Άρθρο
του Υποναύαρχου Λ.Σ ε.α
Παπανικολόπουλου Νικολάου Για πολλά χρόνια, Τοπικοί Άρχοντες με πρωταγωνιστές το Δήμο και τον ΟΛΑ ΑΕ μοιράζουν «ευχολόγια» για ‘Ανάπτυξη λιμένα’, ‘κόμβο συνδυασμένων μεταφορών’, ‘διεθνές εμπορευματικό κέντρο’, ‘κέντρο αγωγών και δικτύων ενέργειας’ και τα παρόμοια Όλα αυτά βεβαίως στηρίζονται στη γεωπολιτική θέση του λιμανιού αλλά από μόνη της δεν αρκεί. Χρειάζονται υποδομές οι οποίες σέρνονται με ρυθμό χελώνας. Ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1995 και διεκόπησαν τον Οκτώβριο του 2001 με την κατασκευή του ΣΕΜΠΟ. Επανάρχισαν το 2008 για εκβάθυνση στα – 14,00μ η οποία τελικά ολοκληρώθηκε το 2016 αλλά στα – 12,00μ. Η σύνδεση του ΣΕΜΠΟ με το σιδηροδρομικό δίκτυο άρχισε το 2013 και ολοκληρώθηκε το 2015.
Υπολείπονται κτιριακές υποδομές, μηχανοηλεκτρολογικός για τον ΣΕΜΠΟ, σύνδεση με την «Εγνατία οδό», σύνδεση με το (μελλοντικό) εμπορευματικό κέντρο στην περιοχή Απαλού, έκτασης περίπου 550 στρ., ιδιοκτησίας Δήμου Αλεξανδρούπολης και απαλλοτρίωση ιδιοκτήτης έκτασης 250 στρ. των καλουμένων «Μαϊστριανών». Η «χερσαία ζώνη λιμένα» Αλεξανδρούπολης ήταν καθορισμένη από το 1966 (ΦΕΚ 447 Β/27-5-1966) χωρίς τα «Μαϊστρανά». Η διοίκηση του Ο.Λ.Α. Α.Ε,το 2007 ξεκίνησε τη διαδικασία τροποποίησης – επέκτασης των ορίων της συμπεριλαμβάνοντας και τα «Μαϊστρανά». Εδώ είναι και το κρίσιμο σημείο. Η διοίκηση του Ο.Λ.Α. Α.Ε, ξεκίνησε τη διαδικασία χωρίς να έχει εξασφαλίσει, ως όφειλε, από την πλευρά της ή από την πλευρά του Δημοσίου, τα απαιτούμενα ποσά για την αναγκαστική απαλλοτρίωση. Επίσης με την ισχύουσα νομοθεσία (Ν. 1558/1985 και Ν.2469/1997) η δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μιας Κανονιστικής πράξης (όπως η απόφαση της επέκτασης της χερσαίας ζώνης λιμένα) που συνεπάγεται κάθε είδους δαπάνη σε βάρος του Δημοσίου, επιτρέπεται μόνο αν έχει εγγραφεί αντίστοιχη πίστωση. Στο κείμενο των κανονιστικών πράξεων και σε ιδιαίτερο ακροτελεύτιο άρθρο ή στο προοίμιο αναγράφεται υποχρεωτικά το μέγεθος της δαπάνης, η κατανομή της σε οικονομικά έτη, ο τρόπος αντιμετώπισής της για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 5 ετών και αναφέρεται υποχρεωτικά από το αρμόδιο για την έκδοσή τους όργανο, ο ειδικός φορέας του Προϋπολογισμού και ο Κωδικός Αριθμός Εξόδου (ΚΑΕ), από την εγγεγραμμένη πίστωση των οποίων πρόκειται να καλυφθεί η εν λόγω δαπάνη.
Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Κι όμως, η αριθ. 40/5/07 απόφαση του ΟΛΑ ΑΕ για τροποποίηση – επέκταση της χερσαίας ζώνης λιμένα Αλεξανδρούπολης εγκρίθηκε με την Α.Π. 4244/16-7-2008 απόφαση του Γ.Γ. Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας και Θράκης και δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 369 ΑΑΠ/19-8-2008). *** Μετά τα «μνημόνια» και την οικονομική αδυναμία του Κράτους για επενδύσεις, απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη του λιμανιού, είναι να βρεθούν ιδιώτες επενδυτές. Από το 2011, το ΤΑΙΠΕΔ αφού πήρε τις μετοχές των Οργανισμών Λιμένα ΑΕ ανέλαβε και την ευθύνη της αξιοποίησής τους με την παραχώρησή τους σε ιδιώτες επενδυτές.
