Έξι μήνες από την έναρξη του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι υπερασπιστές έχουν επιδείξει μαεστρία στα οπλικά συστήματα που προμήθευσε η Δύση. Ωστόσο, με τη μείωση των αποθεμάτων τεθωρακισμένων οχημάτων, ο στρατός της Ουκρανίας δεν μπόρεσε να διεξάγει πόλεμο ελιγμών και να εκμεταλλευτεί τις τρύπες που ανοίγει το πυροβολικό του στις δυνάμεις της Ρωσίας.
Μέχρι στιγμής οι δυτικές κυβερνήσεις έχουν αρνηθεί να προμηθεύσουν την Ουκρανία με άρματα μάχης και οχήματα μάχης πεζικού (IFV) σχεδιασμένα από τη Δύση. Αλλά τα πράγματα αλλάζουν και ένα νέο σχέδιο από το Βερολίνο θα κέρδιζε ευνοϊκά και τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Κατά τις πρώτες εβδομάδες της εισβολής, η Δύση προμήθευσε την Ουκρανία με αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα σε δεκάδες χιλιάδες. Αυτά βοήθησαν να περιοριστεί και στη συνέχεια να ανατραπεί η προέλαση της Ρωσίας στο Κίεβο. Μέχρι τον Μάιο, η Ρωσία είχε εμπλακεί σε μια εκστρατεία φθοράς στο Ντονμπάς, χρησιμοποιώντας τον ανώτερο αριθμό πυροβολικού της και άφθονα πυρομαχικά.
Η Ουκρανία αντιμετώπισε σοβαρές ελλείψεις πυρομαχικών. Η μάχη για το Κίεβο εξάντλησε μεγάλο μέρος των αποθεμάτων του και μια συγκεντρωμένη εκστρατεία ρωσικών πυραύλων είχε καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της αμυντικής βιομηχανίας της Ουκρανίας. Εκεί που η Ουκρανία ήταν κάποτε αυτοδύναμη στον τομέα των εξοπλισμών, τώρα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υποστήριξη της Δύσης.
Η «κρίση του πυροβολικού» ανάγκασε τη Δύση να επανεξετάσει τις προμήθειες όπλων στην Ουκρανία
Υπήρχαν απλώς πολύ λίγα αποθέματα και τοποθεσίες παραγωγής για βλήματα πυροβολικού σοβιετικού τύπου και καμία γραμμή παραγωγής πυρομαχικών για τα παλιά σοβιετικά συστήματα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης της Ουκρανίας. Ταυτόχρονα, η Ουκρανία δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει οβίδες και ρουκέτες προδιαγραφών του ΝΑΤΟ επειδή δεν διέθετε όπλα που θα μπορούσαν να τις εκτοξεύσουν.
Η λύση ήταν τόσο απλή όσο και αποτελεσματική: η Δύση παρείχε σύγχρονο πυροβολικό. Η Ουκρανία το έβαλε σε χρήση. Η Ουκρανία δεν ήταν ακόμη σε θέση να ξεπεράσει τη Ρωσία σε αριθμητική άποψη, αλλά τώρα ήταν σε θέση να θέσει υπό πίεση τεράστια τμήματα των κατεχόμενων εδαφών. Μαζί με το χτύπημα ακριβείας κατά των αποθηκών πυρομαχικών και καυσίμων και των θέσεων διοίκησης, αυτό υποβάθμισε σημαντικά την ικανότητα των ρωσικών μονάδων πυροβολικού να εκτοξεύουν τις οβίδες τους στις γραμμές άμυνας της Ουκρανίας.
Ως εκ τούτου, τα δυτικά όπλα βοήθησαν να αποτραπεί η ήττα της Ουκρανίας και να αυξηθεί το κόστος του πολέμου της Ρωσίας. Αλλά είναι ανεπαρκείς για να αντιστρέψουν τα κέρδη που έχει κάνει η Ρωσία τους τελευταίους έξι μήνες.
