Πολλές φορές, όταν το εκάστοτε πολιτικό σύστημα τα βρίσκει «σκούρα» και από ανικανότητα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, πάντα προσπαθεί να εφευρίσκει τρόπους να αποποιείται τις ευθύνες του.
Ποιος δεν θυμάται το περίφημο “mea culpa” όπου όλοι αναρωτιόντουσαν, τί άραγε να σημαίνει αυτό που ξεστόμισε ο τότε πρωθυπουργός; Μάλιστα οι πιο σπουδαγμένοι, που κατάλαβαν ότι επρόκειτο για λέξεις στα λατινικά, έτρεξαν να ξεθάψουν τα σχετικά λεξικά…
Κανείς δεν τόλμησε να πει ανοικτά, ότι αυτό που είπε ο τότε πρωθυπουργός ήταν σε απλά ελληνικά οι λέξεις: “έκανα λάθος (λάθος μου)”.
Αυτές τις μέρες, που η φωτιά στο Βαρνάβα αφέθηκε να καταστρέψει ό,τι πράσινο είχε απομείνει στην Αττική από τις προηγούμενες καταστροφές, κυριαρχεί η λέξη «Κηλίδωση».
Ποιος ξέρει τι να σημαίνει, άραγε;
Σίγουρα, οι περισσότεροι θα υποθέτουν ότι θα πρόκειται για κάποιο νέο και άγνωστο φαινόμενο, που προκάλεσε αυτήν την φοβερή καταστροφή στην Αττική, ενώ οι εντεταλμένοι για την πυρόσβεση έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να την αποτρέψουν.
Μην πάει το μυαλό σας στην αιμορραγία. Ο Google, διαφωτιστικός: «Κηλίδωση: είναι η μεταφορά αναμμένων τεμαχίων καύσιμης ύλης σε αποστάσεις συνήθως μέχρι 100 μέτρα περίπου με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων εστιών μπροστά από το κύριο μέτωπο της πυρκαγιάς»
Με απλά ελληνικά, πρόκειται για τη γνωστή σε όλους μας μεταφορά της φωτιάς με τις καύτρες (αιωρούμενα αναμμένα ξηρά χόρτα).
Δεν πρόκειται βέβαια για κανένα καινούργιο φαινόμενο. Πάντα αυτό συνέβαινε και πάντα θα συμβαίνει, όταν ξεσπάει πυρκαγιά.
Είναι προφανές ότι, όταν το σύστημα πυρόσβεσης της χώρας αποτυγχάνει, πάντα βρίσκει κάποιους εξωγενείς παράγοντες ως αποκλειστικά υπεύθυνους για το ρημαδιό στις ζωές και τις περιουσίες των πληγέντων.
Οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται ότι, σε ανάλογες καταστροφικές πυρκαγιές δεν έφταιγε η ανοργανωσιά και αδυναμία των υπευθύνων πυρόσβεσης, αλλά -σύμφωνα με τον τότε Πρωθυπουργό- τα άτιμα τα «κουκουνάρια»…
Αργότερα, όταν κατακάηκε όλη η Πελοπόννησος και ο ιερός χώρος της Ολυμπίας, έφταιγε ο «στρατηγός άνεμος»…
Όταν ήλθε η συμφορά στο Μάτι, ανακαλύψαμε ότι η «φωτιά δημιουργεί τον δικό της καιρό» και την «πυροθύελλα».
Βασικό Συμπέρασμα: Οι αρχές καταπολέμησης πάντα παρατηρητές και πίσω από τις εξελίξεις της κλιματικής αλλαγής, την οποία αντιμετωπίζουν ως ένα ανησυχητικό ντοκιμαντέρ της Τηλεόρασης….
Τι και αν, όπως προκύπτει και από τα video, η φωτιά στην περιοχή του Βαρνάβα φέρεται να ξέσπασε σε περιοχή πολύ μακριά από δάσος περιβαλλόμενη και από ασφαλτοστρωμένους δρόμους οι οποίοι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν και ως «ζώνες πυρόσβεσης»;
Για το ολοκαύτωμα ανθρώπων και περιουσιών φταίει η κηλίδωση (λαϊκά, οι καύτρες)…
Ποτέ δεν φταίει η οργάνωση και η σχεδίαση του έργου της πυρόσβεσης από τους υπευθύνους. Είναι άσχετο το γεγονός ότι, η όποια σχεδίαση σχεδόν ποτέ δεν προβλέπει τη συμμετοχή των πολιτών στην περιοχή που καίγεται ο τόπος τους.
