Το δεδομένο το οποίο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί το αρχέτυπο νησιωτικής χώρας τουλάχιστον για την Ευρώπη. Νησιωτικής χώρας όπου τα περισσότερα νησιά της, τα 115, κατοικούνται και οι νησιώτες αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της νησιωτικότητας και την ανελαστική απόσταση που χωρίζει τα περισσότερα νησιά από την ηπειρωτική χώρα. Οι μεταφορές αγαθών και πρώτων υλών γίνονται αποκλειστικά με πλοία κάτι που επιβαρύνει το κόστος ζωής για τους νησιώτες και αναμφίβολα ο ΦΠΑ αποτελεί τον βασικότερο φόρο που επιδρά στις τιμές των εισιτηρίων.
Αντιπροσωπευτικό της πραγματικότητας είναι ότι σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) στην Ελλάδα βρίσκεται ο μεγαλύτερος αριθμός λιμένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση με θαλάσσια μεταφορά επιβατών και ταυτόχρονα διατηρεί τον δεύτερο υψηλότερο ΦΠΑ στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες (24%) στην ΕΕ μετά την Κροατία (25%). Σύμφωνα με άλλη έρευνα του ΙΟΒΕ, οι υψηλοί συντελεστές του ΦΠΑ που εφαρμόζονται στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια επηρεάζουν αρνητικά τη διαμόρφωση του μεταφορικού κόστους επιβατών και οχημάτων στην Ελλάδα.
Ο ίδιος ΦΠΑ επιβάλλεται και στις άγονες γραμμές με τις αντίστοιχες επιπτώσεις. Ενδεικτικά ο προϋπολογισμός του 2023 για τις άγονες γραμμές ανήλθε στα 154.172.949,16€ με τα 29.839.925,64€ να είναι για ΦΠΑ, και πρέπει να επισημάνουμε πως τον συγκεκριμένο ΦΠΑ που εισπράττουν οι ακτοπλοϊκές εταιρείες τον επιστρέφουν στο κράτος.
Η τολμηρή απόφαση που οφείλουμε να λάβουμε είναι η μείωση του ΦΠΑ τουλάχιστον στις άγονες γραμμές τις οποίες επιδοτείτο κράτος. Πρόκειται για μία μείωση η οποία θα έχει άμεση θετική επίδραση στις τιμές των εισιτηρίων, στην τσέπη των νησιωτών μας δημιουργώντας παράλληλα πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο τόσο για τον προϋπολογισμό του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, όσο και για τον κρατικό προϋπολογισμό.
Πρόκειται για μία τολμηρή απόφαση η οποία γεννά πολλαπλά οφέλη για το κράτος και τους νησιώτες, απαλύνοντας έτσι το αυξημένο κόστος ζωής. Μια ενδεχόμενη μείωση του συντελεστή ΦΠΑ σε 6%, είναι συμβατή με την κείμενη εθνική και κοινοτική νομοθεσία. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την Οδηγία 112/2006 του Συμβουλίου με το άρθρο 98 τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν έναν ή δύο μειωμένους συντελεστές οι οποίοι εφαρμόζονται μόνο στις παραδόσεις αγαθών και υπηρεσιών ενώ περιλαμβάνεται η μεταφορά των επιβατών. Είναι ενδεικτικό ότι στην Ιταλία -χώρα με συγκρίσιμο όγκο επιβατικής κίνησης μέσω θαλάσσης στην ΕΕ – ο αντίστοιχος συντελεστής διαμορφώνεται στο 10% ενώ σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Σουηδία βρίσκεται στο 6%.
Η έμπρακτη στήριξη των νησιωτών μας αποτελεί άλλωστε και συνταγματική μας υποχρέωση με το άρθρο 101 παρ. 4 του Συντάγματος να ορίζει πως: Ο κοινός νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους.
Και στην πολιτική είμαστε για να υπηρετούμε τους πολίτες και να τηρούμε το Σύνταγμα.
