Πολεμικό Ναυτικό που θα αποτελεί αδιαπέραστη «ασπίδα» απαιτούν οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης στη γεωπολιτική σκακιέρα (σ.σ. όπως η εξόρυξη υδρογονανθράκων), την ώρα που Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, κορυφαίοι πολιτικοί της γείτονος και στρατηγοί έχουν μόνιμα στα χείλη τους το «θα έρθουμε ένα βράδυ»…
Στο πλαίσιο αυτό έχουν γίνει σημαντικές κινήσεις ισχυροποίησης του στόλου, όμως, είναι ξεκάθαρο στους επιτελείς αξιωματικούς ότι η επόμενη δεκαετία απαιτεί πολλά νέα σκάφη -άρα και επενδύσεις αρκετών δισ. δραχμών- προκειμένου να αντισταθμιστούν τα όσα ΔΕΝ έγιναν τα προηγούμενα χρόνια είτε λόγω των μνημονίων, είτε λόγω πολιτικών επιλογών.
Ανάγκη για φρεγάτες
Αναμφισβήτητα το κορυφαίο –και πλέον δαπανηρό- πρόγραμμα που «τρέχει» αυτή την περίοδο για το Π.Ν. δεν είναι άλλο από τη ναυπήγηση των τριών υπερσύγχρονων φρεγατών κλάσης Belh@rra, με την ελληνική πλευρά να διατηρεί δικαίωμα προαίρεσης για μία ακόμη. Η ένταξη των συγκεκριμένων σκαφών σε υπηρεσία, δεν θα αποτελέσει απλά πολλαπλασιαστή ισχύος αλλά προϊόντος του χρόνου θα μπορούσε κανείς να πει ότι αλλάζει τις ισορροπίες στο Αιγαίο. Πολλώ δε μάλλον, όταν στην αντίπερα όχθη τα νέα σκάφη που ναυπηγούνται είναι οι φρεγάτες TF-2000, που ως μέγεθος (σ.σ. περί τους 8.500 τόνους) τρομάζουν, υπάρχουν όμως πολλά ερωτηματικά για τα τουρκικής σχεδίασης και παραγωγής όπλα και ηλεκτρονικά συστήματα.
Το θέμα, όμως, είναι οι ελληνικές κινήσεις, γι’ αυτό και επί τάπητος βρίσκεται η ανάγκη εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ-200ΗΝ (σ.σ. θα έπρεπε εδώ και χρόνια να είχε ξεκινήσει η διαδικασία) και η αντικατάσταση –σε βάθος δεκαετίας- τουλάχιστον των 3 μη αναβαθμισμένων Standard και στη συνέχεια των άλλων 6 φρεγατών της ίδιας κλάσης, που έχουν περάσει πρόγραμμα εκσυγχρονισμού. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα πρέπει να αποκτήσει 7 έως 9 νέα σκάφη, προκειμένου να διατηρηθεί η επιχειρησιακή οροφή των 14-16 πλοίων που έχει θεσπιστεί. Αρκεί να αναφέρουμε ότι οι δύο μη αναβαθμισμένες Standard (σ.σ. πλοία ολλανδικής σχεδίασης και κατασκευής) έχουν συμπληρώσει σχεδόν 4 δεκαετίες υπηρεσίας και μάλιστα σε δύσκολες θάλασσες.
Οι νέες κορβέτες
Μετά από πάρα πολλά χρόνια το Πολεμικό Ναυτικό αναμένεται να εντάξει στο οπλοστάσιο του σκάφη μεγέθους κορβέτας, τα οποία θα διαθέτουν μέγεθος μικρότερο από μία φρεγάτα, μεγαλύτερο από μία πυραυλάκατο και οπλισμό… αστακού! Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό πρόγραμμα που βρίσκεται στην τελική ευθεία, αφορά τουλάχιστον 3 σκάφη (σ.σ. ενδεχομένως να επιλεγεί η λύση 3 συν προαίρεση για ένα ακόμη, όπως έγινε με τις φρεγάτες) είτε γαλλικής (σ.σ. με την κλάση Gowind), είτε ιταλικής σχεδίασης (σ.σ. με την κλάση Doha), καθώς αυτές οι δύο χώρες έχουν φτάσει στο τελικό στάδιο του διαγωνισμού. Η απόκτηση τους θα αποτελέσει μεγάλη ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση για το Π.Ν., δίνοντας μάλιστα κι ένα σχετικό αβάντζο χρόνου για την αντικατάσταση των παλαιότερων φρεγατών (σ.σ. προγράμματα υψηλού κόστους).
«Παπανικολήδες»
Το χάσμα ανάμεσα στους δύο τύπους υποβρυχίων που έχει στις τάξεις του το Πολεμικό Ναυτικό της χώρας μας είναι τεράστιο και –όπως επισημαίνουν οι καλά γνωρίζοντες- είναι άμεση προτεραιότητα να γεφυρωθεί. Από τη μία η Ελλάδα έχει τα πιο σύγχρονα συμβατικά υποβρύχια, με τα κλάσης U-214 «Παπανικολής» να αποτελούν φόβητρο για την Τουρκία στο Αιγαίο (σ.σ. μέχρι τουλάχιστον να αποκτήσει κι αυτή τα ίδια από τους Γερμανούς). Από την άλλη διαθέτει τα U-209/1100 «Γλαύκος» που μετρούν μισό αιώνας επιχειρησιακής ζωής κι έχει εξαντληθεί κάθε περιθώριο αναβάθμισης – εκσυγχρονισμού τους. Η αντικατάσταση των συγκεκριμένων σκαφών είναι επιτακτική ανάγκη, καθώς ελάχιστα έχουν να προσφέρουν στο σύγχρονο πεδίο μάχης, ενώ σε δεύτερο χρόνο και προφανώς μέσα στην επόμενη δεκαετία πρέπει να εξεταστεί και η αντικατάσταση των τριών U-209/1200 «Ποσειδών».
Όσον αφορά τον αναβαθμισμένο «Ωκεανό» (σ.σ. κι αυτό αρχικά υποβρύχιο κλάσης U-209/1200) έχει ακόμη αρκετά χρόνια προσφορά στην θάλασσα και η ανάγκη αντικατάστασης του θα φανεί μετά το 2030. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι σημαντική κίνηση ήταν η απόκτηση –με καθυστέρηση πολλών ετών- σύγχρονων τορπιλών τύπου Sea Hake Mod-4, αν και σε δεύτερο χρόνο θα πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός τους!
Αντί επιλόγου
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν διανύει περίοδο «παχιών αγελάδων» και πως θα μπορούσε άλλωστε καθώς η έξοδος από τα μνημόνια συνοδεύτηκε από την οικονομική κρίση που έφερε παγκοσμίως η πανδημία του κορονοϊού και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Γι’ αυτό και κάθε πρόγραμμα ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να εξετάζεται με τη δέουσα προσοχή, καθώς δαπανώνται χρήματα του ελληνικού λαού που ακόμη δεν έχει συνέλθει από τα απανωτά χτυπήματα. Σε επιχειρησιακό επίπεδο υπάρχουν λύσεις, πάντα με γνώμονα το…πορτοφόλι που έχει κάποιος και φυσικά τη «διπλωματία των εξοπλισμών» που δεν πρέπει να λησμονούμε!
