μόνο) διαθέτει η Τουρκική Ακτοφυλακή στην περιοχή.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχει αντίστοιχος σχεδιασμός από πλευράς της Ελληνικής Ακτοφυλακής για την αντιμετώπιση της προκλητικότητας των Τούρκων, χωρίς ατυχήματα σε βάρος των ελληνικών σκαφών.
Μέγιστη αξιοποίηση των επιχειρησιακών μέσων
Οι σημερινές συνθήκες έχουν επιβάλει την συνεχή εγρήγορση και λειτουργία συνεχώς «στο κόκκινο» των δυνάμεων της Ελληνικής Ακτοφυλακής στο Ανατολικό Αιγαίο. Χωρίς όμως την ενίσχυση και με αξιόπιστα μέσα ο ανθρώπινος παράγοντας όσο και αν προσπαθήσει δεν μπορεί να αποδώσει, αυτά που προσμένει η Πολιτεία.
Ανεξάρτητα της πορείας των επενδυτικών προγραμμάτων που ή υλοποιούνται ή προγραμματίζονται ως προς τον εξοπλισμό της Ελληνικής Ακτοφυλακής το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει:
Είναι αναγκαίος ο επανακαθορισμός της διάθεσης των επιχειρησιακών μέσων της που ήδη διαθέτει σήμερα;
Η απάντηση χωρίς αμφισβήτηση είναι ΝΑΙ.
Αμφισβητείται το γεγονός, ότι θα ήταν καλύτερα, η Ελληνική Ακτοφυλακή να διαθέτει σχεδόν το σύνολο των Πλοίων της Ανοικτής Θαλάσσης σε σταθερή βάση στην επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων στο Ανατολικό Αιγαίο και γενικά σε επιχειρήσεις στην ανοικτή θάλασσα;
Ασφαλώς και όχι, θα μπορούσε να πει με σιγουρά κάποιος.
Για παράδειγμα αντέχει στην λογική η διάθεση ενός ΠΑΘ στην «ακριτική» Θεσσαλονίκη , πράξη στην οποία είχε προβεί η προηγούμενη κυβέρνηση, της οποίας πήρε κάμποσος καιρός για να αντιληφθεί, ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα (έστω και ανοικτά);
Δεν θα ήταν καλύτερα το ΠΑΘ αυτό να εδρεύει σε ένα μεγάλο νησί του Αιγαίου, όπως η Ρόδος, η Κάρπαθος κ.λ.π., δηλαδή σε νησί με ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία στον σχεδιασμό της επιχειρησιακής δραστηριότητας του Σώματος;
Μήπως λοιπόν περιστατικά τύπου «Ίμια» αλλά και πολλά άλλα παρόμοια στο Αιγαίο καθιστούν επιτακτική την ανάγκη να επανεξετασθεί ο γενικότερος σχεδιασμός για την δράση της Ελληνικής Ακτοφυλακής στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο;
Ø Δεν θα πρέπει μπροστά στις νέες συνθήκες που επικρατούν στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ να μεγιστοποιήσει την δύναμη ισχύος του, για την αποτελεσματικότερη εκπλήρωση της αποστολής του ανταποκρινόμενο-μεταξύ άλλων- και στην αντιμετώπιση των προκλήσεων αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας από την Τουρκία και τον Ερντογάν;
Ø Θα εμείνουμε σε ένα σχεδιασμό, που έχει στηθεί με βάσει τις ανάγκες του Λιμενικού Σώματος που υπήρχαν πριν από 50 χρόνια;
Ø Θα εξακολουθήσει να είναι ο Πειραιάς η μοναδική υποστηρικτική βάση και αφετηρία για όλα τα Πλοία Ανοικτής Θαλάσσης;
