Του Ευθ. Π. Πέτρου («Η Εστία», έντυπη έκδοση, 1-6-2023, σελ. 1, 3)
Οι απορίες δεν δημιουργούνται από το γεγονός ότι ένα τουρκικό αλιευτικό έκανε «άβλαβή διέλευση» κοντά στα Κύθηρα. Αβλαβείς διελεύσεις προβλέπονται από το Διεθνές Δίκαιο, αλλά γίνονται υπό συγκεκριμένους όρους. Η αντίδραση του Λιμενικού Σώματος, μέσω «κύκλων» και όχι με επίσημη ανακοίνωση, είναι πού μας κάνει να απορούμε. Πόσω μάλλον που την θέση τού υπηρεσιακού υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας κατέχει ένας πρώην αρχηγός τού Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής, που είναι γνώστης της καταστάσεως και δεν θα έπρεπε να επιτρέπει σφάλματα.
Ανέφεραν, λοιπόν, οι ανώνυμοι «κύκλοι» τού ‘Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, ότι το συγκεκριμένο τουρκικό σκάφος είχε άδεια από τον ICCAT. Προφανώς κάποιος θεώρησε ότι «πετάμε» ένα λατινικό αρκτικόλεξο και τελειώνουμε. «Ας δούμε, λοιπόν, τί είναι αυτός ο ICCAT. Αναλύεται ως International Commission for the Conservation of Atlantic Tunas, δηλαδή Διεθνής Επιτροπή για την Προστασία τού Τόνου τού Ατλαντικού! Το εάν έχουν τα Κύθηρα καμιά σχέση με τον Ατλαντικό, μπορεί ευκόλως να το αντιληφθεί όποιος έχει στοιχειώδεις γνώσεις Γεωγραφίας. Ο ίδιος, όμως, ο ICCAT είναι μία διεθνής αρχή που έχει συσταθεί κατόπιν συμφωνίας μεταξύ πολλών χωρών, κυρίως γύρω από τούς Ωκεανούς, και έχει έργο την επιτήρηση τού ψαρέματος τού τόνου, την αποτροπή της υπεραλιεύσεώς του και την συγκέντρωση πληροφοριών για το ψάρι αυτό, στον Ατλαντικό Ωκεανό και στις “Adjacent Seas” (δηλαδή στις θάλασσες έκτος κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων των χωρών). Δεν έχει καμία αρμοδιότητα να δώσει άδεια σε κανένα τουρκικό ή άλλης εθνικότητος σκάφος να διέλθει και, πολύ περισσότερο, να αλιεύσει εντός των χωρικών υδάτων της Ελλάδος ή οποιοσδήποτε άλλης χώρας. Τί μάς λέγουν, λοιπόν, οι «κύκλοι» τού Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας; Δεν ευρέθη ένας σημαιοφόρος να τούς ανακαλέσει στην τάξη; Επιστέγασμα είναι το γεγονός πώς Ελλάς δεν είναι μέλος του ICCAT. Δηλαδή, θα μπορούσαμε ποτέ να δεχθούμε αδειοδότηση ενεργειών (αλιευτικών ή άλλων) σε πλοία τρίτων χωρών, εντός χωρικών μας υδάτων; Αντιλαμβάνεται ο ναύαρχος – υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας ποιους ασκούς του Αιόλου μπορεί να ανοίξουν τέτοιες παραδοχές; Ευτυχώς, δηλαδή, πού πρόκειται για ισχυρισμούς «κύκλων» και όχι για επίσημες ανακοινώσεις.
Οι ίδιοι «κύκλοι», όμως, υποστηρίζουν ότι το τουρκικό αλιευτικό πραγματοποιούσε «άβλαβή διέλευση». Επειδή κάποιοι «θερμόαιμοι» εσχολίαζον δυσμενώς ότι το πλοίο αυτό είχε επηρμένη την σημαία του, να διευκρινίσουμε ότι αποτελεί υποχρέωση του σκάφους πού κάνει «άβλαβή διέλευση» να επιδεικνύει την σημαία του, εμφανώς, συμφώνως προς τους κανονισμούς της ναυσιπλοΐας. Δυστυχώς, η τήρησις των κανονισμών από το τουρκικό πλοίο εξαντλούνται, καθώς φαίνεται, στην επίδειξη της σημαίας του. Διότι το γεγονός ότι είχε δίχτυα στην θάλασσα (κλωβούς εν προκειμένω) συνιστά κατάφωρη παραβίαση τού Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης. Αυτό, τουλάχιστον, προβλέπει ο νόμος 4001/2011 της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μάλιστα, δεν συνιστά παραβίαση του νόμου μόνον η διέλευσις διά των χωρικών υδάτων μιας χώρας με απλωμένα δίχτυα ή κλωβούς, αλλά και πλεύσις σε περιοχή οριοθετημένης ΑΟΖ. Για να ρίξει δίχτυα ή να ψαρέψει ένα σκάφος, πρέπει να έχει άδεια από την χώρα στα ύδατα της οποίας κινείται. Όχι από κάποιον αναρμόδιο διεθνή οργανισμό. Να θυμίσουμε τις ειδικές προβλέψεις πού έγιναν κατά την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με την Ιταλία, ώστε να επιτραπεί να ψαρεύουν Ιταλοί ψαράδες γαρίδες εντός της ζώνης ελληνικών οικονομικών συμφερόντων. Και, βεβαίως, όχι εντός των χωρικών μας υδάτων.
Μας ανησυχεί, λοιπόν, η αντίδρασις των ελληνικών Αρχών. Θεωρούμε ότι πρόκειται για προσπάθεια συγκαλύψεως σφαλμάτων και παραλείψεων. Το θεωρούμε ανεπίτρεπτο, διότι δείχνει αδυναμία αντικειμενικής κρίσεως από εντεταλμένα όργανα τού κράτους και, ταυτοχρόνως, αδυναμία κάποιων Αρχών να διαχειρισθούν ζητήματα, καθώς επιδεικνύουν άγνοια του Διεθνούς Δικαίου.
