Κείμενο της Δημοσιογράφου Βασιλικής Σιούτη
«Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε το τρίτο μνημόνιο δεν μας επέτρεπαν να το λέμε μνημόνιο γιατί ισχυρίζονταν ότι δεν ήταν. Παρομοίως δεν μας επέτρεπαν να λέμε την τρόικα τρόικα, γιατί υπότίθεται ότι την έδιωξαν και εκείνοι που έρχονταν τώρα ήταν οι θεσμοί. Αν ήσουν δημοσιογράφος και μιλούσες για μνημόνιο και τρόικα σε κατηγορούσαν ταυτόχρονα για λαφαζανικό και συστημικό, σου έστελναν τα τρολ, σε απειλούσαν κλπ. Οταν ο Τσίπρας έκανε διακοπές σε βίλα του εφοπλιστή Μαρτίνου, αν το έγραφες ήσουν προδότης ή συκοφάντης, καθώς το διέψευδαν μέχρι που το είπε δημόσια ο Μαρτίνος και μετά το παραδέχθηκε και ο Τσίπρας. Αν το έλεγες πριν όμως, δεχόσουν διαδικτυακό λιντσάρισμα από τους οργανωμένους στρατούς του κόμματος. Αμέτρητα τα παραδείγματα για το πόσες αλήθειες μας απαγόρευαν όσο κυβερνούσαν. Και τώρα, επί τέσσερα χρόνια, αντί να κάνουν πολιτική κριτική στην κυβέρνηση, έβριζαν και μιλούσαν για χούντα και σχεδόν κανείς δεν τολμούσε να φέρει αντίρρηση, να πει ότι δεν είναι χούντα, για να μην χαρακτηριστεί νεοδημοκράτης.
Στην αρχή έβριζαν τους δημοσιογράφους συλλήβδην, μετά τους δημοσκόπους και τώρα βρίζουν τον λαό. Η συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ έχει αφήσει τη σφραγίδα της και μετά το συγχρωτισμό και την ενσωμάτωσή πολλών από αυτούς στον ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν δεν τους ξεχωρίζεις ορισμένους.
Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα αριστερό συλλογικό κόμμα. Είναι ένα αρχηγικο λαικίστικο κόμμα που διαμόρφωσε η κρίση, χωρίς πολιτική ιδεολογία πια και αρχές (για αυτό χωράνε όλοι). Ενα κόμμα που σε καλεί σε μέτωπο με τη δεξιά, ενώ κυβερνούσε από επιλογή με τον Καμμένο και τον Παπαγγελόπουλο και σήμερα σηματοδοτεί την ανανέωση του με τον Ευάγγελο Αντώναρο. Deeply Orwellian».