Το σχέδιο νόμου «Για την κύρωση των Συμβάσεων Παραχώρησης που συνήφθησαν μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των Οργανισμών Λιμένων Α.Ε. και άλλες διατάξεις», τέθηκε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση (http://www.opengov.gr/ynanp/?p=1207) από 29/10/2018 μέχρι 15/11/2018, σκοπεύοντας να ρυθμίσει την προσέλκυση επενδυτών με εξειδικευμένη εμπειρία, που θα φέρουν την στοχευμένη ανάπτυξη των υπο-παραχωρούμενων λιμενικών δραστηριοτήτων στα 10 περιφερειακά λιμάνια μεταξύ των οποίων και της Αλεξανδρούπολης, φέρνει στην επιφάνεια μια ακόμη εκκρεμότητα. Τα ‘Μαϊστριανα’.
Αν και στις ερωτήσεις που έγιναν στη Βουλή, για αυτές τις ιδιωτικές εκτάσεις, τον Αύγουστο του 2008, από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ΝΤΟΛΙΟ Γεώργιο και ΤΣΟΥΡΗ Ελπίδα, και το Φεβρουάριο του 2014 από τον βουλευτή των ΑΝΕΛ, ΟΥΖΟΥΝΙΔΗ Μαρίνο, η απάντηση – δεν μπορούσε να είναι διαφορετική – ήταν : «Σύμφωνα την παρ. 1 του άρθρου 22 του Ν.2971/2001 « οι χώροι και όλα εν γένει τα κτήματα που περιλαμβάνονται στη ζώνη λιμένα είναι κοινόχρηστα δημόσια κτήματα και ανήκουν στο Δημόσιο κατά κυριότητα, η χρήση όμως και η εκμετάλλευση τους ανήκει στον οικείο φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα. Αν στη ζώνη λιμένα περιλαμβάνονται ιδιωτικά κτήματα, απαλλοτριώνονται αναγκαστικά για λόγους δημοσίας ωφέλειας υπέρ τον Δημοσίου με δαπάνες του αρμοδίου φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα και σε περίπτωση αδυναμίας του με δαπάνες του Δημοσίου», ΟΛΑ ΑΕ και Δημόσιο δεν έκαναν τίποτα. Κι αυτός είναι ο λόγος που τίθενται προβληματισμοί και ερωτήματα όπως :
• Είναι αναγκαία ή όχι η έκταση των «Μαϊστριανών» για την ανάπτυξη του λιμανιού που χρόνια προσδοκά η τοπική κοινωνία ; • Αν όχι, παραμένουμε στην από το 1966 καθορισμένη «χερσαία ζώνη λιμένα» Αλεξανδρούπολης (ΦΕΚ 447 Β/27-5-1966 και ΦΕΚ 1447 Β/22-10-2001) χωρίς τα «Μαϊστριανά». • Πως είναι δυνατόν η έκταση αυτή να περιλαμβάνεται στο master plan του λιμανιού χωρίς να έχει προβλεφτεί η αποζημίωση των ιδιοκτητών τους ; • Μήπως από το ίδιο το σχέδιο νόμου διαγράφονται τα «Μαϊστριανά» από τον μελλοντικό σχεδιασμό επειδή δεν υπάρχουν χρήματα για αποζημίωση ;• Διαφορετικά τι νόημα έχει η αναφορά στο σχέδιο νόμου (βλέπε άρθρο 1παρ.1Α) της από 21-03-2003 Σύμβασης Παραχώρησης, μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης ΑΕ, στην οποία δεν υπήρχαν τα «Μαϊστριανά» ;• Ποιος θα μας απαντήσει ; • Γιατί η διοίκηση του ΟΛΑ ΑΕ το 2008 συμπεριέλαβε στη Χερσαία Ζώνη Λιμένα την έκταση των «Μαϊστριανών», παρά το γεγονός ότι το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας με το αριθ. 8116.3/Φ.3/02/02-6-2008 έγγραφό του, συναινούσε μόνο υπό την προϋπόθεση υλοποίησης των απαλλοτριώσεων σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 22 του Ν.2971/200 • Τι έκαναν οι διοικήσεις του ΟΛΑ ΑΕ και του Δήμου Αλεξανδρούπολης, από το 2008 και μετά ;• Ποια θέση πήραν για τα «Μαϊστριανά» από το 2008 και μετά, οπότε πρόεκυψε το πρόβλημα, ο ΟΛΑ ΑΕ και ο Δήμος Αλεξανδρούπολης ; • Σε τι ενέργειες προέβηκαν προς το ΤΑΙΠΕΔ από το 2011 και μετά, οπότε αυτό έγινε ουσιαστικά ιδιοκτήτης του λιμανιού ;• Θα είναι αυτά, «προίκα» στον υποψήφιο μελλοντικό επενδυτή ή θα πρέπει αυτός να τα αγοράσει από τους ιδιοκτήτες τους ;• Είναι δυνατόν να φτάνουμε στις περιβόητες διαδικασίες των υπο-παραχωρήσεων του λιμένα που σημαίνει τον ερχομό επενδυτών χωρίς να έχει λυθεί η αποζημίωση των ιδιοκτητών όταν εκτός από το άρθρο 22 του Ν.2971/2001, και το ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρο 17) αναφέρει ότι «Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια.και πάντοτε αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση» . Αλεξανδρούπολη Νοέμβριος 2018 ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)