Τους έταξαν λαγούς με πετραχήλια. Πέρασαν από τη χώρα τους όλα τα «κεφάλια» της Ευρώπης, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Ως και ο Μπους επιστρατεύτηκε Κι από κοντά, ένα όργιο πιέσεων και εκβιασμών προς τα…
εγκαλούμενα ή υπόδικα στελέχη του VMRO.
Κι όμως. Ο λαός της γείτονος αντέστη καταδικάζοντας -με την αποχή του- σε ηχηρή αποτυχία το εγχείρημα Ζάεφ. Και απέδειξε ότι ενίοτε η δύναμη των λαών είναι μεγαλύτερη από την θέληση των ισχυρών του κόσμου.
Που οφείλεται, όμως, η αντίδραση αυτή;
Λειτούργησε ο εδραίος εθνικισμός, αυτός που έχει συνδέσει την ύπαρξη του συγκεκριμένου λαού με τα μεγαλεία ενός ιστορικού παρελθόντος που δεν του ανήκει, αλλά προσπαθεί λυσσωδώς να οικειοποιηθεί; Πολύ πιθανό.
Αν συμβαίνει αυτό-και η πλειονότης της FYROM θεωρεί προδοτική την Συμφωνία των Πρεσπών- τότε αυτονοήτως προκύπτει ως λογικό συμπέρασμα ότι η περιώνυμη Συμφωνία υπήρξε προϊόν ενός λειτουργικού συμβιβασμού.
Το αστείο- αποθέωση της ιλαρότητος, μάλλον- είναι ότι οι ιθύνοντες της Δύσης πανηγυρίζουν για την έκβαση του Δημοψηφίσματος. Ιλαροί, αλλά και κυνικοί συνάμα.
Τη δουλειά τους θέλουν να κάνουν (κυρίως, ένταξη στο ΝΑΤΟ), αδιαφορώντας για ο,τιδήποτε άλλο. Ούτε το Ονομα τους ενδιαφέρει ούτε νοιάζονται για τις ευαισθησίες Ελλήνων και Σλαβομακεδόνων. Γι΄αυτά δεν δίνουν δεκάρα.
Ηχηρή, όμως, ήταν και η απάντηση των ευρωπαϊκών ΜΜΕ: «Μια αποτυχία που πλασάρεται ως επιτυχία», έγραψαν τα περισσότερα εξ αυτών. Μιλάμε για «συστημικά μέσα». Που είναι αδύνατον, ακόμη και γι΄αυτά, να κρύψουν την πραγματικότητα
Και τώρα; Είναι βέβαιο ότι θα ενταθούν οι πιέσεις και οι εκβιασμοί ώστε να εξασφαλιστεί ο αναγκαίος αριθμός βουλευτών (80), αναγκαίος για την κύρωση της Συμφωνίας και την Συνταγματική Αναθεώρηση. Αλλιώς, εκλογές. Και όλα επι ξυρού ακμής.
Όσο για τα καθ΄ημάς, αν αποτύχει εκ νέου ο Ζάεφ, και εκπέσει η Συμφωνία, η κυβέρνηση αφενός διευκολύνεται (δεν θα υφίσταται θέμα αποχώρησης των ΑΝΕΛ κλπ) και αφετέρου δεν μπορεί κανείς από τους ισχυρούς να την εγκαλέσει για ασυνέπεια ή υπαναχώρηση. Ολόκληρη η ευθύνη θα βαρύνει την γείτονα.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι το Μακεδονικό δεν θα έχει εκλογικές συνέπειες για τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, αν δεν ισχύσει η Συμφωνία, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι μικρότερες για το κυβερνών κόμμα.
Και κάτι για το τέλος: Η στήλη δεν είχε ενθουσιαστεί από την Συμφωνία. Θεωρούσε-και επιμένει- ότι απέναντι στο θετικό στοιχείο της (Βόρεια Μακεδονία) υψώνεται ένα άκρως αρνητικό (ταυτότητα/γλώσσα). Όμως, η Συμφωνία εγγράφει κι ένα άλλο εν δυνάμει θετικό για τη χώρα μας. Την δυνατότητα να αποκατασταθεί η ιστορική πραγματικότητα, η οποία τιτρώσκεται προκλητικά από την γείτονα (βιβλία ιστορίας κλπ). Δεν αρκεί, δηλαδή, η τροποποίηση του Συντάγματος. Απαιτείται να απαλειφθούν τα στοιχεία του Μακεδονισμού. Και από τα σχολικά βιβλία της γείτονος και από την επίσημη ιστορία τους που έχει αποσταλεί σε βιβλιοθήκες και πανεπιστήμια της υφηλίου.
Ταυτόχρονα, αν ισχύσει το όνομα Βόρεια Μακεδονία, όπως προβλέπει η Συμφωνία των Πρεσπών, η Ελλάδα οφείλει να βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση αν κάποιοι (εταίροι, σύμμαχοι, ξένα ΜΜΕ κλπ) συνεχίζουν να αποκαλούν Μακεδονία την γείτονα
Γιάννης Τριάντης