ΥΠΕΡΠΤΗΣΕΙΣ, ΑΝΑΧΑΙΤΗΣΕΙΣ, ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ, διαβήματα, απειλές, αντιδράσεις και προκλήσεις συνθέτουν το σκηνικό έντασης που επικρατεί στο Αιγαίο και ευρύτερα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Γιατί η Τουρκία ανεβάζει και πάλι τους τόνους; Πού… αποσκοπεί η επιθετική συμπεριφορά; Πώς οδηγήθηκε η Αθήνα στη λήψη επιπλέον μέτρων όπως η επέκταση του φράκτη στον Έβρο και η χρήση νέων ηλεκτρονικών συστημάτων επιτήρησης και εντοπισμού από τις Ένοπλες Δυνάμεις και την αστυνομία; Το τελευταίο διάστημα η Άγκυρα επιχειρεί να συνεχίσει την προσπάθεια προώθησης μεταναστών μέσω των χερσαίων συνόρων, βάζοντας έτσι σε εφαρμογή το πλήρες σχέδιο ενός υβριδικού πολέμου. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών της Τουρκίας, Σουλειμάν Σοϊλού, σύμφωνα με τις οποίες βασικός στόχος της γειτονικής χώρας είναι η απομάκρυνση 500.000 Σύρων προσφύγων μέχρι τον Ιούνιο του 2023. Μάλιστα, με τη σειρά του, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος κατηγόρησε την Τουρκία λέγοντας ότι μέχρι τα μέσα Αυγούστου περίπου 25.000 παράτυποι μετανάστες επιχείρησαν να περάσουν σε ελληνικό έδαφος, εξαιτίας του ότι οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται τη χαμηλή στάθμη του Έβρου το καλοκαίρι.
Μέσω της εργαλειοποίησης των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών που η ίδια η Άγκυρα δημιούργησε με τις μεγαλοϊδεατικές της ονειρώξεις και επιδιώξεις, η Τουρκία επιδιώκει να ασκήσει πίεση στην Ε.Ε για να της δοθούν περισσότερα χρήματα αλλά και διπλωματική και πολιτική στήριξη σε διάφορες τουρκικές πολιτικές, αλλά και βέβαια να ξεμπλοκάρει διάφορα εξοπλιστικά προγράμματα. Δηλαδή η Τουρκία δημιούργησε ένα σημαντικό εργαλείο πίεσης προς όλη την Ευρώπη.
Είναι προφανές ότι το επόμενο χρονικό διάστημα η πίεση του προσφυγικού προβλήματος στα ελληνοτουρκικά σύνορα αναμένεται να ενταθεί. Ποια είναι, λοιπόν, τα βαθύτερα κίνητρα του Ταγίπ Ερντογάν; «Για να κατανοήσουμε καλύτερα τις τρέχουσες εξελίξεις σχετικά με τη μαζική αποστολή και παράνομη διακίνηση υπηκόων ξένων χωρών από το τουρκικό καθεστώς, πρέπει να δούμε τη συνολική εικόνα όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια», λέει στη LiFO o διδάκτωρ Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και πολιτικός αναλυτής Νίκος Μιχαηλίδης.
Και προσθέτει: «Είναι γνωστό ότι τα προηγούμενα χρόνια η Άγκυρα στήριξε ποικιλοτρόπως την ισλαμική συριακή αντιπολίτευση καθώς και την τρομοκρατική οργάνωση ISIS, επιδιώκοντας την ανατροπή του Άσαντ και την εγκατάσταση στη Δαμασκό ισλαμικής, φιλοτουρκικής κυβέρνησης. Αν επιτύγχανε το σχέδιο, η Τουρκία θα μετέτρεπε τη Συρία σε απόλυτο προτεκτοράτο. Έτσι θα έλεγχε και τους Κούρδους της Συρίας και τις αυτονομιστικές τους διαθέσεις. Όμως, το μεγαλοϊδεατικό, νέο-αποικιοκρατικό σχέδιο ελέγχου της Συρίας από την Τουρκία απέτυχε, οι Κούρδοι της Ροζάβα (βορειοανατολική Συρία) κέρδισαν μια de facto αυτονομία και τώρα η Άγκυρα πανικόβλητη τρέχει να τα βρει με τον Άσαντ προκειμένου να καταστρέψει την κουρδική αυτονομία στην περιοχή. Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία, χρησιμοποιώντας ισλαμιστές τρομοκράτες, επιτέθηκε στις κουρδικές απελευθερωτικές δυνάμεις της Συρίας πολλές φορές. Ωστόσο, πέρα από την κατάκτηση και τον έλεγχο μιας ζώνης μερικών χιλιομέτρων εντός της Συρίας, δεν κατάφεραν περισσότερα. Η Άγκυρα πλέον επιθυμεί να εγκαταστήσει τους Σύριους πρόσφυγες σε αυτήν τη ζώνη, ώστε να “σπρώξει” τους Κούρδους της Συρίας νοτιότερα, μακριά από τα τουρκοσυριακά σύνορα».
Για να διαβασετε ολόκληρο το κείμενο του Γιάννη Πανταζοπουλου, πατήστε ΕΔΩ…
