Με βάση τα στοιχεία από τις εκλογές του 2019, οι ψηφοφόροι άνω των 55 ετών ψήφισαν ως εξής: Η Νέα Δημοκρατία πήρε την πρωτιά με ποσοστό 43,2%, ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί με 30,8% ενώ το ΚΙΝΑΛ πήρε 10,4%.
Οι παραπάνω ψηφοφόροι είναι σήμερα είτε συνταξιούχοι είτε βρίσκονται κοντά στο να πάρουν τη σύνταξή τους.
Αναφορικά με τους συνταξιούχους του 2019, η Νέα Δημοκρατία πήρε ποσοστό 45,2%, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 27,8% και το ΚΙΝΑΛ πήρε 12,2%.
Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί γίνεται όλος αυτός ο χαμός με τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για τους συνταξιούχους;
Τα κόμματα χαϊδεύουν τα αυτιά ενός προνομιακού για τη Νέα Δημοκρατία τμήματος του εκλογικού σώματος, τάζοντας λαγούς με πετραχήλια. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε η αρμόδια τομεάρχης, Μ. Ξενογιαννακοπούλου, το… τερμάτισε.
Αλλά ας πάμε από την αρχή. Οι συνταξιούχοι μετά από 12 χρόνια παίρνουν αύξηση 7,7%. Και την παίρνουν με νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, τον περιβόητο νόμο Κατρούγκαλου, ο οποίος κατά τα λοιπά ήταν εκτρωματικός.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δίνει την αύξηση αυτή, καρπώνεται την επικοινωνιακή «επιτυχία» της, αλλά «ξεχνά» όσους έχουν προσωπική διαφορά, περίπου 1 εκατομμύριο.
«Ξεχνά»; Μα γιατί. Δεν θα μπορούσαν να έχουν καταργήσει την προσωπική διαφορά και στη συνέχεια να δώσουν σε όλους τις αυξήσεις;
Αντίθετα, επιλέγει ο κ. Μητσοτάκης να δώσει σ’ αυτούς ένα εφάπαξ ποσό από 200 έως 300 ευρώ. Αν, επομένως, ένας συνταξιούχος χωρίς προσωπική διαφορά πήρε αύξηση 50 ευρώ το μήνα, δηλαδή 600 ευρώ το χρόνο, ένας συνταξιούχος της άλλης κατηγορίας θα πάρει τα μισά.
Και του χρόνου; Ενώ δηλαδή ο ένας θα συνεχίσει να παίρνει αυξημένη σύνταξη, ο άλλος θα περιμένει ξανά έναν πρωθυπουργό να του ανακοινώσει νέο εφάπαξ επίδομα;
Κανείς δε λέει πως ό,τι κι αν μπαίνει στην τσέπη ανθρώπων που βιώνουν συνεχείς κρίσεις δεν είναι καλό. Όμως, δεν μπορεί ειδικά οι συνταξιούχοι να ζουν με την «ελεημοσύνη» των κομμάτων και να διεκδικούν αυτά που δικαιούνται.
Κανείς δε μιλά πραγματικά για το γεγονός ότι έχουν χάσει δισεκατομμύρια οι συνταξιούχοι. Λεφτά από τον κόπο τους, εισφορές που έδωσαν και τελικά βρέθηκαν να παίρνουν συντάξεις πείνας.
Κανείς δε μιλά για πραγματική αύξηση των εισοδημάτων αυτής της κατηγορίας, οι οποίοι μάλιστα εισφέρουν και στον οικογενειακό προϋπολογισμό των παιδιών τους.
Διότι οι συνταξιούχοι ούτε εφάπαξ επιδόματα θέλουν, αλλά ούτε και παραπλανητικές υποσχέσεις και φρούδες εξαγγελίες.
Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ πως όταν θα γίνει κυβέρνηση θα επαναφέρει τη 13η σύνταξη, θα πάει το αφορολόγητο των συνταξιούχων στα 10.000 ευρώ, θα δώσει σε τρεις δόσεις τα αναδρομικά, θα αποκαταστήσει μόνιμα την αδικία της προσωπικής διαφοράς, θα καταργήσει το κεφαλαιοποιητικό σύστημα.
Και που θα τα βρει όλα αυτά τα χρήματα; Πάλι λεφτόδεντρα; Μυαλό δεν έβαλαν από την περίοδο 2015-2019;
Ναι, λοιπόν, ας το πούμε καθαρά. Τα κόμματα βλέπουν τους συνταξιούχους μόνον ως ψηφοφόρους. Όποιος τάξει περισσότερα θα τους φέρει στο μαντρί. Γιατί ξέρουν ότι στην κατηγορία 55 ετών και άνω το ποσοστό της αποχής είναι μικρό, οι ηλικιωμένοι ψηφίζουν δηλαδή.
Κι αν έχεις δώσει καθρεφτάκια στους… ιθαγενείς ή τους τάζεις λεφτά με ουρά, φιλοδοξείς να τους κάνεις πρόβατα τους κόμματός σου.
Όταν τα κόμματα εξουσίας θα μιλήσουν για μια διαφορετική αντιμετώπιση των απομάχων της ζωής, ίσως τότε να πούμε ότι υπάρχει δικαιοσύνη κι όχι εμπαιγμός.
Και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ και παλαιότερα το ΠΑΣΟΚ, «τσάκισαν» τις συντάξεις και ποτέ οι αδικίες δεν αποκαταστάθηκαν.
Ποτέ και κανείς δεν έκανε τίποτε για να αξιοποιήσει την περιουσία των Ταμείων.
Ποτέ και κανείς δεν ασχολήθηκε πραγματικά με την εισφοροδιαφυγή ή με τους επιχειρηματίες εκείνους που χρωστούν εκατομμύρια στα ασφαλιστικά ταμεία αλλά είναι έξω από τη φυλακή.
Κανείς δεν βλέπει τι πραγματικά προσφέρουν οι συνταξιούχοι στην οικονομία.
Και στο κάτω – κάτω δεν είναι ζητιάνοι, δεν επαιτούν. Ο πατέρας μας, η μάνα μας, ο παππούς και η γιαγιά μας είναι.
Αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής κι όχι λίγους μήνες πριν από τις εκλογές.