Βέβαια, καθαρά για λόγους μικροπολιτικής, υιοθετήθηκε η πολιτική του 112 «εκκενώστε», που όμως μαθηματικά οδηγεί στην κατάκαυση ολόκληρων περιοχών και περιουσιών, που αποκτήθηκαν με κόπους και αίμα μιας ζωής.
Βλέπετε, έπαψε πια να κτυπάει η καμπάνα του χωριού για το κάλεσμα συναγερμού των πολιτών να συμμετέχουν όλοι με όποια μέσα διαθέτουν για την κατάσβεση της πυρκαγιάς.
Όλα έχουν αφεθεί στους λίγους επαγγελματίες (;) της πυρόσβεσης, οι οποίοι βέβαια -σε αντίθεση με τους ντόπιους κατοίκους- δεν ξέρουν την τύφλα τους από τη μορφολογία του εδάφους και τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής που ξεσπά πυρκαγιά.
Δυστυχώς, η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί αιτία για ριζική αλλαγή και ουσιαστική αναθεώρηση των όποιων σχεδιασμών για την πρόληψη και την πυρόσβεση. Ολόκληρος ο σχεδιασμός πυρόσβεσης έχει αφεθεί μόνο στους κουβάδες κάποιων ελικοπτέρων και στην αποτροπή αναζωπυρώσεων στα μετόπισθεν, όπου η πύρινη λαίλαπα έχει περάσει και τα έχει αφανίσει όλα.
Όσοι αυτοβούλως συμμετείχαν στις περισσότερες των περιπτώσεων διέσωσαν τουλάχιστον τα σπίτια τους. Αυτό όμως το ανοργάνωτο ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τις ζωές των πολιτών…
Η πολιτεία δεν εκμεταλλεύεται τη θέληση και το πάθος των απλών πολιτών, ώστε να το μετατρέψει σε οργανωμένη και αποτελεσματική παρέμβαση.
Είναι εντελώς αδικαιολόγητο να μην περιορίζεται άμεσα μία φωτιά που έχει ξεσπάσει σε λιβαδική έκταση στα πρώτα της στάδια.
Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τοπικά σχέδια για την ανάσχεση των πυρκαγιών. Στέλνουμε ή ενεργοποιούμε μέσα, όπως λάχει…
Θα πρέπει επιτέλους να πάψουν οι υπεύθυνοι για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών να κρύβονται πίσω από τα γεγονότα και να παριστάνουν τους παρατηρητές απώλειας ανθρώπινων ζωών και περιουσιών.
Τίποτα δεν αναπληρώνει την ψυχική οδύνη, την απώλεια πραγμάτων που συνδέονται με τις αναμνήσεις μιας ζωής, όταν κάποιος χάνει το σπίτι του.
Κανείς δεν πρέπει να καυχάται ότι, θα δοθούν γρήγορα οι αποζημιώσεις των €6.000 γι’ αυτούς που έχασαν τα σπίτια τους.
Άραγε ποια ανάγκη θα καλυφθεί με τα €6 χιλιάρικα;
Όταν ο πληγείς είναι και ηλικιωμένος, θα πάρει όχι πλήρες άτοκο δάνειο για να κτίσει, πότε;
Πού θα μείνει; Πώς θα ζήσει;
Ποια η φροντίδα της πολιτείας;
Θα πείτε: και ποιος νοιάζεται;
Αυτό που ενδιαφέρει τους πάντες είναι η λαϊκίστικη πολιτική ορθότητα.
Αυτό σημαίνει, ότι ο πολίτης θα πρέπει βαθιά να εμπεδώσει ότι, πολιτεία και όλοι οι εν ενεργεία και εν αποστρατεία υψηλόβαθμοι και υπεύθυνοι για την πυρόσβεση, πάντα σχεδιάζουν ορθά και καταβάλουν όλες τις ανθρώπινα δυνατές προσπάθειες.
Πάντα θα φταίνε τα κουκουνάρια, ο στρατηγός άνεμος, ο καιρός που δημιουργεί η ίδια η φωτιά και, από φέτος, η κηλίδωση…
Τα θύματα πάντα ίδια…
Οι απλοί πολίτες που χάνουν τις ζωές και τις περιουσίες τους.