Ø Δεν θα πρέπει μεγάλες μονάδες πλοίων (ΠΑΘ,30μετρα κ.λ.π.) να έχουν την έδρα τους σε κατάλληλα εξοπλισμένους σταθμούς κοντά στην παραμεθόριο;
Ø Δεν θα πρέπει για τον σκοπό αυτό, να υπάρξει συνεργασία και με το Π.Ν, ώστε να αξιοποιηθούν για την υποστήριξη των σκαφών οι υπάρχουσες Βάσεις στη Λέρο για τις ανάγκες του Ανατολικού Αιγαίου και στο Κυριαμάδι ή άλλο λιμάνι της Ανατολικής Κρήτης για τις ανάγκες εξυπηρέτησης των εθνικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο;
Δηλαδή για άλλους η Κρήτη αποτελεί «πλωτό γερανοφόρο» ενώ για την Ελληνική Ακτοφυλακή δεν σημαίνει τίποτα; Ακόμη και σήμερα που τόσες εξελίξεις υπάρχουν γύρο από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων;
Ø Δεν θα πρέπει να αναζητηθούν πόροι από ταμεία της Ε.Ε. (ΕΣΠΑ, ΤΕΑ, Αλιείας κ.λ.π.) για το σκοπό αυτό για τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση των ήδη υπαρχουσών εγκαταστάσεων, ώστε να παρέχεται επαρκής τεχνική υποστήριξη στα σκάφη της Ελληνικής Ακτοφυλακής;
Αξιοποίηση εναέριων μέσων επιτήρησης
Συμπληρωματικά στα παραπάνω η Ελληνική Ακτοφυλακή δεν πρέπει να προσανατολιστεί ανάλογα για την προμήθεια σύγχρονων μέσων επιτήρησης (πέραν του ΕΣΟΘΕ), τα οποία θα διευκολύνουν την στοχευμένη επίγνωση της κατάστασης στην θάλασσα, σε περιοχές που δεν υπάρχουν πλωτά μέσα ή σταθερά μέσα επιτήρησης;
Πιστεύουμε, ότι δεν χρειάζεται να τονίσει κάποιος την σημασία και τον ρόλο των UAV και των drones στην επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων αλλά και την καταπολέμηση εγκληματικών δραστηριοτήτων στην θάλασσα.
Διεθνώς η χρήση τους από όλους τους οργανισμούς άμυνας και ασφάλειας είναι πλέον κανόνας και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ για όποιον δεν έχει προσαρμόσει στην δράση του ακόμη ανάλογα μέσα.
Το Πολεμικό μας Ναυτικό ευτυχώς διαβάζουμε, ότι ήδη προχωρά σε ανάλογε προμήθειες.
Η εξ’ ανατολών γείτονα Χώρα τα χρησιμοποιεί κατά κόρο σε πολεμικές επιχειρήσεις (Λιβύη, Συρία, Αρμενία) αλλά και για την επιτήρηση των δράσεων της Ελληνικής Ακτοφυλακής στο Αιγαίο.
Η Ελληνική Ακτοφυλακή δυστυχώς μέχρι σήμερα αρνείται να προβεί άμεσα στην προμήθεια ανάλογων μέσων επιτήρησης (UAV και drones), παρά το γεγονός, ότι η χρηματοδότηση από πόρους της Ε.Ε. ήταν εξασφαλισμένη, μετά την απένταξη του ΕΣΟΘΕ από το κοινοτικό πρόγραμμα 2014-2020.
Μάλιστα, σύμφωνα με φήμες των διαδρόμων του Υπουργείου, κατώτερα στελέχη είχαν εισηγηθεί να καλυφθεί κάθε μεγάλο νησί του Ανατολικού Αιγαίου με τέτοια μέσα.
Σε αντίθεση με τα παραπάνω προκρίθηκε η πρόταση να ενταχθεί στο πρόγραμμα χρηματοδότησης 2021-2027 η αγορά 2 αεροπλάνων (επιτήρησης)!!!.
