Στις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου στους προϋπολογισμούς Σεπτεμβρίου 2022 των φορέων ΜΤΝ και ΕΛΟΑΝ εμφανίστηκε αύξηση περί τα €60.000.000 από το Γ.Λ.Κ., λόγω της κράτησης του ν.δ. 3981/1959 (4% και 2%) που έγινε στην πληρωμή από το Ελληνικό Δημόσιο μέρους (€1 δις) του συμβατικού τιμήματος προμήθειας των γαλλικής ναυπήγησης φ/γ τύπου Belharra.
Αυτή είναι η πρώτη από σειρά πληρωμών που θα διενεργήσει το Ελληνικό Δημόσιο μέχρι να εξοφληθεί το συνολικό συμβατικό τίμημα της αγοράς των γαλλικών φρεγατών. Κάτι που σημαίνει ότι κι άλλα ποσά ανάλογου μεγέθους με το παραπάνω, θα πιστωθούν στους π/υ των ΜΤΝ-ΕΛΟΑΝ το προσεχές διάστημα.
Ενώ, κανονικά, θα έπρεπε να σκορπίσει αισιοδοξία, αυτή η εξέλιξη αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό, αφού παρόλη τη θύελλα διαμαρτυριών που ξεσήκωσαν οι δηλώσεις σημαινόντων κυβερνητικών στελεχών για μείωση των επί 63 συναπτά έτη αμετάβλητων ποσοστών κρατήσεων του ν.δ. 3981/1959, η Κυβέρνηση μέχρι σήμερα αποφεύγει να δεσμευθεί αν θα τα διατηρήσει ή αν θα τα μειώσει, τελικά.
Την ίδια περίπου περίοδο (11 Οκτωβρίου), με επιστολή της στον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Κωστή Χατζηδάκη και ανοιχτή παρέμβασή της στη δημόσια διαβούλευση (opengov.gr), η Ε.Α.Α.Λ.Σ. ζήτησε άμεσα να αποσυρθεί πρότασή του για διατήρηση της ειδικής εισφοράς (1%) του ν. 3986/2011 επί των μηνιαίων αποδοχών των εν ενεργεία ενστόλων, τη στιγμή που με την ίδια πρότασή του την καταργούσε για τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους.
Μια πρόταση, η σκοπιμότητα της οποίας «δικαιολογήθηκε» με το επιχείρημα ότι ενδεχόμενη κατάργησή της θα στερούσε ζωτικούς πόρους από τα Μετοχικά Ταμεία των Ε.Δ. (περί τα €5.000.000, ετησίως, για το Μ.Τ.Ν.).
Όμως, αυτό το επιχείρημα είναι παντελώς αβάσιμο.
Εκτός, αν μας διαφεύγει κάτι άλλο…
Θυμίζουμε ότι, όταν πρωτοθεσπίστηκε το 2011, αυτή η ειδική εισφορά δεν προοριζόταν να χρηματοδοτήσει τα Μετοχικά Ταμεία των Ε.Δ., αλλά τον αγώνα κατά της ανεργίας!!! Άλλωστε, τότε τα Μετοχικά Ταμεία (ιδίως, μάλιστα, το Μ.Τ.Ν.) όχι μόνον δεν είχαν πρόβλημα βιωσιμότητας, αλλά με το βίαιο «κούρεμα» – «κλοπή» των αποθεματικών τους (γνωστό με το αλήστου μνήμης ακρωνύμιο P.S.I.), χρηματοδότησαν γενναιόδωρα τις δημοσιονομικές «κουτσουκέλες» του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Ο πρωταρχικός σκοπός της υπόψη ειδικής εισφοράς δεν είχε καμία απολύτως σχέση με την ενίσχυση των Μετοχικών Ταμείων Ε.Δ. Ούτε τότε, αλλά ούτε τώρα υπήρχε ζήτημα ρευστότητας ή/και βιωσιμότητάς τους.
Γι’ αυτό, το σύνολο των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων τότε στις Ε.Δ., τα Σ.Α. και το ΛΣ-ΕΛΑΚΤ αντιμετώπισε την εισφορά αυτή με αγανάκτηση και σαν ακόμα ένα μέτρο φτωχοποίησης των αποδοχών τους. Αγανάκτηση που αυξήθηκε, όταν έγινε γνωστό ότι, η εισφορά αυτή χρηματοδοτούσε «τον αγώνα κατά της ανεργίας» και ουδόλως τα Μ.Τ. τους!!! Κάπως έτσι, για το μετριασμό της αδικίας σε βάρος των ενστόλων, η ειδική εισφορά κατέληξε σήμερα να αποτελεί τμήμα της χρηματοροής του Μ.Τ.Ν.
