Το ζήτημα με τον πολυπράγμονα Ναύαρχο δεν είναι αν κάποιος και εν προκειμένω ο Υπουργός Ναυτιλίας εμπιστεύεται σε κάποιον μια ή δυο ή περισσότερες καρέκλες εξουσίας…
Το πρόβλημα είναι όταν το ίδιο πρόσωπο καλείται να εκτελέσει δυο εντελώς διαφορετικούς εκ του νόμου σημαντικούς ρόλους εκείνο του Γενικού Επιθεωρητή του Σώματος καθώς εκείνο του Διευθυντή του Επιτελικού Γραφείου του Υπουργού.
Τα καθήκοντα του Γενικού Επιθεωρητή μεταξύ άλλων είναι: α) ο έλεγχος της δραστηριότητας των Διευθύνσεων του Αρχηγείου και β) Η εποπτεία της δραστηριότητας των Περιφερειακών Υπηρεσιών, μέσω της παρακολούθησης των επιθεωρήσεων και ελέγχων, σύμφωνα με τον εκάστοτε ισχύοντα Κανονισμό Επιθεωρήσεων και Ελέγχων, προς διαπίστωση της καλής οργάνωσης, λειτουργίας και εκπλήρωσης της αποστολής των Υπηρεσιών κ.λ.π.
Ενώ τα καθήκοντα του Διευθυντή του Επιτελικού Γραφείου είναι η συνδρομή του έργου του Υπουργού σύμφωνα με τις ειδικότερες οδηγίες(με ότι αυτό συνεπάγεται) του Υπουργού… ΦΕΚ Α 26 / 2018 ΠΔ13/2018 – (ΦΕΚ 26) Οργανισμός Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Το πρώτο ερώτημα που βάσιμα προκύπτει και μεταφέρεται από στόμα σε στόμα μεταξύ των στελεχών είναι, εάν υπάρξει καταγγελία για ελεγχόμενη οδηγία ή εντολή από την πλευρά του πολιτικού προϊσταμένου, ποιος θα την ελέγξει;
Το δεύτερο ερώτημα εξίσου σοβαρό είναι σε ποιο από τους δυο σημαντικούς ρόλους θα δώσει βαρύτητα και προτεραιότητα ο Ναύαρχος;
Το τρίτο ερώτημα είναι όταν ο Ναύαρχος απευθύνεται στους προϊσταμένους των Λιμενικών αρχών με ποια ιδιότητα απευθύνεται ,του Ναυάρχου,του Επιθεωρητή ή του Διευθυντή του Υπουργού;
Κατά την άποψη μας πρόκειται για μια αταξία που πρέπει να επαναξιολογηθεί από τον πολιτικό προϊστάμενο ο οποίος βέβαια έχει και την τελική ευθύνη…ο Ναύαρχος είναι ο τελευταίος που ευθύνεται για τη απόκλιση αυτή…
Τέλος επισημαίνουμε ότι όλο αυτό μας θυμίζει ημέρες και έργα ΣΥΡΙΖΑ…!!!