Όχι ελικοπτέρων, τα οποία θα μπορούσαν να μπορούν χρησιμοποιηθούν σε πολλαπλές αποστολές (έρευνα διάσωση, επεμβάσεις σε επιχειρήσεις κ.λ.π.), αλλά αεροπλάνων για βόλτες επιτήρησης…
Και ας μην έχουμε πληρώματα και ζητάμε δανεικά από την πολεμική αεροπορία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 18 του ν. 4676/2017.
Και ας είναι το κόστος πληρωμάτων και οι ώρες εκμετάλλευσης των UAV και drones αντιστρόφως ανάλογα με αυτά των αεροπλάνων…
Δεν είμαστε πια στην δεκαετία του ’80, όπου οι ανάγκες επιτήρησης για την αλιεία επέβαλε την εκμετάλλευση κοινοτικών πόρων για την αγορά των Τσέσνα και ελικοπτέρων μόνο για επιτήρηση. Σήμερα και τα μέσα επιτήρησης έχουν τεχνολογικά εξελιχθεί και οι ανάγκες της Ελληνικής Ακτοφυλακής έχουν διαφοροποιηθεί…
Σήμερα είναι αναγκαίο να γίνει ο σχεδιασμός για την προμήθεια σύγχρονου εξοπλισμού για το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ, ικανού να καλύψει τις ανάγκες και τις προκλήσεις της επόμενης δεκαετίας…
Αξιοποίηση Τεχνολογίας και ψηφιοποίηση των δράσεων σε όφελος του πολίτη
Η εισαγωγή της τεχνολογίας και της ψηφιοποίησης των δράσεων του, πρέπει να αποτελέσει κυρίαρχη πολιτική στην αξιοποίηση των επενδυτικών προγραμμάτων.
Η άρτια οργάνωση των Υπηρεσιών Προμηθειών που είναι επιφορτισμένες με τις διαγωνιστικές διαδικασίες αποτελεί την πρώτη μαρτυρία καλής οργάνωσης, ενός Οργανισμού σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα Υπηρεσιών. Διαφορετικά η απώλεια ευρωπαϊκών πιστώσεων, θα αποτελεί όχι εξαίρεση αλλά κανόνα ενώ η η εσωστρέφεια και η στασιμότητα καλά θα κρατεί.
Το Λιμενικό Σώμα για την χρονική περίοδο 2007-2014 αποτέλεσε στους κόλπους της Ε.Ε., Υπηρεσία Πρότυπο απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων (πάνω από 95%). Δυστυχώς δεν συμβαίνει το ίδιο και για το τρέχον πρόγραμμα (2014-2021), δεδομένου ότι έχει μεσολαβήσει από το έτος 2014 έως το 2019 μια τετραετία σημαντικών καθυστερήσεων.
Οι ευκαιρίες αν δεν αξιοποιηθούν όταν παρουσιάζονται, δύσκολα θα ξαναπαρουσιαστούν…
Και αυτή την στιγμή, σύμφωνα και με τις δηλώσεις του Υπουργού κ. Πλακιωτάκη Ι., το ευρωπαϊκό Χρηματοδοτικό Πρόγραμμα 2021-2027 ξεπερνά τα 600 εκατομμύρια ευρώ.
Μεγάλο το βάρος και το χρέος για την υλοποίηση του προγράμματος.
Μεγάλη και η ευθύνη της στρατιωτικής ηγεσίας του Λ.Σ.-ΕΛΑΚΤ.
Όμως παρουσιάζεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Ελληνική Ακτοφυλακή για πλήρη εισαγωγή της τεχνολογίας στην δράση της, για την εγκατάλειψη δια παντός κάθε λογικής του μπλοκ των παραβάσεων και της έντυπης χορήγησης και σφράγισης αδειών.
Αποτελεί ευκαιρία αξιοποίησης της ψηφιοποίησης και των νέων τεχνολογιών για την χάραξη άμεσων πολιτικών παρεμβάσεων, με την -με ηλεκτρονικό τρόπο- ποσοτική και ποιοτική αξιολόγηση των προσφερόμενων Υπηρεσιών.,
Υποδομές και ανακούφιση του στεγαστικού προβλήματος στις νησιωτικές περιοχές της παραμεθορίου.
