Ο παγκόσμιος στόλος δεξαμενόπλοιων αντιμετωπίζει μια σημαντική πρόκληση γήρανσης σε όλα τις κατηγορίες και τα μεγέθη καθώς εξελίσσεται προς το 2029, επισημαίνει ο ναυλομεσιτικός οίκος Xclusiv.
Παρά το ισχυρό βιβλίο παραγγελιών που στοχεύει στην ανανέωση και επέκταση του στόλου, η ραγδαία αύξηση του αριθμού των παλαιότερων πλοίων αναδιαμορφώνει το ηλικιακό προφίλ με τρόπο που απαιτεί στενό έλεγχο από τους συμμετέχοντες στην αγορά και τους ενδιαφερόμενους φορείς του κλάδου, τονίζουν οι αναλυτές της Xclusiv και προσθέτουν:
“Από το 2025, ο ενεργός στόλος δεξαμενόπλοιων περιλαμβάνει 7.735 πλοία, με 1.366 μονάδες ηλικίας άνω των 21 ετών, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 17,6% του στόλου.
Ωστόσο, αυτό το βάρος γήρανσης δεν κατανέμεται ομοιόμορφα μεταξύ των μεγεθών των πλοίων. Τα δεξαμενόπλοια Handy/MR1 εμφανίζουν το υψηλότερο ποσοστό γήρανσης στο 34%, με 279 από τα 829 πλοία να είναι άνω των 21 ετών.
Ακολουθούν τα μικρά δεξαμενόπλοια, με το 19% των 1.878 πλοίων τους να εμπίπτουν σε αυτήν την παλαιότερη κατηγορία. Το τμήμα MR2 διατηρεί ένα σχετικά νεότερο προφίλ, με μόνο το 11% να είναι ηλικίας άνω των 21 ετών.
Άλλα τμήματα όπως τα Panamax/LR1, Aframax/LR2, Suezmax και VLCC/ULCC εμφανίζουν μέτρια επίπεδα γήρανσης μεταξύ 16% και 17%, αντίστοιχα. Μέχρι το 2029, ο στόλος προβλέπεται να επεκταθεί ελαφρώς σε 8.948 πλοία, ωστόσο ο αριθμός των πλοίων ηλικίας άνω των 21 ετών υπερδιπλασιάζεται σε 3.023, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το 34% του στόλου – σχεδόν διπλάσιο ποσοστό από το ποσοστό που παρατηρήθηκε το 2025”.
“Η γήρανση εντείνεται σημαντικά σε όλα τα τμήματα, με την κλάση Handy/MR1 να αντιμετωπίζει μια ιδιαίτερα οξεία πρόκληση, όπου το 56% του στόλου θα είναι άνω των 21 ετών, σημειώνοντας αύξηση 22 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με το 2025. Τα μικρά δεξαμενόπλοια αντιμετωπίζουν επίσης σημαντικές πιέσεις γήρανσης, με το ποσοστό των πλοίων ηλικίας άνω των 21 ετών να αυξάνεται στο 37%”, επισημαίνουν οι αναλυτές της Xclusiv.
Το μερίδιο γήρανσης του τμήματος MR2 υπερδιπλασιάζεται στο 27%, ενώ το τμήμα Panamax/LR1 παρουσιάζει αξιοσημείωτη αύξηση στο 46%, κατατάσσοντάς το ως τη δεύτερη υπερήλικη κατηγορία έως το 2029. Τα τμήματα Aframax/LR2, Suezmax και VLCC/ULCC παρουσιάζουν επίσης σημαντική γήρανση, αυξανόμενα στο 31%, 25% και 26% αντίστοιχα.
Αυτά τα δεδομένα υπογραμμίζουν ότι τα μικρότερα τμήματα των δεξαμενόπλοιων -ιδίως τα Handy/MR1 και τα μικρά δεξαμενόπλοια- φέρουν το μεγαλύτερο βάρος γήρανσης και βιώνουν την ταχύτερη αύξηση στην παλαιότερη χωρητικότητα.
Αυτό πιθανότατα αντανακλά έναν παλαιότερο βασικό στόλο και ενδεχομένως βραδύτερους ρυθμούς ανανέωσης σε σχέση με άλλα τμήματα. Εν τω μεταξύ, τα μεσαίου μεγέθους και μεγαλύτερα δεξαμενόπλοια παρουσιάζουν επίσης σταθερές αυξήσεις γήρανσης, υπογραμμίζοντας μια ευρέως διαδεδομένη τάση του κλάδου.
Η έντονη γήρανση στα δεξαμενόπλοια Handy/MR1 και Panamax/LR1 είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς αυτά τα τμήματα ενδέχεται να αντιμετωπίσουν επιταχυνόμενη διάλυση ή θα απαιτήσουν επιθετική αντικατάσταση για να διατηρήσουν την επιχειρησιακή ανταγωνιστικότητα και τη συμμόρφωση με τους ολοένα και αυστηρότερους περιβαλλοντικούς κανονισμούς και τους κανονισμούς ασφαλείας.
Μέχρι το 2029, οι ναυλωτές αναμένεται να προτιμούν όλο και περισσότερο τα νεότερα πλοία λόγω της βελτιωμένης απόδοσης καυσίμων και της ανώτερης περιβαλλοντικής τους απόδοσης, τονίζουν οι αναλυτές της Xclusiv και επισημαίνουν:
“Τα παλαιότερα δεξαμενόπλοια, ιδίως αυτά που υπερβαίνουν τα 21 έτη ηλικίας, πιθανότατα θα δυσκολευτούν να ανταποκριθούν στα εξελισσόμενα κριτήρια ναύλωσης, καθώς οι ανεπάρκειες στην κατανάλωση καυσίμων και η περιβαλλοντική μη συμμόρφωση καθίστανται πιο σημαντικές στις αποφάσεις σύναψης συμβάσεων.
Παρά το σημαντικό βιβλίο παραγγελιών που αποτελείται από 1.213 πλοία που έχουν προγραμματιστεί για παράδοση έως το 2029 σε όλες τις κατηγορίες μεγέθους, η ραγδαία αύξηση της γήρανσης της χωρητικότητας υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη οι παραδόσεις νεότευκτων πλοίων να συμβαδίζουν όχι μόνο με την ανάπτυξη του στόλου αλλά και με την επιταχυνόμενη διάλυση των παλαιότερων πλοίων.
Οποιαδήποτε αναντιστοιχία μεταξύ διάλυσης και παραδόσεων θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιέσεις από την πλευρά της προσφοράς, οι οποίες θα επιδεινωθούν περαιτέρω από την αυστηροποίηση των περιβαλλοντικών κανονισμών που μπορεί να επιταχύνουν τη σταδιακή απόσυρση των παλαιότερων, λιγότερο αποδοτικών πλοίων.