Οι δυτικές κυβερνήσεις πρέπει τώρα να αγκαλιάσουν μια τρίτη «αντίσταση»: αφού υποστήριξαν τον αστικό αμυντικό αγώνα της Ουκρανίας και ενίσχυσαν τις δυνατότητές της σε μεγάλης εμβέλειας χτυπήματα, θα πρέπει να εξοπλίσουν τις ένοπλες δυνάμεις της για πόλεμο ελιγμών.
Η βαριά θωράκιση θα είναι κρίσιμη σε αυτήν την επόμενη φάση του πολέμου
Από τη στιγμή που έγινε σαφές ότι η άμυνα της Ουκρανίας θα άντεχε στην αρχική επίθεση και ότι το αποτυχημένο Blitzkrieg της Ρωσίας θα εξελισσόταν σε μακρύ πόλεμο, η κυβέρνηση της Ουκρανίας και ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες καλούν τις δυτικές κυβερνήσεις να προμηθεύσουν το Κίεβο με τεθωρακισμένα οχήματα για να επιτρέψουν στις δυνάμεις του να κινούνται υπό πυρά και για την απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών.
Οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης έστειλαν γρήγορα εκατοντάδες τανκς, IFV και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού σοβιετικής παραγωγής, εξοπλισμό που η Ουκρανία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει άμεσα.
Οι ειδικοί προειδοποίησαν, ωστόσο, ότι ακόμη και αυτά τα αποθέματα ήταν πεπερασμένα και ότι η Δύση θα πρέπει να προετοιμαστεί για τη μετάβαση της Ουκρανίας σε σύγχρονο εξοπλισμό προτύπων του ΝΑΤΟ σε περίπτωση που εξαντληθούν τα ανταλλακτικά για επισκευή και αντικατάσταση κατεστραμμένου κιτ. Αλλά μέχρι στιγμής οι δυτικοί εταίροι αποφεύγουν να προμηθεύουν άρματα μάχης δυτικής κατασκευής και οχήματα μάχης πεζικού.
Όλο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση Μπάιντεν συγκεντρώνει διαδοχικά μεγαλύτερα πακέτα βοήθειας, συμπεριλαμβανομένων των ολοένα και πιο εξελιγμένων όπλων, προσέχοντας να μην «ενθαρρύνει ή επιτρέψει στην Ουκρανία να χτυπήσει πέρα από τα σύνορά της», σύμφωνα με τα λόγια του προέδρου Τζο Μπάιντεν. Άλλοι σύμμαχοι, επίσης, επεκτείνουν το εύρος της υποστήριξής τους προς την Ουκρανία μέσω εκπαίδευσης και εξοπλισμού. Κατ’ ιδίαν, εκπρόσωποι αυτών των κυβερνήσεων εκφράζουν αποφασιστικότητα να προχωρήσουν περαιτέρω.
Εάν η Δύση πραγματικά δεν θέλει «ο Πούτιν να ξεφύγει από την κατάκτηση μιας χώρας ή τμημάτων της με μια βάναυση στρατιωτική επιχείρηση», όπως συνεχίζει να τονίζει ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, οι ηγέτες της πρέπει να διαγράψουν αυτή την κόκκινη γραμμή στα τεθωρακισμένα. Τώρα είναι λοιπόν η ώρα να κάνουμε το επόμενο βήμα. Αυτή θα πρέπει να είναι μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, υπό την ηγεσία της Γερμανίας, για να μπορέσει η Ουκρανία να ανακτήσει εδάφη που κατέχονται από τη Ρωσία.
Το σχέδιο Leopard
Τον Μάρτιο, το Κίεβο ζήτησε 88 άρματα μάχης Leopard 1 και 100 IFV τύπου Marder από τη γερμανική βιομηχανία. Όμως, όπως τα παλιά σοβιετικά οχήματα που μεταφέρθηκαν από τους Ανατολικοευρωπαίους στην Ουκρανία, πολλά ανταλλακτικά δεν παράγονται πλέον μαζικά. Συνεπώς, ο πυρήνας της νέας προσπάθειας του Βερολίνου θα πρέπει να είναι η δημιουργία μιας κοινοπραξίας ευρωπαίων χρηστών Leopard 2. Αυτό θα σχηματίσει και θα εξοπλίσει μια ουκρανική ταξιαρχία τεθωρακισμένων περίπου 90 τέτοιων οχημάτων και θα διασφάλιζε τη διαθεσιμότητα στην Ουκρανία ενός σύγχρονου τανκ μάχης προτύπων του ΝΑΤΟ με κλιμακούμενη παραγωγική ικανότητα.
Το άρμα Leopard 2, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1979 και αναβαθμίστηκε σε πολλούς γύρους έκτοτε, χρησιμοποιείται σε 13 στρατούς: Αυστρία, Δανία, Φινλανδία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία και Τουρκία. Μαζί διαθέτουν περισσότερα από 2.000 οχήματα σε διαφορετικές παραλλαγές και επίπεδα ετοιμότητας. Όσο περισσότερες χώρες δωρίζουν τανκς, τόσο πιο εύκολο θα είναι να μοιραστούν το βάρος της προσφοράς τους. Το ίδιο ισχύει για τα αποθηκευμένα εφεδρικά οχήματα, όπου μόνο λίγα είναι σε λειτουργική κατάσταση, ενώ τα υπόλοιπα χρήζουν αποκατάστασης.
Οι παραλλαγές 2A4 και 2A5 αντιπροσωπεύουν περισσότερα από τα μισά από αυτά τα Leopards. Αν και δεν αντιπροσωπεύουν τις πιο πρόσφατες εκδόσεις του τανκ, και θα χρειαζόταν κάποια προσπάθεια για τον επαναπρογραμματισμό των διεπαφών χρήστη για τα ουκρανικά πληρώματα αρμάτων μάχης, θα ήταν η πιο λογική επιλογή για μια ουκρανική ταξιαρχία λόγω της ευρείας διαθεσιμότητάς τους. Η Ευρωπαϊκή Διευκόλυνση Ειρήνης θα πρέπει να αποζημιώσει τις χώρες για να αντικαταστήσουν τα Leopards που θα δωρηθούν με την πιο πρόσφατη έκδοση. Η ΕΕ θα πρέπει επίσης να υποστηρίξει τη δημιουργία γραμμών συντήρησης και ανεφοδιασμού σε χώρες της ΕΕ που συνορεύουν με την Ουκρανία για να διασφαλιστεί η γρήγορη επισκευή και αντικατάσταση.
Τρία μέλη της επιτροπής άμυνας της Μπούντεσταγκ, που εκπροσωπούν καθένα από τα τρία κυβερνητικά κόμματα, ζήτησαν πρόσφατα από τη Γερμανία να προχωρήσει πέρα από τις αμυντικές βιομηχανικές δομές και διαδικασίες εν καιρώ ειρήνης, οι οποίες εμπόδισαν την ικανότητα του Βερολίνου να υποστηρίξει το Κίεβο σε κλίμακα και να ανοικοδομήσει την Μπούντεσβερ. Μια ευρωπαϊκή-ουκρανική κοινοπραξία Leopard 2 ίσως να είναι το επίκεντρο αυτής της αλλαγής.
Μέχρι στιγμής, η Ουάσιγκτον ηγήθηκε της διεθνούς προσπάθειας να εξοπλίσει την ουκρανική αντίσταση και η Ευρώπη ακολούθησε. Αλλά εάν είναι σοβαροί να αναλάβουν ίσες ευθύνες στη διατλαντική εταιρική σχέση, οι Ευρωπαίοι δεν θα πρέπει να περιμένουν από τους Αμερικανούς να κάνουν την επόμενη κίνηση αυτή τη φορά. Αντίθετα, θα πρέπει να δράσουν από κοινού και σε στενό συντονισμό με τους υπερατλαντικούς συμμάχους τους.