Στην ίδια λογική θα πρέπει να αντιμετωπισθούν τα θέματα των υποδομών και της κατανομής των ανθρώπινων πόρων.
Αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη η θέσπιση διατάξεων στον ν. 4676/2020, που σκοπό έχουν την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος Υπηρεσιών και των στελεχών που υπηρετούν στα νησιά του Αιγαίου. Οι περισσότερες από τις δαπάνες αυτές είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση από κοινοτικές πηγές (π.χ. ΤΕΑ, ΕΣΠΑ κ.λ.π.).
Άμεσα και για την αντιμετώπιση των τρεχουσών αναγκών και σε πρώτη φάση, παρέχεται η δυνατότητα για ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ μίσθωση ξενοδοχειακών μονάδων ή κατοικιών για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών του προσωπικού που διατίθεται για την φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων.
Η ΕΛ.ΑΣ έχει προβεί προ πολλού σε ανάλογες δράσεις…
Η Ελληνική Ακτοφυλακή ακόμη να σχεδιάσει κάτι ανάλογο… Πληροφορίες αναφέρουν, ότι ξεκίνησαν κάποιες συζητήσεις, αλλά μάλλον με αντίστροφη φορά…
Συγκεκριμένα φημολογείται ότι ερευνάται η ανεύρεση χώρων και οικοπέδων για κτίσιμο κατοικιών. Καθόλου κακή ιδέα, αλλά έπεται… αυτού που άμεσα προέχει
Πρώτα πρέπει να λύσουμε τις τρέχουσες ανάγκες, με απλό τρόπο, τις μισθώσεις.
Να εξοικονομήσουμε κοινοτικούς πόρους από τις αποσπάσεις προσωπικού, που καταλήγουν σε μια επιδοματική πολιτική χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα αφού:
- -τα αποσπώμενα στελέχη -λόγω της μικρής διάρκειας απόσπασης-ουδέποτε ενσωματώνονται ουσιαστικά στην Λιμενική Αρχή που έχουν σταλεί για να ενισχύσουν
- -η αποζημίωση απόσπασης των στελεχών έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία δυσαρέσκειας μεταξύ των στελεχών, αφού οι μηνιαίες αποδοχές ενός αποσπώμενου υπερβαίνουν έως και το διπλάσιου αυτών ενός στελέχους που υπηρετεί (με πολλαπλάσιες ευθύνες) στην Υπηρεσία της παραμεθορίου που γίνεται η απόσπαση.
Η δωρεάν κατοικία αποτελεί σοβαρό βοήθημα και κίνητρο για την ενίσχυση των υπηρετούντων στην παραμεθόριο. Εφόσον πληρούται αυτή η προϋπόθεση, διευκολύνεται και η διαδικασία να γίνουν για συγκεκριμένο διάστημα μεταθέσεις. Με αντικειμενικά κριτήρια. Να πάψει η γάγγραινα των αποσπάσεων…
Ανακατανομή του προσωπικού με βάση τις προκλήσεις και προτεραιότητες.
Και η κατανομή του προσωπικού της Ελληνικής Ακτοφυλακής θα πρέπει να επανεξετασθεί και γίνει προσαρμογή της με βάση τις προτεραιότητες που τίθενται για την εκτέλεση της αποστολής της. Για προτεραιότητες και ανάγκες όχι μόνο αυτές του σήμερα αλλά κυρίως αυτές του μέλλοντος.
Ήδη η κυβέρνηση, με αφορμή την εργαλειοποίηση από τον Ερντογάν του μεταναστευτικού προβλήματος τον περασμένο Μάρτιο και στο πλαίσιο αντιμετώπισης των συνεχών προκλήσεων και αμφισβητήσεων κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στο Αιγαίο, αποφάσισε- μεταξύ άλλων- για την Ελληνική Ακτοφυλακή να αυξήσει σημαντικά τις θέσεις (900 θέσεις) του ανθρώπινου δυναμικού της στα νησιά του Αιγαίου.
