Τις προηγούμενες ημέρες διαβάσαμε ένα εξαιρετικό άρθρο στρατιωτικού για το διαχρονικό πρόβλημα στέγασης τους !
Η κατάσταση δε του προβλήματος όπως τονίζει ο αρθρογράφος , διότι για διαρκές πρόβλημα πρόκειται, έχει περάσει – και θα συνεχίζει να περνάει – από σαράντα κύματα, καθότι είναι άμεσα εξαρτώμενο από τις πολιτικές επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης, τις θέσεις των στρατιωτικών ηγεσιών, αλλά και άλλους παράγοντες .
Με αφορμή τις παραπάνω επισημάνσεις ρωτάμε:
Στο Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ μετά τις ρυθμίσεις του ν. 4676/2020 έχει κινηθεί έστω στο ελάχιστο η διαδικασία για την εκπόνηση σχετικού προγράμματος κατασκευής ή ενοικίασης κατοικιών στο Ανατολικό Αιγαίο;
Η στρατιωτική ηγεσία και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. άραγε τί περιμένουν;
Γιατί αυτή η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ δυσπραγία για ένα τόσο μεγάλο θέμα που “καίει” τα στελέχη του Σώματος που τοποθετούνται να υπηρετήσουν στις νησιωτικές περιοχές με τους πενιχρούς μισθούς των πρωτοδιόριστων;
Πότε περιμένουν να λάβουν “σάρκα και οστά” οι πρόσφατες ρυθμίσεις;
Αν δεν υπάρχει σχεδιασμός τώρα που θεσπίστηκαν οι ρυθμίσεις πότε περιμένουν να γίνει;
Όταν θα έχουν ξεχαστεί οι ρυθμίσεις που πραγματικά αναβαθμίζουν και προσδίδουν σοβαρότητα στην αντιμετώπιση κάποιων αναγκών των υπηρεσιών και των στελεχών του Σώματος;
Μήπως προέχει για κάποιους η εσωστρέφεια και η διαδοχή στα αξιώματα από την προώθηση λύσεων που θα ανακουφίσουν τα στελέχη του Σώματος;
Η στρατιωτική ηγεσία αντί να κτυπάει την πλάτη των στελεχών για την μείωση των μεταναστευτικών ροών, δεν έχει υποχρέωση να κάνει ένα βήμα ουσιαστικής βοήθειας σε αυτά τα στελέχη με την παροχή στέγης, μέσω προγραμμάτων ενοικίασης ή κατασκευής κατοικιών τα οποία θα έχουν εγκριθεί από την κεντρική κυβέρνηση;
Μήπως κάποιοι πρέπει να πάψουν να κρύβονται πίσω από τα προβλήματα της καθημερινής ρουτίνας και να βγουν θαρραλέα μπροστά και να αναλάβουν πρωτοβουλίες ανταποκρινόμενοι επάξια στην ευθύνη που τους έχει ανατεθεί;