Μετά τα παραπάνω, εύλογα γεννώνται κάποιοι προβληματισμοί.
Αν υπάρχει πραγματική ανάγκη ενίσχυσης των Μ.Τ. και Ε.ΛΟ.Α. των Ε.Δ., τότε ας διατηρηθεί η ειδική εισφορά (1%) της περ. (β) της παρ. 2 του άρθρου 38 του ν. 3986/2011 που βαρύνει τις αποδοχές των μετόχων τους και οι πόροι της να πιστώνονται σε Μ.Τ. και Ε.ΛΟ.Α. για να αυξάνεται το μέρισμα των μερισματούχων τους. Γνωρίζουμε, όμως, ότι τέτοιες ανάγκες τεκμηριώνονται με διεξοδικές αναλογιστικές μελέτες, κι εμείς δεν έχουμε υπόψη μας καμία τέτοια μελέτη που να τις καταδεικνύει!!!
Αν το ζητούμενο είναι η αύξηση αποδοχών των μετόχων των Μ.Τ. και Ε.ΛΟ.Α., τότε καλό είναι να καταργηθεί επιτέλους και δια παντός η ειδική εισφορά (1%) της περ. (β) της παρ. 2 του άρθρου 38 του ν. 3986/2011 και τοιουτοτρόπως να ενισχυθεί το διαθέσιμο εισόδημα των εν ενεργεία στελεχών, και μάλιστα χωρίς καμία δημόσια δαπάνη!!!
Αυτό όμως που είναι απολύτως αναγκαίο είναι να παραμείνουν αμετάβλητα τα ποσοστά κράτησης του ν.δ. 3981/1959 (4% και 2%) υπέρ των Μ.Τ. και Ε.ΛΟ.Α..
Είμαστε πεπεισμένοι κι επιμένουμε ότι, η κατάργηση της ειδικής εισφοράς (1%) της περ. (β) της παρ. 2 του άρθρου 38 του ν. 3986/2011, είναι επιβεβλημένη και θα ενισχύσει το εισόδημα των εν ενεργεία μετόχων των Μ.Τ. των Ε.Δ.
Τουναντίον, η διατήρησή της, θα έχει διχαστική και διαιρετική επίδραση ανάμεσα στους μετόχους και τους μερισματούχους των Μ.Τ.
Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονιέται ότι σε όλο το δημόσιο τομέα, τα μοναδικά ταμεία ασφαλισμένων που δεν επικουρούνται από την Πολιτεία είναι τα Μετοχικά Ταμεία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Όσο λοιπόν η Πολιτεία δεν προτίθεται να επικουρήσει τα Μ.Τ. των Ε.Δ., άλλο τόσο είναι απαραίτητο να διατηρηθεί το κεκτημένο του ν.δ. 3981/1959.
Πρέπει, συνεπώς, όλοι μαζί οι ασφαλισμένοι των Μετοχικών Ταμείων των Ε.Δ. [μέτοχοι (εν ενεργεία) και μερισματούχοι (εν αποστρατεία), από κοινού] να ρίξουν το βάρος της επιρροής τους στην αποτροπή της μείωσης των ποσοστών κρατήσεων του ν.δ. 3981/1959 τους και στη διατήρηση του τρόπου κατανομής των κρατήσεων, όπως γίνεται ήδη επί 63 συναπτά έτη!!!
Αν τέλος υπάρχει ζήτημα βιωσιμότητας των Μ.Τ. των Ε.Δ., πρώτα απ’ όλα αυτό πρέπει να τεκμηριωθεί και να γνωστοποιηθεί. Όσο αυτό δεν συμβαίνει, τα Μετοχικά Ταμεία των Ε.Δ. πρέπει να θεωρούνται από όλους μας υγιή και βιώσιμα και ότι δεν διατρέχουν κανέναν μη άλλως διαχειρίσιμο κίνδυνο από μικρές αυξομειώσεις της χρηματοροής τους (π.χ. της τάξης των ± €5.000.000)._
