Από το άρθρο του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ στην «Καθημερινή» με αφορμή την έξοδο από τα μνημόνια: «Νομίζω, είναι δικαιολογημένο να πούμε ότι η Ευρώπη συμμετείχε στη μεγαλύτερη πράξη αλληλεγγύης που έχει δει ποτέ ο κόσμος». Τι να πεις, τι να…
θυμηθείς και από πού να αρχίσεις για να περιγράψεις αυτό που ο Ρέγκλινγκ παρουσιάζει ως τη μεγαλύτερη πράξη αλληλεγγύης που έχει δει ποτέ ο κόσμος.
Αναρωτιέσαι: Ο τύπος είναι άσχετος και λέει μπούρδες (παραλίγο να μπω στον πειρασμό να χρησιμοποιήσω τη λέξη της κ. Αυλωνίτου);
Είναι τόσο κυνικός που δεν διστάζει να εμφανίσει ως πράξεις αλληλεγγύης τα εγκλήματα που έγιναν εις βάρος του ελληνικού λαού;
Ή είναι ένας υψηλόβαθμος υπάλληλος που αμείβεται πολύ καλά και οφείλει να υπερασπιστεί, ακόμη και κόντρα στην κοινή οικονομική λογική, τις επιλογές των αφεντικών του;
Ο,τι κι αν είναι πάντως, εκφράζοντας τη συγκεκριμένη θέση προκαλεί οργή στα θύματα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν και θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται, έστω και σε πιο ήπια μορφή, τα επόμενα χρόνια.
Αλήθεια, πώς γίνεται να μιλάμε για τη μεγαλύτερη πράξη αλληλεγγύης αφού:
● Η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ μέσα σε λίγα χρόνια. Ανάλογες μειώσεις σημειώθηκαν σε χώρες που έβγαιναν ηττημένες από πολεμική σύγκρουση.
● Ο τέως επικεφαλής του Eurogroup ομολόγησε δημοσίως ότι το πρώτο μέλημα των εταίρων δεν ήταν η σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, αλλά η προστασία των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.
● Η ανεργία έφτασε στο 27% και ιδιαίτερα η ανεργία των νέων άγγιξε το 64%. Τέτοια νούμερα είχαμε το 1929 στη μεγάλη οικονομική κρίση.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Τάσου Παππά,
ΕΔΩ…nonews-NEWS
