Το θέμα της υπογραφής της παραχώρησης του Λιμανιού του Πειραιά σε ιδιώτες ήταν ίσως το «σημαντικότερο με ιδεολογικό περιεχόμενο έργο» της προηγούμενης κυβέρνησης και ιδιαίτερα του επικεφαλής του συνδυασμού «Λιμάνι της Αγωνίας».
Είναι αλήθεια, ότι η τότε Κυβέρνηση κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες για να δοθούν χώροι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (Λιπάσματα κ.λ.π.), να παραχωρηθούν κτήρια για κάθε λογής μουσεία (όχι μουσεία σχετικά με το Λ.Σ.), σε καμία περίπτωση όμως δεν δόθηκε η ίδια βαρύτητα στο να παραχωρηθούν κτίρια για να στεγαστούν ικανοποιητικά Υπηρεσίες του Λ.Σ. (ΚΕΑ, Ασφάλεια Κ.Λ.Π., Λιμενικά Τμήματα) ή ακόμη να παραχωρηθούν χώροι για την εξυπηρέτηση αναγκών του στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού του Υπουργείου (π.χ. χώροι στάθμευσης).
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν, ότι με την ψήφιση του ν. 4404/2016 (Α΄ 126/8-7-2016) μεταξύ άλλων δεν ορίστηκαν χώροι που να ικανοποιούν τις ανάγκες του Στρατιωτικού και Πολιτικού προσωπικού του ΥΝΑΝΠ. Μόνο 100 θέσεις και αυτές όχι θεσμοθετημένες με διάταξη στο νόμο της παραχώρησης.
Καλή καρδιά δηλαδή και όποιος προλάβει.
Για όσες παραπάνω θέσεις που καταλαμβάνοντο από επισκέπτες και προσωπικό, αυτό γινόταν με την ανοχή της COSCO και μέχρις εφαρμογής των απαιτουμένων από την Σύμβαση Παραχώρησης επενδύσεων.
Βέβαια, τότε που ψηφιζόταν ο νόμος 4404/2016 (A 126/8-7-2016) όλοι όσοι ετύγχαναν ιδιαίτερης μεταχείρισης με προσκλήσεις στην Βουλή, (επειδή κατά τον τότε Υπουργό είχαν να πουν κάτι το ιδιαίτερο ως εκπρόσωποι μερίδας εργαζομένων στο Λ.Σ., που δήθεν δεν μπορούσε να το πει το υπερκείμενο όργανο, δηλαδή η ΠΟΕΠΛΣ,) δεν είχαν διαμαρτυρηθεί για το πρόβλημα που η τότε Κυβέρνηση και ο τότε Υπουργός δημιούργησαν και οι συνέπειες εξακολουθούν μέχρι σήμερα.
Με απλά λόγια:
Η Κυβέρνηση Σύριζα ψήφισε τον ν. 4404/2016, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καθόρισε και τους χώρους στάθμευσης του Προσωπικού του ΥΝΑΝΠ.
Ο νόμος 4404/2016 δεν τροποποιείται σήμερα, ώστε δικαιολογημένα κάποιοι να γκρινιάζουνε, ότι ο νυν Υπουργός δεν τους εξασφαλίζει θέσεις στάθμευσης.
Απλά ο ιδιώτης (COSCO) σήμερα εφαρμόζει την Σύμβαση Παραχώρησης, που υπέγραψε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την οποία βέβαια σήμερα υμνούν με τις ανακοινώσεις τους, αυτοί που γκρινιάζουν για το ΠΑΡΚΙΝΓΚ από τον νυν Υπουργό.
Αλήθεια μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να αθετήσει μια Συμφωνία Παραχώρησης που είναι δεσμευτική και μάλιστα με νόμο, επειδή κάποιοι τώρα θυμήθηκαν να εκφράσουν την σφοδρή αντίρρησή τους;
Γιατί δεν ζήτησαν τότε, το αίτημά τους να αποτυπωθεί στην Σύμβαση Παραχώρησης και στα επισυναπτόμενα σε αυτήν σχεδιαγράμματα των μη παραχωρούμενων χώρων;
Σήμερα ένα απλό στέλεχος δεν μπορεί να περιμένει περισσότερα:
– όταν ο συνδικαλισμός του Λ.Σ. εξαντλείται επί σειρά ετών σε συνεχείς «εμφυλίους» διεκδικήσεων θέσεων και αξιωμάτων,
– όταν ο συνδικαλισμός του Λ.Σ. εξαντλείται σε διεκδικήσεις ρόλων συν-διοίκησης και αιτημάτων που δεν ωριμάζουν στην βάση των εργαζομένων αλλά στους διαδρόμους των ορόφων του Υπουργείου, του κάθε Λιμεναρχείου, της κάθε Περιφερειακής Διοίκησης,
-όταν μια συνδικαλιστική διεκδίκηση αποκτά κομματικό χρώμα που συνεχώς αναπροσαρμόζεται ανάλογα στις επικρατούσες πολιτικές συνθήκες. Πολλοί έχουν λιγάκι μπερδευτεί για το αν η πυξίδα δείχνει προς Αθήνα μεριά ή προς τον -από αρχαιοτάτων χρόνων- γνωστό δρόμο που συνδέει την πόλη της Αθήνας με το επίνειο της. Σε δουλειά δήθεν να βρισκόμαστε.
Πάντως είναι αλήθεια, ότι κατά πως λέει και ο λαός μας «οι παλιές (;;;) αγάπες δεν ξεχνιούνται…»
Ένα απλό στέλεχος περιμένει από την σημερινή πολιτική και στρατιωτική ηγεσία:
– να αναλάβουν τις κατάλληλες πρωτοβουλίες ώστε να βρεθεί η φόρμουλα (κάρτα υπαλλήλου για δωρεάν στάθμευση κ.λ.π.) ώστε να μην επιβαρυνθεί το προσωπικό με ένα δυσβάστακτο οικονομικό κόστος (7 ευρώ ημερησίως),
– να ενισχύσουν τα δρομολόγια των δημόσιων συγκοινωνιών από και προς το Υπουργείο,
-να εξετάσουν την διάθεση σε καθημερινή βάση λεωφορείων για την εκτέλεση δρομολογίων σε κεντρικούς άξονες της Αθήνας για την δωρεάν μεταφορά του προσωπικού. Εμπειρία σχετική από το παρελθόν υπάρχει. Το ίδιο εφαρμόζουν και άλλα Σώματα στην Αθήνα.
ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΝΕΑ