Η κυβέρνηση λέει αυτά που θέλει για την οικονομία και κρύβει αυτά που δεν θέλει…, όσο διευκολύνεται και από την εμφανή ανυπαρξία της αντιπολίτευσης.
Και το θέμα μας βεβαίως δεν είναι, ούτε μπορεί να είναι, η αντιπολίτευση και η παλιομοδίτικη τακτική της στην οικονομία, μόνο με λαϊκισμό ικανό να τραβάει το ενδιαφέρον των τηλεοράσεων, με δηλώσεις της βγαλμένες από γνωστές μπαγιάτικες αριστερίστικες κονσέρβες που μιλούν στερεότυπα για πολιτικές υπέρ των ολίγων, των πονηρών… και τα άλλα τα παρόμοια.
Ποιο πρέπει να είναι;
Κατά τη δική μας γνώμη, τα “παχιά και τα πολύ ωραία λόγια” στις δημόσιες δηλώσεις των γνωστών οίκων αξιολόγησης της οικονομίας, ταυτόχρονα όμως με τα “ναι μεν αλλά…”, που πάντα καταλήγουν στην υποβάθμιση της ουσίας. Τις αναζητήσεις μας δηλαδή για φτηνά δανεικά όπως τα υπόλοιπα μας από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα οποία επίσης δύσκολα θα διεκδικήσουμε.
Τα χαμπέρια τα είδαμε την περασμένη εβδομάδα, από τη SCOPE, την DBRS και τη Moody’s, η οποία και δεν μας έδωσε την επενδυτική βαθμίδα που χρειαζόμαστε για τα φτηνά δανεικά .
Και τι μας είπε;
Ότι δεν φτάνουν όσα λέμε πως κάναμε στην οικονομία για μεταρρυθμίσεις και αυτό πρέπει να το δούμε σοβαρά. Γιατί αυτά που κάνουμε και νομίζουμε ότι είναι μεταρρυθμίσεις (ειδικά στη λειτουργία του κράτους και στα μονοπώλια που ελέγχει) δεν πείθουν κανέναν σοβαρό επενδυτή, καθώς δεν έχουν καμιά σφραγίδα της πολιτικής σκηνής αλλά μόνο της κυβέρνησης που την περίοδο αυτή συμβαίνει να διαθέτει πλειοψηφία.
Και αυτό (μας λένε ακόμη) δεν σημαίνει τίποτε σημαντικό (για την Ελλάδα και μόνο για την Ελλάδα), καθώς οι ανατροπές του σήμερα από κυβέρνηση του αύριο είναι πάντα δεδομένη και στην οικονομική και την κοινωνική πολιτική της χώρας μας.
Στην πράξη άλλωστε, άλλα λέγαμε και άλλα κάναμε σε τομές, αλλαγές και παρεμβάσεις, με τόλμη όμως και με βάθος, να μεταβάλει όντως αυτό που σήμερα θέλουμε να αποκαλούμε αναπτυξιακό και επενδυτικό περιβάλλον, υποσχόμενο και τη μακροπρόθεσμη ανοδική πορεία που έχει ανάγκη η οικονομία μας (μας είπαν ακόμη σε διπλωματική γλώσσα).
Οι δε παρεμβάσεις (σε ό,τι εμείς θεωρούμε μετασχηματισμό και ανατροπή, όπως μας πρόσθεσαν με τον τρόπο τους…) δεν πείθουν κανέναν και δεν θα πείσουν αν δεν εμφανισθούν στη Βουλή με μια κάποια αποδοχή από τις παρατάξεις εκείνες που έχουν προοπτική να πάρουν διαδοχή στην εξουσία.
Με άλλα λόγια, δεν είναι δυνατόν να πάρουμε τις αξιολογήσεις που θα οδηγήσουν στον μονόδρομο φτηνών δανεικών χωρίς μεταρρυθμίσεις στην οικονομία που να πείθουν όχι τον επενδυτή που θέλει να τοποθετήσει στον τόπο μας τα κεφάλαιά του αλλά και όποιον συναλλάσσεται με την οικονομία μας.
Εκείνον δηλαδή που αναζητά εγγυήσεις για τα ισχύοντα, όχι μόνο κατά τη θητεία της όποιας κυβέρνησης αλλά και στο οικονομικό περιβάλλον που θα ισχύει στην όποια περίπτωση της διαδοχής της.
Αυτά είναι που δεν βρήκαν οι αξιολογητές, από τους οποίους περιμέναμε να δούμε την κάποια οριστικοποίηση αλλαγής κλίματος και προοπτικών στην οικονομία μας.
Συνεπώς, τα άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε… που συνοδεύουν και οι στατιστικές απεικονίσεις για την πορεία μας προς την ανάπτυξη δεν φτάνουν και δεν θα φτάσουν για την τοποθέτησή μας στη βαθμίδα εκείνη που φέρνει τα φτηνά δανεικά. Και χωρίς φτηνά δανεικά, κλάψτε μας. Αλλά λεφτά δεν θα μας δοθούν να κάνουμε αυτά που ξέραμε… ως τη χρεοκοπία. Τη χρεοκοπία που έφερε αποκλειστικά ο κρατισμός και τη ζούμε μια 15ετία, χωρίς να αλλάξει κάτι για να μας παρηγορεί…
