Δόθηκε στην δημοσιότητα ένα κείμενο, το οποίο κατά τους ισχυρισμούς κάποιων εμπνευστών του δηλώνεται, ότι αποτελεί το νέο(;) π.δ. μεταθέσεων.
Με την πρώτη ματιά ο αναγνώστης του κειμένου ανακαλύπτει, ότι το νέο π.δ δεν είναι νέο, αλλά αυτούσιο το παλιό επιμελώς διατηρημένο και αναπαλαιομένο, όπως και τα παλιά αρχοντικά…
Διατηρητέα η ομηρία των στελεχών στις βουλήσεις της εκάστοτε πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, χωρίς κανόνες χωρίς πραγματικά και αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης τόσο των υπηρεσιακών αναγκών όσο και των αναγκών των στελεχών. Αναφέρονται σε αυτό κάποια μη μετρήσιμα κοινωνικά ή υπηρεσιακά κριτήρια, η εφαρμογή των οποίων επαφίεται πάντα στον «τρόπο» που κάποιο Συμβούλιο Μεταθέσεων αξιολογεί την σοβαρότητά τους για κάθε στέλεχος ξεχωριστά. Όση εμπειρία και αν έχει κάποιος συνοδευόμενη με εκπαιδεύσεις, μεταπτυχιακές σπουδές, εμπειρία σε Εθνικούς και Διεθνείς Οργανισμούς, όλα εξισώνονται στα πόσα Α έχει, δηλαδή σε όσα έχουν όλοι.
Διατηρητέο ένα σύστημα μοριοδότησης, το οποίο φαινομενικά αντί να πριμοδοτεί θετικά την ανάγκη (π.χ. μονογονεϊκές οικογένειες, αναπηρίες κ.λ.π ) με πρόσθετη μοριοδότηση και με άλλες κοινωνικές παροχές, πριμοδοτεί την πολιτική του «δεν» γεγονός που λειτουργεί διχαστικά μεταξύ των στελεχών. Έτσι π.χ μια άγαμη μητέρα απλώς «δεν μετατίθεται». Γιατί δεν να πριμοδοτείται με πρόσθετα μόρια, παροχή στέγης, παροχή βοήθειας για την ανατροφή τέκνου κ.λ.π. Παρομοίως και για τους γονείς τέκνων με αναπηρία κ.ο.κ.
Διατηρητέο ένα σύστημα μοριοδότησης, που είναι παντελώς άδικο αναφορικά με την αναλογική βαθμολόγηση της δυσκολίας. Έτσι ένας διασώστης, που δεμένος στο συρματόσχοινο από το ελικόπτερο και βουτά στην μανιασμένη θάλασσα, παίρνει 5 μόρια ενώ ένας σκοπός πύλης ΚΕΑ 4 μόρια. Συγκριτικά στην ίδια λογική και οι Λιμενάρχες, Διοικητές με τεράστιο βάρος ευθυνών παίρνουν μόλις 3 μόρια ενώ για τους Τμηματάρχες του Υπουργείου που αποτελούν την ραχοκοκαλιά εφαρμογής της πολιτικής του Υπουργείου και του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ, κρίθηκε ότι δεν χρειάζεται να πριμοδοτηθεί το βάρος της ευθύνης που κουβαλούν στους ώμους του καθημερινά. Επίσης τα πληρώματα των ΠΑΘ πριμοδοτούνται το ίδιο με το πλήρωμα ενός φουσκωτού π.χ. στην Ναύπακτο.
Διατηρητέο το σύστημα συνδιοίκησης και συνδιαλλαγής, των εκάστοτε ηγεσιών με τους «εκπροσώπους» των εργαζομένων, μια και αυτοί μετέχουν στα συμβούλια όχι ως παρατηρητές αλλά με δικαίωμα ψήφου, έστω και αν η ψήφος τους ουδόλως επηρεάζει στην ανατροπή των αριθμητικών συσχετισμών στα Συμβούλια Μεταθέσεων. Επιδρά όμως στο «δούναι και λαβείν», στην διατήρηση των θέσεων, στην αλληλοστήριξη, στην υποταγή και την πειθάρχηση αυτών που αφορούν οι αποφάσεις.
Διατηρητέο ένα σύστημα, που καταστρατηγεί κάθε έννοια ιεραρχικής δομής και σεβασμού της ομαλής λειτουργίας ενός οργανισμού όπως είναι το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ . Έτσι άτομα με κατώτερο βαθμό ψηφίζουν και αποφασίζουν πού θα τοποθετηθούν ανώτεροι τους (π.χ. τοποθετήσεις Πλοιάρχων από Συμβούλιο που συμμετέχει και ψηφίζει Αρχικελευστής ή Ανθυπασπιστής κ.λ.π.). Ρυθμίσεις που οδηγούν στην κατάργηση κάθε έννοιας ιεραρχίας και πειθαρχίας στο Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ.
