Μπορούν τα χρήματα να αγοράσουν την ευτυχία; Σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να πιστεύουν ορισμένοι, ένας μισθός εκατομμυρίων ευρώ δεν συνοδεύεται απαραίτητα από ένα δωρεάν «πάσο».
Ενώ ο πλούτος μπορεί να φέρει μαζί του κάποια ασυνήθιστα προβλήματα, τα περισσότερα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πλούσιοι μπορεί να μην είναι τόσο εσωτερικά όσο νομίζουμε.
Σύμφωνα με θεραπευτές στους οποίους μίλησε το CNBC, τις περισσότερες φορές, ο πάρα πολύ πλούσιος παλεύει με αισθήματα απομόνωσης, κατάθλιψης και παράνοιας, μεταξύ άλλων – ένα φάσμα συναισθημάτων που πολλοί άλλοι τείνουν να μοιράζονται.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν πώς οι πλούσιοι μπορεί να έχουν προβλήματα. Απορρίπτουν τις ανησυχίες για την ψυχική υγεία των πλουσίων ως ασήμαντες και μειωμένης σημασίας», δηλώνει στο CNBC ο Πολ Χοκεμάγιερ, κλινικός ψυχοθεραπευτής που θεραπεύει τους εξαιρετικά πλούσιους.
1. Αισθήματα απομόνωσης
Ένα κορυφαίο πρόβλημα από το οποίο υποφέρουν οι πελάτες του Χοκεμάγιερ είναι η χρόνια απομόνωση.
«Ζουν σε ένα τόσο σπάνιο μέρος του κορυφαίου 1% όπου υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι που μοιράζονται τις πραγματικότητες του κόσμου τους», αναφέρει ο ιδρυτικός διευθυντής της κλινικής Drayson Mews, ο οποίος συμπληρώνει επίσης ότι σούπερ πλούσιοι συχνά δεν μπορούν να είναι απολύτως βέβαιοι εάν οι άνθρωποι τους συμπαθούν γι′ αυτό που είναι ή γι′ αυτά που έχουν.
«Οι άνθρωποι τείνουν να σε βλέπουν ως τυχερό και ευτυχισμένο – κανένα απ′ αυτά δεν μπορεί να είναι αλήθεια», λέει η Αμάντα Φάλκσον, ψυχοθεραπεύτρια έμπειρη στη συμβουλευτική περιουσίας στο Psychotherapy City.
Σημείωσε ότι και αυτοί αντιμετωπίζουν μια γκάμα συναισθημάτων όπως η θλίψη, το τραύμα, οι απώλειες και οι προκλητικές σχέσεις. Κι εκτός από αυτά (αντιμετωπίζουν και) πίεση για το πώς δαπανώνται τα χρήματα και ποιον να εμπιστευτούν.
«Ο πλούτος μπορεί να απομονώσει… μερικές φορές όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα σε εμάς για να δουν τι κάνουμε με τα χρήματά μας», λέει, σημειώνοντας ότι ορισμένοι πελάτες αντιμετωπίζουν την πίεση για το πώς ελπίζουν να τους θυμούνται και πού θα πρέπει να πάνε τα χρήματα — είτε επενδύσεις, φιλανθρωπία ή κτίρια κληρονομιάς.
2. Παράνοια και δυσπιστία
Ο πλούτος μπορεί να κάνει τους ανθρώπους γύρω από τους υπερ-πλούσιους να τους βλέπουν ως «αντικείμενα», παρατηρεί ο Χοκεμάγιερ.
Οι άνθρωποι που είναι πλούσιοι τείνουν να έχουν υψηλότερη κοινωνική θέση και όσοι βρίσκονται σε, όχι τόσο υψηλές, θέσεις εξουσίας συχνά έλκονται από αυτούς. Οι τελευταίοι βλέπουν τους πιο εύρωστους οικονομικά ως «σκάλες» για να ανυψωθούν σε πιο ισχυρές θέσεις, σύμφωνα με τα λεγόμενά του.
Ο ψυχοθεραπευτής αναφέρει ότι οι πελάτες του βομβαρδίζονται συχνά από μια ατέρμονη ροή αιτημάτων.
«Οι σχέσεις τους καθορίζονται για το τι μπορούν να προσφέρουν στους άλλους και όχι για το ποιοι είναι οι ίδιοι», προσθέτει. Σε αυτό το πλαίσιο, οι σούπερ πλούσιοι τείνουν να γίνονται πιο καχύποπτοι για τα κίνητρα των ανθρώπων να συναναστρέφονται μαζί τους.
Ως αποτέλεσμα, μπορεί επίσης να είναι δύσκολο να βαθμολογηθεί η δυναμική των σχέσεων των πλούσιων ατόμων των οποίων οι σύντροφοι μπορεί να μην έχουν ίσο πλούτο ή εισόδημα, λέει ο Χοκεμάγιερ.
Συχνά, ο σύζυγος που είναι πιο ευκατάστατος μπορεί να αισθάνεται ότι «χρησιμοποιείται» για τα χρήματά του και ο σύντροφος με λιγότερη οικονομική δύναμη μπορεί μερικές φορές να θεωρείται στερεότυπο ως «χρυσοθήρας» ή να τον αντιμετωπίζουν αρνητικά.
3. Διαστρεβλωμένη αίσθηση του σκοπού
Υπάρχει επίσης μια διαφορά μεταξύ αυτών που κέρδισαν τον πλούτο τους σε σύγκριση με αυτούς που τον κληρονόμησαν ή ξαφνικά βρήκαν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό.
Οι άνθρωποι που έγιναν πλούσιοι ως αποτέλεσμα των δικών τους επιτευγμάτων έχουν αυτό που είναι γνωστό ως ισχυρός εσωτερικός τόπος ελέγχου, είπε ο Χοκεμάγιερ. Αισθάνονται υπεύθυνοι και αρμόδιοι για την πορεία της ζωής τους και είναι σίγουροι για την ικανότητά τους να βγάλουν ξανά χρήματα σε περίπτωση που τα χάσουν.
Αντίθετα, όσοι αποκτούν ξαφνικά πλούτο – είτε μέσω κληρονομιάς είτε μέσω πώλησης μιας επιχείρησης – μπορεί να δυσκολευτούν να προσαρμοστούν στη νέα ισχύ, το καθεστώς και τις περιστάσεις τους, λένε οι ψυχοθεραπευτές. Επίσης, είναι λιγότερο σίγουροι για το χειρισμό και τη διατήρηση του πλούτου τους. Επίσης, είναι λιγότερο σίγουροι για το χειρισμό και τη διατήρηση του πλούτου τους.
Η ξαφνική εισροή πλούτου μπορεί συχνά να οδηγήσει σε προκλήσεις υπαρξιακής ταυτότητας και εντάσεις στις σχέσεις, σύμφωνα με την Φάλκσον.
«Όταν δεν χρειάζεται να δουλέψεις, από πού αντλείς την αίσθηση του νοήματος, του σκοπού και της δομής; Γίνομαι ένα … κινούμενο νόμισμα; Που μπορώ να βρω που ταιριάζω κοινωνικά τώρα που δεν είμαι πλέον μέρος του παλιού μου κόσμου;», είπε εκφράζοντας κάποιες από τις ανησυχίες των πελατών της.