Βέβαια, η απόσταση από την κατανομή των 900 οργανικών θέσεων μέχρι την διενέργεια των σχετικών διαγωνισμών για την πλήρωσή τους, είναι πολύ μεγάλη.
Και εδώ ο ρόλος της ηγεσίας του Σώματος πρέπει να είναι καθοριστικός και να αναδεικνύει καθημερινά την ανάγκη αυτή.
Απαιτείται όμως η ηγεσία, να αναπτύξει την στρατηγική και την σκοπιμότητα της νέας δομής ανάπτυξης των δυνάμεων της Ελληνικής Ακτοφυλακής για την εκπλήρωση της αποστολής της, την επόμενη 10ετία. Να επιτύχει την έγκριση του σχεδιασμού αυτού από την κεντρική κυβέρνηση αλλά και να εξασφαλίσει τους αναγκαίους πόρους για το σκοπό αυτό.
Πρόσφατα με Υ.Α. συστάθηκε μία Επιτροπή με μέλη κυρίως ανώτατους αξιωματικούς, με σκοπό να κατανείμει τις πρόσθετες οργανικές θέσεις (1.500) σύμφωνα με τα όσα ορίζει η διάταξη του νόμου 4676/2020.
Η επιτροπή αυτή, αντί να προβεί σε ένα κεντρικό σχεδιασμό κατανομής του προσωπικού λαμβάνοντας υπόψη συνολικά τις προτεραιότητες και τις μελλοντικές ανάγκες της Ελληνικής Ακτοφυλακής, διαμόρφωσε την πρότασή της μόνο με την αντίστροφη διαδικασία. Δηλαδή, αφού ρώτησε τους Λιμενάρχες για τις σημερινές ανάγκες τους σε προσωπικό, κατέληξε στο συμπέρασμα…., ότι δεν χρειάζονται τόσες πολλές οργανικές θέσεις στο Αιγαίο… Κανένας σχεδιασμός για το τώρα ούτε για το μέλλον…
Προφανώς κάποιοι θεώρησαν, ότι η κατανομή των υπόλοιπων 600 θέσεων (από τις συνολικά 1.500) στις υπηρεσίες της Ηπειρωτικής Ελλάδας δεν επαρκούσε και χρειάστηκαν και άλλες θέσεις από το Αιγαίο στο πλαίσιο εξυπηρέτησης μικρο-σκοπιμοτήτων και μικροσυμφερόντων. Φαίνεται, ότι οι ανάγκες σε προσωπικό π.χ. του Λ/Σ Βολιμών ή του Αγίου Ιωάννη Μουρεσίου, ή…ή…ή… (που λειτουργούν για ένα μήνα το πολύ το καλοκαίρι…) υπερισχύουν των επειγουσών αναγκών που εξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον στο Αιγαίο.
Να υποθέσουμε, ότι μάλλον πρόκειται για επιτελική απειρία κάποιων στελεχών που ανήλθαν πρόσφατα στην ιεραρχία του Σώματος και όχι για κάποιας μορφής αντίθεσης στην χαραχθείσα κυβερνητική πολιτική επί του θέματος με τον ν. 4676/2020. Ίσως τα πρακτικά της Βουλής κατά την διαδικασία ψήφισης του νόμου αυτού, να ήταν χρήσιμα για την κατανόηση της σκοπιμότητας κάθε διάταξής του.
Αξιοσημείωτο επίσης είναι και το γεγονός, ότι η αύξηση των οργανικών θέσεων κατά 1.500 έχει θεσπιστεί από τον μήνα Μάρτιο. Θα περίμενε κανείς, ότι οι πιέσεις προς την πολιτική ηγεσία για προσλήψεις για την κάλυψη των θέσεων αυτών, θα ήταν έντονες.