Διατηρητέο ένα σύστημα, που επιτρέπει στις εκάστοτε ηγεσίες Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ, να αποποιούνται των ευθυνών τους απέναντι στο προσωπικό, όταν η ικανοποίηση των προς μεταθέσεις αναγκών των στελεχών, αναπέμπονται πάντα στην επάρκεια των πιστώσεων, αποκρύβοντας το ποιος έχει την ευθύνη για την μη επάρκειά τους. Επίσης αποποιούνται των ευθυνών τους, όταν για την επιλογή προσώπων για νευραλγικές θέσεις ευθύνης όπως αυτές των διευθυντών των Υπηρεσιών, των τμηματαρχών αλλά και των Λιμεναρχών αναθέτουν την λήψη αποφάσεων σε κατώτερα όργανα και όχι στο Ανώτατο Συμβούλιο Μεταθέσεων.
Διατηρητέο ένα σύστημα, που δεν στηρίζεται σε μετρήσιμα στοιχεία υπηρεσιακών ικανοτήτων για την επιλογή σε θέσεις ευθύνης. Έτσι για την επιλογή ενός Διευθυντή Διεύθυνσης ή Λιμενάρχη στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορεί να είναι κάποιος, που είναι πολύτεκνος ενώ στις συνήθεις περιπτώσεις μπορεί να είναι κάποιος αρεστός ανεξαρτήτως ικανοτήτων για την πλήρωση συγκεκριμένης θέσης.
Διατηρητέο ένα σύστημα που διαιωνίζει ρατσιστικά την αντίθεση νέων και παλιών στελεχών , θεωρώντας την υπηρεσία στις δυσπρόσιτες περιοχές της χώρας ως είδος «5ετούς τιμωρίας» και μόνο για τους νεοεισερχόμενους στις τάξεις του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. Φαίνεται ότι η διαχείριση των υποθέσεων στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δεν απαιτεί την ύπαρξη έμπειρων συναδέλφων ή ότι η φύλαξη των συνόρων δεν αφορά όλους, παρά μόνο τους νέους συναδέλφους. Αντίθετα οι παλαιότεροι μπορεί να μένουν στον τόπο τους, ακόμη και αν έχουν συμπληρώσει τον μέγιστο χρόνο παραμονής (8ετία) με μια μικρή λεπτομέρεια: Αυτό θα το κρίνει κάθε φορά το Συμβούλιο Μεταθέσεων.
Διαίρει και βασίλευε δηλαδή..
Όλα αυτά που υπήρχαν στο παρελθόν με την συγκατάθεση όλων των παραδοσιακών επισήμων ή συνομιλητών στους διαδρόμους του υπουργείου, συνεχίζονται και σήμερα με την νέα αναπαλαιωμένη έκδοση του Π.Δ. μεταθέσεων.
Ας μην πάει το μυαλό κάποιου, ότι η ευθύνη βαραίνει μόνο τους σημερινούς κυβερνώντες. Τις διατάξεις για το διατηρητέο του παλιού συστήματος τις ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ με τα άρθρα 26-30 του ν. 4504/2017, τις οποίες βέβαια -με την πίεση και εκπροσώπων των εργαζομένων- δεν άλλαξε ούτε η σημερινή κυβέρνηση.
Η διατήρηση ενός τέτοιου συστήματος οδηγεί πάντα στις παραδοχές και την ανομία που έχουν σαν αποτέλεσμα την διαιώνιση της ομηρίας και της συνεχούς εξάρτησης των στελεχών του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ.
Ας μην μιλήσει λοιπόν κανείς για δίκαιο και αντικειμενικό σύστημα μεταθέσεων των στελεχών του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ.
Γιατί πολύ απλά το άδικο ξεχειλίζει.
Θα ήταν αντιληπτό αυτό, αν το κείμενο αναρτιόταν στην δημόσια διαβούλευση.
Είναι επίσης φανερό, ότι ένα δίκαιο σύστημα μεταθέσεων δεν εξυπηρετεί τις επιδιώξεις αυτών που παραδοσιακά συντάσσουν μέχρι σήμερα τα κείμενα των σχετικών π.δ. Δεν φέρνει πολιτική και συνδικαλιστική πελατεία…
Περαστικά μας.
limenikanea.gr