Δεν μας τραβούν από το μανίκι προς τα βράχια οι ανεμβολίαστοι, | από τη μύτη με χαλκά μας τραβούν – ίνα μη τι άλλο οδυνηρότερον είπω. | Μόνη σωτηρία η μαζική προσέλευση ημών των άλλων για την τρίτη δόση. | Διότι κάθε μέρα που περνάει χιλιάδες εξ ημών περιέρχονται στην κατάσταση του ανεμβολίαστου. | Και αυτό, ατυχώς, δεν το λέει η κυβέρνηση στον κόσμο με ευθύ, άμεσα κατανοητό λόγο. | Ακόμα και ο Θάνος Πλεύρης, καλλίλαλος, πειστικός και ομιλών με επιχειρήματα πριν γίνει υπουργός Υγείας, ακούγεται τώρα συχνά ξύλινος, μπερδεμένος και ντιπ ξενέρωτος. | Τι τρέχει, ω τέκνον Θάνο, πού έδυ σου το ρητορικόν κάλλος; |
Περιμέναμε επίσης από αυτή την κυβέρνηση να κάνει κάτι περισσότερο για να περιορίσει τουλάχιστον, αν όχι να καταστείλει | ναι: Να Καταστείλει | αυτή την ντροπή της κοινωνίας μας – ότι τα ένστολα σώματά της, στρατός, αστυνομία, λιμενικό κλπ., ανήκουν κατά τεράστιο, για ένστολα σώματα, ποσοστό στις ποικιλοψεκασμένες και ψυχοσταχομαζωμένες κατηγορίες των «αρνητών εμβολίων». | Αφού δεν αισθάνονται οι ίδιες οι ηγεσίες τους την Ντροπή αυτή, ας την ένιωθε μια στάλα η κυβέρνηση. | Κι αν «είναι αδύνατον», όπως λέει ο Αδωνις Γεωργιάδης, «να θέσει σε διαθεσιμότητα 30.000 αστυφύλακες και λιμενικούς που μένουν ανεμβολίαστοι», | τουλάχιστον ας σταματήσει να κρύβει κάτω από το χαλί αυτό το πολυδιάστατο (καθόλου «μονοδιάστατο») πρόβλημα. | Και ας αρχίσει να μιλάει δημόσια γι’ αυτό, | όπως μόλις προ ημερών ο Αδωνις, | να το θέσει εμφατικά και να ζητήσει να πάρουν θέση επ’ αυτού επιτελεία, κόμματα και λοιποί συγγενείς | – εννοώ ο κάθε εμβολιασμένος πολίτης που περιμένει από τους ένστολους αυτούς «αντιρρησίες» να τον προστατέψουν (Ω του οξυμώρου!) «από πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν», που λέει κι ο ευαγγελιστής, βοήθειά μας. |
Ηταν μια ημέρα γεμάτη δυσκολίες. Ταραχή σώματός τε και φρενών. | Αλλά υπήρχε και δουλειά, έπρεπε να γράψω τη στήλη. | Πήρα να ρίξω μια ματιά στα δύο πρώτα τεύχη ενός νέου τριμηνιαίου περιοδικού από τη Χαλκίδα | – τα είχα διαβάσει όταν τα έλαβα, από την πρώτη ως την τελευταία (32η σελίδα) αλλά ήθελα να φρεσκάρω τη μνήμη μου για να γράψω κάτι στη στήλη. | Χάθηκα για ώρα στις σελίδες τους, τα ξαναδιάβασα σχεδόν όλα πάλι. | Και βγήκα άλλος. | Γαληνεμένος, ήρεμος, σκεπτικός, καλόγνωμος. | Θέλω να πω «λυτρωμένος» αλλά φοβάμαι μην ακουστεί βαρύ. | Εμένα όμως αυτό μου συνέβη: με συνέφερε. | Ο,τι μου προκαλούσε και εκείνο το άλλο περιοδικάκι της Χαλκίδας, τα «Νεφούρια», που εκδιδόταν επί αρκετά χρόνια με επιμέλεια Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου. | Τούτο εδώ, που σαν να διαδέχεται τα «Νεφούρια», και έχει τίτλο συγγενή, «Αντίθετα Ρεύματα», εκδίδεται από Χαλκιδαίους φίλους των γραμμάτων, της πόλης τους, των δρόμων που ήταν και είναι άλλοι, των ανθρώπων που ήταν και είναι οι ίδιοι και αλλιώτικοι, όπως παντού, όπως πάντα. | Με αφορούν τα γραπτά για μια πόλη που δεν ξέρω παρά ελάχιστα, αλλά που μοιάζει με όσα ο καθένας μας έχει ζήσει, διαφορετικά κι ολόιδια. | Σκίτσα με αύρα ποίησης από ένα ιδιαίτερης ευαισθησίας πενάκι, του Πέτρου Χριστούλια, απ’ τα «Νεφούρια» καταγόμενου επίσης, και κείμενα ανθρώπων του κλίματος, ας μου επιτραπεί, Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου, ο οποίος, αειθαλής, συνεχίζει να μαλάσει λέξεις και ψυχές σε κείμενα ταπεινά κι όμως λυτρωτικά όπως τα «Οδός Αφάντων» και «Ψηλά στον Φάρο». | Λυπάμαι που δεν έχω τον χώρο να πω πόσα άλλα κειμενάκια-βάλσαμα χαρίζει αυτό το μικρό το δέμας περιοδικό. | Το οποίο, σημειωτέον, διανέμεται δωρεάν. | Εκδόσεις «Κοράλλι», τηλ. 2105200077.