Δεν συμβαίνει όμως αυτό, αντιθέτως:
- ενώ έχει διενεργηθεί διαγωνισμός για την πρόσληψη 155 Λ.Φ.,
- ενώ έχει εγκριθεί από την κυβέρνηση η πρόσληψη επιπρόσθετα άλλων 201 στελεχών,
- ενώ σε λίγο θα εκπνεύσει η με νόμο τεθείσα προθεσμία για προσλήψεις από επιλαχόντες προηγούμενου διαγωνισμού ή για κατάταξη με νέο διαγωνισμό (εκτός πανελληνίων),
κάποιοι εκεί στο Αρχηγείο δεν έχουν καταφέρει από τον Μάϊο μέχρι σήμερα, να ολοκληρώσουν ούτε την διαδικασία τροποποίησης του σχετικού άρθρου του π.δ. του Οργανισμού για τις οργανικές θέσεις.
Συνεπώς, όλα παραμένουν σε μία μακρόχρονη γαλήνια εκκρεμότητα με τον Μάρτιο να πλησιάζει χωρίς τον κίνδυνο λαθών…
Έλα όμως που οι ανάγκες του Σώματος σε προσωπικό είναι πολύ μεγάλες και δεν μπορεί να περιμένουν… Απελπιστικά μεγάλες είναι και οι ανάγκες για την πρόσληψη πληρωμάτων και αυτές αυξάνονται δραματικά όσο παραλαμβάνονται νέα σκάφη στο πλαίσιο υλοποίησης του τρέχοντος επενδυτικού προγράμματος.
Τριακόσες πενήντα (350) νέες οργανικές θέσεις ορίστηκαν με τον νόμο. Κανένα βήμα παραπέρα. Και τα πληρώματα στενάζουν, ενώ χρειάζονται την φροντίδα όλων.
Δεν αναγνωρίζονται σε αυτούς που υπηρετούν σε μεγάλα σκάφη διπλά συντάξιμα τα χρόνια υπηρεσίας τους σε αυτά σε αντίθεση με άλλους που απλά φυλάνε κάποια σκοπιά σε κάποιο θάλαμο με καλοριφέρ και άλλες ανέσεις…
Ας δίνουν καθημερινά μάχες στα θαλάσσια σύνορα, αναμετρούμενα με την επιθετικότητα και την προκλητικότητα των Τούρκων…
Ας δίνουν συχνά αγώνα για την διάσωση ανθρώπινων ζωών στην θάλασσα κόντρα στην λύσσα του ανέμου…
Ώρα ευθύνης για λήψη αποφάσεων
Τα στελέχη που ευρίσκονται σε θέσεις ευθύνης για την λήψη αποφάσεων, δεν έχουν την πολυτέλεια χρόνου. Τους παρέχονται δυνατότητες. Οφείλουν οραματισθούν και να σχεδιάσουν για το μέλλον της Ελληνικής Ακτοφυλακής, προκειμένου αυτή εκπληρώσει την αποστολή της στο πλαίσιο των εθνικών προτεραιοτήτων και του εθνικού σχεδιασμού.
Η πολιτική ηγεσία οφείλει να σταθεί αρωγός σε αυτή την προσπάθεια αλλά έχει και χρέος να μην επιτρέψει ολιγωρίες και καθυστερήσεις. Να αμείψει αυτούς που φιλότιμα προσπαθούν και να δώσει κίνητρα να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και άλλοι.
Σε όλα τα στελέχη αξίζει ένα σύγχρονο Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ, που έχει την δύναμη να βελτιώνει συνεχώς την οργάνωση και λειτουργία του, ανταποκρινόμενο κάθε φορά στην αποστολή που του αναθέτει η πολιτεία. Ένας Οργανισμός ταγμένος στην εξυπηρέτηση του Έλληνα πολίτη.
Καιρός λοιπόν να αλλάξουμε ρότα…
limenikanea.gr
